του Αδώνιδος Γεωργιάδη
Λίγες ώρες μετά την “9/11” της Ευρώπης συγκλονισμένοι όλοι παρακολουθούμε με κομμένη κυριολεκτικά την ανάσα, την παλιά μας ζωή να χάνεται. Κάθε λογικός άνθρωπος αντιλαμβάνεται ότι τίποτε δεν θα είναι πια το ίδιο. Η καρδιά της Ευρώπης κτυπήθηκε και κτυπήθηκε με τρόπο που όλοι μας αισθανόμαστε, ότι θα μπορούσαμε να ήμασταν εμείς τα θύματα.
Η επόμενη ημέρα δημιουργεί όμως την ανάγκη να σκεφθούμε ποιες θα είναι οι συνέπειες στις ζωές μας. Πχ πώς θα λειτουργεί πρακτικά από εδώ και μπρος η ΕΕ; Μέχρι τώρα η λειτουργία της στηριζόταν στην αυτοπρόσωπη παρουσία χιλιάδων ανθρώπων καθημερινά στις Βρυξέλλες. Χιλιάδες άνθρωποι, από Υπουργούς, Βουλευτές, Ευρωβουλευτές, Περιφερειάρχες, Δημάρχους αλλά και εκπρόσωποι οργανωμένων ομάδων κλπ ταξίδευαν εκεί. Τώρα; Θα μπορούν με την ίδια άνεση να το κάνουν; Και αν απλώς διστάσουν για λίγο, αυτό τί επιβράδυνση θα φέρει στην λειτουργία και άρα στην οικονομία, στην πολιτική ενοποίηση της ΕΕ;
Τα νέα μέτρα ασφαλείας που αναγκαστικά θα ληφθούν έως ποιου σημείου θα φτάσουν; Θα έχουμε μία de facto αναστολή της Σένγκεν; Θα αρχίσουν οι έλεγχοι στα αεροδρόμια πχ;
Όμως δημιουργούνται και ακόμη πιο σύνθετα και δυσεπίλυτα προβλήματα. “Είμαστε σε πόλεμο” είπε ο Francois Hollande. Ναι, είμαστε, αλλά με ποιόν; Το Ισλαμικό Κράτος ανέλαβε την ευθύνη αλλά οι έως τώρα συλληφθέντες τρομοκράτες είναι Μουσουλμάνοι μεν αλλά γεννηθέντες σε Χώρες της ΕΕ! Πήγαν στα δικά μας σχολεία, μιλούν τις δικές μας γλώσσες, ντύνονται όπως εμείς αλλά μέσα τους μισούν την Δύση. Τί θα σημάνει η συνειδητοποίηση από τις Ευρωπαϊκές Κοινωνίες αυτή η πραγματικότητα για το Ευρωπαϊκό Πολυπολιτισμικό μοντέλο; Μήπως απέτυχε; Εάν ναι, τί θα σημάνει αυτό; Εάν όχι πώς θα εμπιστευθούν οι υπόλοιποι τους μουσουλμάνους γείτονές τους, που κατά κανόνα είναι φιλήσυχοι άνθρωποι και που όμως και αυτοί θα αρχίσουν να αισθάνονται ότι οι υπόλοιποι τους απομονώνουν ή ακόμη χειρότερα αν γίνονται ολοένα και περισσότερο θύματα ρατσιστικών επιθέσεων;
Η Ευρωσκεπτικιστική Δεξιά πόσο θα ενισχυθεί απ´όλα αυτά; Πχ η Le Pen στην Γαλλία δεν θα αξιοποιήσει πολιτικά αυτά τα γεγονότα; Και τί θα σημάνει όλο αυτό για τους πολιτικούς συσχετισμούς στην ΕΕ; Είναι προφανές και αυτονόητο ότι το αίτημα της ασφαλείας θα γίνει μείζον με ό,τι αυτό πολιτικά συνεπάγεται. Ακόμη και οι αμερικάνικες εκλογές επηρεάζονται κατά μερικούς από αυτά. Τώρα οι φωνές του Trump εναντίον των Μουσουλμάνων και η υπόσχεσή του για το κλείσιμο των Συνόρων των ΗΠΑ για αυτούς, είναι προφανώς ευκολότερο να βρουν ακροατήριο!
Για μας, η Συμφωνία των Βρυξελλών για το Προσφυγικό εδράζεται στην Εθελοντική αποδοχή των Χωρών, Προσφύγων από την Συρία στο έδαφός τους έως τον συνολικό αριθμό των 72.000. Μετά από αυτό πόσες Χώρες θα θελήσουν να συμμετάσχουν και πόσες Κυβερνήσεις ακόμη και αν το θέλουν ή το έχουν υποσχεθεί, θα αντέξουν πολιτικά υπό αυτές τις συνθήκες να το κάνουν; Μήπως η συμφωνία ήδη τελείωσε και κινδυνεύουμε εμείς να τους δεχθούμε όλους αναγκαστικά στο έδαφός μας; Και αν αυτό συμβεί τί επιπτώσεις θα έχει για την Κοινωνία και την πολιτική μας σκηνή;
Ο τουρισμός σε παγκόσμιο φυσικά αρχικά επίπεδο αλλά και ειδικά για μας, πόσο θα μειωθεί; Και φυσικά αν συμβούν -ας ελπίσουμε όχι- και άλλα κτυπήματα; Και ναι η Χώρα μας δεν είναι στόχος των Ισλαμιστών, σήμερα αλλά ποιος μπορεί να το εγγυηθεί αυτό για το μέλλον; Οι άνθρωποι αυτοί είναι φανατικοί/τρελοί άρα τί εμπιστοσύνη μπορεί να έχει κανείς;
Το χειρότερο πόσο κινδυνεύουμε να μας στοχοποιήσουν ως Χώρα, λόγω του ανοίγματος των Συνόρων από τον Σύριζα, διάφοροι φανατικοί πολιτικοί στην ΕΕ ως συνυπεύθυνους; Φυσικά ο τελευταίος που φταίει είμαστε εμείς και οι τρομοκράτες ως τώρα είναι όλοι γεννηθέντες στην ΕΕ αλλά πέρυσι πέρασαν από εδώ χωρίς έλεγχο και καταγραφή άνω των 700.000 ανθρώπων.
Τέλος, ακούγοντας και τον καθηγητή Συρίγο στην τηλεόραση, τί θα γίνει τώρα με το Τζαμί πχ που θα κτιζόταν στην Αθήνα; Όλοι οι φανατικοί Ισλαμιστές της Ευρώπης βγήκαν μέσα από τα γκέτο που δημιουργήθηκαν γύρω από αυτά τα Τζαμιά;
Ναι λοιπόν, έχουμε Πόλεμο με την Ισλαμική Τρομοκρατία και το ISIS αλλά αυτός ο Πόλεμος δεν θα κερδηθεί εύκολα. Όσο πολλαπλασιάζονται τα κτυπήματα κατά του Ισλαμικού Κράτους τόσο θα αυξάνεται ο κίνδυνος για νέα κτυπήματα από τους εδώ υποστηρικτές του εναντίον μας με όλα όσα έγραψα παραπάνω να ενισχύονται. Για πρώτη φορά από τον Β´ Παγκόσμιο Πόλεμο ο τρόπος ζωής μας απειλείται σοβαρά και όσο και αν όλοι ορκιζόμαστε στην πίστη μας σ´αυτόν αργά η γρήγορα ο τρόμος θα δράσει και άρα η ζωή μας θα αλλάξει. Ας ελπίσουμε ότι οι ηγεσίες μας θα αναλάβουν αποφασιστική άμεση δράση έτσι ώστε η αλλαγή αυτή και ο τρόμος που φέρνει μαζί της, να κρατήσει όσο γίνεται λιγότερο χρόνο και να μας κάνει την μικρότερη ζημιά.
Δημοσιεύθηκε στο capital.gr
