Ως μια κίνηση υψηλού πολιτικού συμβολισμού με πολλές παρενέργειες στην πολιτική σκηνή της χώρας, χαρακτηρίζεται η επιλογή του Δημήτρη Αβραμόπουλου για τη θέση του Επιτρόπου στην ΕΕ. Μέχρι πριν από λίγα 24ωρα θεωρούνταν αδιανόητο ένας υπουργός και μάλιστα πρωτοκλασάτος να αποδεχθεί τη θέση στις Βρυξέλλες. Ειδικά για τον Δ. Αβραμόπουλο ο οποίος είναι και σημαίνον στέλεχος της ΝΔ και πάντα «παίζει» για δελφίνος.
Εξίσου πολύ μεγάλους συμβολισμούς έχει η «πόρτα» που έφαγε πάλι από τον πρωθυπουργό η Ντόρα Μπακογιάννη. Για πολλούς μπορεί να σημαίνει αυτό ότι ο Σαμαράς πήρε την εκδίκησή του γιατί η Ντόρα του έκανε τη ζωή δύσκολη αρκετές φορές μετά την ήττα της το 2009 και την επιστροφή της στη ΝΔ λίγο αργότερα.
Όμως, γα όσους τον ξέρουν, ο Σαμαράς δεν λειτουργεί ποτέ συναισθηματικά, αλλά ψυχρά. Από την άλλη και η κ. Μπακογιάννη και το Μητσοτακέικο έχουν ευεργετηθεί πολλαπλώς από τον Σαμαρά, αν και δεν θα έπρεπε. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι από τους κορυφαίους της κυβέρνησης και παρ’ ότι δεν θεωρείται ιδιαίτερα αποτελεσματικός και πετυχημένος, εντούτοις παρέμεινε στη θέση του στον πρόσφατο ανασχηματισμό. Σε κάθε περίπτωση δεν είναι απειλή για τον Σαμαρά. Από την άλλη, στον γιό του Μπακογιάννη επιτράπηκε να θέσει σοβαρές υποθήκες για το μέλλον. Αλλά σε δεκαπένετε χρόνια ποιος ζεις ποιος πεθαίνει…
Οι κινήσεις που κάνει τον τελευταίο καιρό ο Αντώνης Σαμαράς δείχνουν ότι είναι ο κυρίαρχος του παιχνιδιού, όπως λένε στα… ελληνικά The Master of the Game of Thrones που παίζεται στην πολιτική σκηνή, εντός κι εκτός Νέας Δημοκρατίας. Αρκετές φορές του έχουμε ασκήσει την πιο σκληρή κριτική και για λάθη τακτικής και για λάθη ουσίας. Όμως οφείλουμε να αναγνωρίσουμε ότι ο Αντώνης Σαμαράς έχει το χάρισμα του μετρ του σκακιού. Με μια – δυο κινήσεις και αποφάσεις μείζονος σημασίας μπορεί να φέρνει το παιχνίδι ξανά στα μέτρα του. Είναι ο… μετρ των ελιγμών που εξασφαλίζουν στη χώρα σταθερότητα, στη ΝΔ πρωτοκαθεδρία και στον ίδιο υψηλή δημοφιλία. Ποιος θα φανταζόταν άλλωστε πριν από δύο χρόνια ότι σε μια χώρα διαλυμένη, με τη χρεοκοπία έξω από την πόρτα, με το πολιτικό σκηνικό κατακερματισμένο και με ένα κόμμα που ουσιαστικά δεν είχε ποτέ, ο Σαμαράς θα κατάφερνε να σταθεί στα πόδια του και να διεκδικεί και το ρόλο του στυλοβάτη της πατρίδας;
Με τις κινήσεις που έχει κάνει αναδεικνύεται πανίσχυρος στο πολιτικό παιχνίδι. Ανακάτεψε τόσο καλά την τράπουλα με την επιλογή Αβραμόπουλου και τον αποκλεισμό δεξιών προσώπων όπως η Ντόρα ή κεντροαριστερών όπως ο Κούρκουλας και η Δαμανάκη, που ασφαλώς δικαιούται να του αναγνωριστεί ο στρατηγικός σχεδιασμός που έχει κάνει.
Κατ’ αρχάς η πρόταση για τον Δ. Αβραμόπουλο αναβαθμίζει το ρόλο του κοινοτικού επιτρόπου. Ειδικά αν όπως ακούγεται έχει πάρει και ένα πολύ καλό χαρτοφυλάκιο όπως αυτό των Εσωτερικών υποθέσεων ή της Μετανάστευσης. Είναι ασφαλώς πολύ καλύτερο από αυτό της Αλιείας με τη Δαμανάκη να κυνηγάει τους σολομούς και τον ερυθρό τόνο. Η επιλογή ενός κορυφαίου υπουργού αναβαθμίζει αυτό το ρόλο, άλλωστε μην ξεχνάμε ότι ο… Στρατηγός Αβραμόπουλος είναι διπλωμάτης, έχει γνωριμίες και μπορεί να στηρίξει τον πενταετή ρόλο που του ανατίθεται.
Με τη λαθρομετανάστευση να έχει λάβει ανεξέλεγκτες διαστάσεις και το χαρτοφυλάκιο να το έχουν οι Σκανδιναβοί που δεν έχουν δει ούτε ζωγραφιστό μετανάστη να χάνεται στη θάλασσά τους, ασφαλώς αλλάζουν τα πάντα. Αν πάρει η Ελλάδα αυτό το χαρτοφυλάκιο τότε θα πρέπει να δοθούν πολλά χρήματα για την αντιμετώπιση του προβλήματος, γεγονός που θα αναβαθμίσει και το σύνολο της χώρας.
Κατά δεύτερον, ακόμη και αν ο Αβραμόπουλος είχε υψηλότερες πολιτικές φιλοδοξίες τώρα θα πρέπει να αναβάλει τα σχέδιά του. Από την 5ετή θητεία του δεν μπορεί να παραιτηθεί. Τώρα αν αργότερα έρθει στην Ελλάδα πιο ισχυρός αυτό είναι άλλο ζήτημα. Ποιος ξέρει πώς θα είναι η χώρα το 2020;
Επίσης, να μην ξεχάσουμε ότι ο Αβραμόπουλος είχε… εκνευρίσει ουκ ολίγους με τις προσεγγίσεις του και τις πολύ καλές σχέσεις που είχε με τον Τσίπρα αλλά και με τη Ρένα Δούρου. Αν, λοιπόν αποτελούσε «βραχνά» για τον κ. Σαμαρά, αυτός ο «βραχνάς» φεύγει. Οι εσωκομματικές ισορροπίες στη ΝΔ αλλάζουν ριζικά με τις επιλογές του Σαμαρά οι οποίες όπως και να το κάνουμε αποδομούν τους όποιους μύχιους πόθους είχε ο Αβραμόπουλος και η Ντόρα.
Ακόμη, η κίνηση Σαμαρά αποδομεί και την κριτική που είχε γίνει στο πρόσωπό του ότι δηλαδή ο Βενιζέλος έχει επιβάλλει απόλυτα τις δικές του απόψεις. Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ αποδέχθηκε πλήρως τον Αβραμόπουλο και ξέχασε κάθε επιθυμία του για να επιλεγεί ο στενός του συνεργάτης, Δ. Κούρκουλας.
Τέλος, ο πρωθυπουργός μπορεί να ξανα-ανακατέψει την τράπουλα με την επιλογή του νέου υπουργού Άμυνας ο οποίος μπορεί να κλείσει κι άλλα εσωκομματικά μέτωπα και να αποσοβήσει γκρίνιες.
Εν κατακλείδι, η επιλογή Σαμαρά αιφνιδίασε θετικά τους πάντες. Είναι μια επιλογή κοινής αποδοχής (και από τον ΣΥΡΙΖΑ), αλλάζει τις ισορροπίες στη δικομματική αλλά και εντός της ΝΔ, γλιτώνει την Ελλάδα από μια καθημερινή ενασχόληση με την Ντόρα και τέλος δείχνει ποιος είναι ο big boss της πολιτικής σκηνής. Δεν είναι και λίγα όλα αυτά. Με ένα σμπάρο πολλά τρυγόνια.
Αριστερός Ψάλτης
