Προ ημερών, στη Βουλή εδόθη στη δημοσιότητα η απάντηση του αντιπροέδρου της συγκυβέρνησης, υπουργού Εξωτερικών, κ.Ευ.Βενιζέλου, στην άκρως επικριτική ερώτηση που είχε καταθέσει ο Νικήτας Κακλαμάνης.
Στην –προ εβδομάδων- ερώτησή του, κατήγγειλε ανοικτά τον αρχηγό του ΠΑΣΟΚ για την πρωτοφανή στα δεδομένα της ελληνική διπλωματίας ενέργεια, να στείλει ρηματική διακοίνωση στη Λευκωσία, επειδή η Κύπρια Ευρωβουλευτής, κ.Ελένη Θεοχάρους του άσκησε κριτική με αφορμή το Κυπριακό και τα εθνικά ζητήματα.
Εν πάση περιπτώσει, ο κ.Κακλαμάνης, μεταξύ των άλλων, εμμέσως πλην σαφώς άφησε να εννοηθεί ότι ο υπουργός Εξωτερικών σε όλα τα μεγάλα διεθνή θέματα, όχι μόνον δεν προασπίζεται τα εθνικά συμφέροντα, αλλά συντάσσεται αβασάνιστα με έξωθεν επιταγές. «Το να υπενθυμίσουμε τη «βασιλικότερη του Βασιλέως» στάση της Αθήνας στα θέματα της Συρίας, της Ουκρανίας, αλλά και τη μη επαρκή ενημέρωση για το μέγιστο ζήτημα της καταστροφής των χημικών της Δαμασκού στην ευρύτερη θαλάσσια ζώνη γύρω από την Ελλάδα, αποτελεί πλεονασμό», έγραψε ο Ν.Κακλαμάνης.
Τι απάντησε ο κ.Ευ.Βενιζέλος; «Από το κείμενο της ερώτησης προκύπτει και η αναπαραγωγή της περίεργης θεωρίας των αποκλίσεων μεταξύ πρωθυπουργού και αντιπροέδρου της κυβέρνησης στα θέματα αυτά (σ.σ. εθνικά θέματα). Δημοσιογραφικά, αυτή αναπαράγεται από μικρούς κύκλους που δεν είναι καθόλου ικανοποιημένοι από τη συνεργασία ΝΔ-ΠΑΣΟΚ και δηλώνουν την προτίμησή τους σε μια συνεργασία της ΝΔ και διαφόρων εκδοχών της ακροδεξιάς. (…) Είναι προφανές ότι τα ζητήματα της εξωτερικής πολιτικής είναι ζητήματα που προϋποθέτουν κατ’ ελάχιστον συμφωνία μεταξύ πρωθυπουργού και υπουργού Εξωτερικών. Πολύ περισσότερο, όταν η κυβέρνηση είναι μια κυβέρνηση συνεργασίας των δύο κομμάτων για λόγους εθνικής ανάγκης. (…) Αυτό ισχύει και για την αναφορά του βουλευτή στο ζήτημα των χημικών όπλων της Συρίας και στις άοκνες, αλλά δυστυχώς μοναχικές προσπάθειες που κατέβαλε και καταβάλει η Ελλάδα, ώστε να μην πραγματοποιηθεί η σχετική επιχείρηση του ΟΗΕ και του OPCW στη Μεσόγειο. Όμως, και πάλι το θέμα αυτό είναι φυσικά ένα θέμα που δεν αφορά το υπουργείο Εξωτερικών και τον επικεφαλής του, αλλά την κυβέρνηση συνολικά και βεβαίως τον πρωθυπουργό».
Τι ισχυρίζεται, κοντολογίς, ο υπουργός; Ότι δεν έχει καμία σχέση με το θέμα ο ίδιος και το υπουργείο Εξωτερικών. Αν δεν έχει το ΥΠΕΞ και ο πολιτικός προϊστάμενός του, άραγε ποιος έχει; Αν είναι δυνατόν να υποστηρίζει κάτι τέτοιο! Τι άλλο καταλάβατε ότι ήθελε να πει ο πασίγνωστος για την σαφήνεια (!) στο λόγο του, υπουργός; Ότι ο ίδιος πάλεψε με νύχια και με δόντια για να μην γίνει η καταστροφή των χημικών στη Μεσόγειο, αλλά τον «έγραψαν» κανονικά. Ωραία, και τι έκανε στη συνέχεια; Γιατί εμείς δεν είδαμε πουθενά να παρουσιάσει δημόσια τα αντίστοιχα στοιχεία που να τεκμηριώνουν τους ισχυρισμούς του.
Αν δεν κάνουμε λάθος, επίσης, αφήνει κάποιες «μπηχτές» για τον κ.Σαμαρά; Ότι αυτός τα’ λεγε, αλλά άλλα ήθελε ο πρωθυπουργός. Δηλαδή, κ.Βενιζέλο, θέλετε να πείτε ότι εσείς ήσαστε κατά, αλλά ο κ.Σαμαράς ήταν υπέρ; Αν είναι δυνατόν να προσπαθεί να υποτιμήσει τόσο τη νοημοσύνη μας, όταν είναι γνωστό ότι ο υπουργός Εξωτερικών πέρυσι το καλοκαίρι ετίθετο υπέρ του βομβαρδισμού της Συρίας, τη στιγμή που όλη η Δύση, ακόμα και οι ΗΠΑ, ήταν επιφυλακτικές. Πολύ περισσότερο, πως έκανε «κωλοτούμπα» στις θέσεις του, όταν συναντήθηκε λίγους μήνες μετά με τον Ρώσο ΥΠΕΞ, Σεργκέϊ Λαβρόφ.
Σήμερα, πάντως, ξεκίνησε η εν πλω διαμαρτυρία κατά της καταστροφής των χημικών, από τρία σκάφη (ανάμεσα στα άλλα το «Ένα Καράβι για τη Γάζα»), τα οποία θα προσπαθήσουν να βρούν (αν το βρούν) και να προσεγγίσουν όσο πιο κοντά γίνεται το πλοίο, πάνω στο οποίο γίνεται η καταστροφή των χημικών με τη διαδικασία της υδρόλυσης. Υπάρχουν 38 επιβαίνοντες ακτιβιστές, Ελληνες (κυρίως Κρητικοί) και Ιταλοί, και εκπρόσωποι ελληνικών, αλλά ως επί το πλείστον ξένων ΜΜΕ. Βλέπετε, τα μεγάλα ελληνικά ΜΜΕ ασχολούνται με σοβαρότερα θέματα, και δεν έχουν καιρό να ξοδέψουν για μικροπράγματα.
