Τα όσα συνέβησαν στην Εθνική στο φετινό Eurobasket σχολίασε Μιχάλης Κακιούζης.
Αποσπάσματα από τα όσα είπε ο Μιχάλης Κακιούζης στην εφημερίδα «Documento»
Για την πορεία της Ελλάδας στο Ευρωμπάσκετ: «Η ομάδα παρουσίασε παράξενη εικόνα. Βρισκόταν εξαρχής στο ψάξιμο. Δεν είχε σημείο αναφοράς ούτε ξεκάθαρους ρόλους. Από τη στιγμή που υπήρχε το ερωτηματικό στο θέμα του Γιάννη, έπρεπε να υπάρχει σχέδιο Β, Γ, Δ, Ε. Ευτυχώς βοήθησε το τουρνουά και γύρισε το κουμπί στο ματς με την Πολωνία. Βγήκαν μπροστά οι παίκτες που ήταν έτοιμοι να προσφέρουν. Αλλιώς, τι θα γινόταν; Θα αποκλειόμασταν από την πρώτη φάση;»
Για το κλίμα στα αποδυτήρια: «Αντί για μπάσκετ, γίναμε ριάλιτι. Εγώ είπα εκείνο, ο άλλος το άλλο, ο τρίτος εννοούσε κάτι διαφορετικό, ο τέταρτος μάλωσε με τον σκύλο του. Οι φιλονικίες πρέπει να μένουν στα αποδυτήρια και όχι να βγαίνουν προς τα έξω. Είναι τραγικό αυτό το πράμα».
Για εκείνο που είχε η ομάδα του 2005 και έλειπε από την φετινή: «Ισχυρές προσωπικότητες που δεν επέτρεπαν μαλ… Και δώδεκα παίκτες ικανούς να αγωνιστούν σε οποιαδήποτε ομάδα. Η Εθνική του 2005-06 ήταν η καλύτερη όλων των εποχών στην Ελλάδα. Το κλειδί ήταν ότι στοχεύσαμε την κορυφή. Ηταν αδιανόητο παίκτες της ΤΣΣΚΑ, της Μπαρτσελόνα, του Παναθηναϊκού και του Ολυμπιακού να κοιτάζουν χαμηλά. Το είχα πει από την αρχή ότι πηγαίναμε για το χρυσό, αλλά με κοιτάζανε σαν ούφο».
Για το τι θα έκανε ο ίδιος αν αναλάμβανε πόστο στην Εθνική: «Μετά τις τούμπες, θα έφτιαχνα κανόνες και ιεραρχία. Όποιος δεν θέλει να παίξει και όποιος θέλει να κάνει του κεφαλιού του κόβεται. Κανείς δεν δικαιούται να επικαλείται κούραση εκ των προτέρων. Ακολουθούμε τους κανόνες σε όλα, το μαχαίρι στο δεξί χέρι και το πιρούνι στο αριστερό. Δεν θα παρακαλούσαν κανέναν ούτε θα ανάγκαζα κάποιον να συμμετάσχει χωρίς τη θέλησή του. Συμμερίζομαι το μπούχτισμα των παικτών, αλλά μου φαίνεται αδιανόητο να μη θέλει κάποιος να αγωνιστεί για την Εθνική. Το παρελθόν είναι ο οδηγός και η κληρονομιά μας. Έχουμε υποχρέωση να το εξελίξουμε και να το διατηρήσουμε. Και να φτιάξουμε ομάδα για 10-15 χρόνια χωρίς να φοβόμαστε την επιτυχία».
