Μέχρι τέλος του 2016 -και άγνωστο για πόσο ίσως ακόμα- θα συνεχίζουν να πληρώνουν διπλά και τρίδιπλα οι φορολογούμενοι για τον καθαρισμό των κτιρίων του υπουργείου Οικονομικών.
Ενώ κανείς δεν ξέρει πια αν, ποιοι και πόσοι πληρώνονται για τον καθαρισμό κτιρίων του υπουργείου Οικονομικών (μόνιμες καθαρίστριες που επαναπροσλήφθηκαν, ιδιωτικά συνεργεία καθαρισμού, έκτακτες καθαρίστριες κλπ) έρχονται για άλλη μια φορά διατάξεις προκειμένου να πληρωθούν όσοι χρειάζεται, ακόμα και αναδρομικά για χρήματα που δεν έχουν νόμιμα προβλεφθεί και δεσμευθεί για το σκοπό αυτό.
Με διάταξη (άρθρο 48) στο φορολογικό νομοσχέδιο που κατατέθηκε για τα καπνικά προϊόντα, προβλέπεται ότι:
– «Επιδιώκεται η κάλυψη των αναγκών καθαριότητας των κτηρίων του Υπουργείου Οικονομικών μέσω της επανασύναψης ατομικών συμβάσεων μίσθωσης έργου για καθαριότητα» με ιδιώτες που απασχολούνται ή απασχολούνταν στον καθαρισμό των εν λόγω κτιρίων και στις υπηρεσίες καθαριότητας με οποιαδήποτε σχέση εργασίας (και κατά παρέκκλιση κάθε άλλης διάταξης).
– Περαιτέρω, νομιμοποιείται «η δυνατότητα πληρωμής δαπανών που προκύπτουν από τις ατομικές συμβάσεις μίσθωσης έργου για την καθαριότητα των κτιρίων της ΓΓΔΕ του Υπουργείου Οικονομικών (η οποία εργασία έχει εκτελεστεί, αλλά η δαπάνη δεν έχει καταβληθεί από την 1.1.2016 και έως την έναρξη ισχύος του παρόντος), σε βάρος των πιστώσεων του οικονομικού έτους 2016, καθώς δεν είχαν τηρηθεί οι περί δεσμεύσεων υποχρεώσεων σχετικές διατάξεις».
Από την Έκθεση του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους δεν προκύπτει το συνολικό ποσό που θα πληρώσει το δημόσιο, είτε για καθαρισμό έως το τέλος του 2016, είτε και αναδρομικά από 1-1-2016 έως την ψήφιση της διάταξης από τη Βουλή.
Αλαλούμ
Πρόκειται για το νέο επεισόδιο στο σήριαλ με τις πληρωμές για καθαρισμό των εφοριών της χώρας, μετά την «καραμπόλα» που προκάλεσε η απόφαση Τσακαλώτου πριν ένα χρόνο να επαναπροσλάβει τις 421 καθαρίστριες του υπουργείου Οικονομικών.
Το 2015 μάλιστα το υπουργείο Οικονομικών προσέλαβε και 165 καθαρίστριες ορισμένου χρόνου, ενώ είχε επαναπροσλάβει τις παλαιές «μόνιμες» καθαρίστριες και ενώ «έτρεχαν» και οι συμβάσεις με ιδιωτικά συνεργεία καθαρισμού.
Από τότε έχει ξεσπάσει ένα απίστευτο πίνγκ-πονγκ ευθυνών μεταξύ του Γενικού Λογιστηρίου, των διευθυντών των εφοριών και, όλων αυτών, με την ηγεσία του υπουργείου Οικονομικών, για το ποιος θα «καθαρίσει» για τα κτίρια του υπουργείου και ποιος θα πληρώνεται για αυτό.
Η «σολομώντειος λύση» στην οποία υποχρεώθηκε η κυβέρνηση ήταν να τους πληρώνει όλους. Έναν χρόνο μετά όμως αυτό ακόμα συνεχίζεται!
Το πρόβλημα ανέκυψε όταν οι Υπηρεσίες Δημοσιονομικού Ελέγχου αρνήθηκαν να πληρώνουν τα ιδιωτικά συνεργεία που είχαν συμβάσεις για να καθαρίζουν τα κτίρια των εφοριών, από τη στιγμή που επέστρεψαν σε αυτές οι καθαρίστριες.
Τα πράγματα περιέπλεξε ότι, με νόμο Κατρούγακλου, οι καθαρίστριες επανήλθαν στις θέσεις τους με πλήρες 8ωρο, αντί 4ωρο απασχόλησης. Με 40ωρο εβδομαδιαίας εργασίας η κάθε καθαρίστρια, τυπικά ξεπεράστηκαν οι εργατοώρες που δικαιολογούνται για τον καθαρισμό των κτιρίων (συνήθως προβλέπονταν 20-40 ώρες την εβδομάδα ανά κτίριο). Ως πλήρους απασχόλησης, οι παλαιές καθαρίστριες απέκτησαν δικαίωμα να ζητήσουν μετάταξη. Εξ αυτού του λόγου όμως -και για άλλους πολλούς όμως- πολλές καθαρίστριες δεν εμφανίστηκαν να καθαρίζουν και πάλι τα γραφεία.
Και ενώ οι έφοροι είχαν πρόβλημα καθαριότητας αλλά και ευθύνη αν διπλοπληρώσουν για τον καθαρισμό των κτιρίων, η ηγεσία του υπουργείου Οικονομικών αποφάσισε να τους στείλει και άλλες 165 νέες καθαρίστριες, με 4ωρη απασχόληση, ώστε να αναλάβουν αυτές το έργο της καθαριότητος.
«Λεφτά υπάρχουν»
Με έγγραφο που αποκάλυψε τότε το ΘΕΜΑ, το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους κατέστησε υπόλογους για διασπάθιση του δημοσίου χρήματος τους προϊσταμένους των εφοριών, τελωνείων ή και άλλων υπηρεσιών, εάν δεν διέκοψαν αυτομάτως τις συμβάσεις έργου που είχαν και πλήρωναν για ιδιωτικά συνεργεία καθαρισμού, από τη στιγμή που με τον νόμο Κατρούγκαλου επαναπροσλήφθηκαν οι παλαιές καθαρίστριες στο υπουργείο Οικονομικών.
Ταυτόχρονα το Γενικό Λογιστήριο έκοψε τα κονδύλια και άφησε απλήρωτα τα ιδιωτικά συνεργεία καθαρισμού για τις υπηρεσίες που ήδη προσέφεραν από τον Ιούλιο και μετά, σε Εφορίες, Τελωνεία και Κτηματικές Υπηρεσίες του Δημοσίου σε όλη τη χώρα.
Μπροστά στην απειλή να κάτσουν στο «σκαμνί» οι διευθυντές των εφοριών, βγήκαν «στα κάγκελα» γιατί η κυβέρνηση τους άφησε χωρίς σαφείς οδηγίες για το πώς θα ενεργήσουν. Πάνω στην πρεμούρα της να τηρήσει την προεκλογική της δέσμευση, λένε, η κυβέρνηση επαναπροσέλαβε με διαδικασίες-εξπρές τις απολυμένες καθαρίστριες του υπουργείου Οικονομικών, δημιουργώντας πολλαπλά προβλήματα και στις εφορίες, και στις εταιρίες και τις εργαζόμενες του ιδιωτικού τομέα που έχασαν τις δουλειές τους.
«Παραβίαση της χρηστής διοίκησης»
Με έγγραφό του που εξέδωσε προς όλες τις Υπηρεσίες Δημοσιονομικού Ελέγχου, δύο μόλις μέρες μετά τις εκλογές του Σεπτεμβρίου, το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους διαπίστωνε ότι «παραβιάζεται χωρίς αμφιβολία η αρχή της χρηστής δημοσιονομικής διαχείρισης» εφόσον για την ίδια εργασία (καθαρισμός κτιρίων) οι υπηρεσίες του υπουργείου Οικονομικών πληρώνονται και οι μόνιμες καθαρίστριες που επέστρεψαν στα πόστα τους, αλλά και τα ιδιωτικά συνεργεία καθαρισμού που είχαν σύμβαση έργου σε εξέλιξη.
Όπως χαρακτηριστικά τονιζόταν στο έγγραφο της Γενικής Γραμματείας Δημοσιονομικής Πολιτικής «η ταυτόχρονη απασχόληση των ανωτέρω με το αυτό παρεχόμενο έργο, για χρονικό διάστημα μεγαλύτερο των δύο μηνών με επιπλέον δημοσιονομικό κόστος, έρχεται σε πλήρη αντίθεση με την προάσπιση του δημοσίου συμφέροντος (με τονισμένα και υπογραμμισμένα γράμματα). Με το σκεπτικό αυτό μάλιστα, το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους έκρινε «μη νόμιμη» την πληρωμή σε ιδιωτικές εταιρίες της δαπάνης καθαρισμού, αφού υπήρχαν μόνιμες καθαρίστριες.
Όπως λένε άριστα πληροφορημένες πηγές στο υπουργείο Οικονομικών:
1.Από το 2013 που έφυγαν με διαθεσιμότητα οι μόνιμες καθαρίστριες, το έργο του καθαρισμού ανέλαβαν με συμβάσεις ιδιωτικές εταιρίες. Καθώς στις 26 Ιουνίου 2015 η κυβέρνηση (με απόφαση του Γιάνη Βαρουφάκη και της Νάντιας Βαλαβάνη) αποφάσισε να επιστρέψουν οι καθαρίστριες, θα έπρεπε είτε να δοθεί εντολή διακοπής των συμβάσεων με τους ιδιώτες, είτε να αφεθούν να εκπνεύσουν (έως τον Αύγουστο πχ) για να μην σπάσουν πρόωρα και αναζητηθούν ευθύνες.
2.Επιστρέφοντας στις υπηρεσίες τους, πολλές καθαρίστριες στις θέσεις τους δεν ανέλαβαν έργο καθαρισμού! Αυτό έχει πολλαπλές αιτίες και εξηγήσεις. Για παράδειγμα:
α) ήθελαν να γίνουν εφοριακοί υπάλληλοι γιατί είχαν απολυτήριο λυκείου ή άλλα πτυχία (πχ Νομικής, Γυμναστικής Ακαδημίας κλπ). Οι «ορέξεις» αυτές άνοιξαν με το νόμο Κατρούγκαλο και τις αποφάσεις Βαρουφάκη-Βαλαβάνη, που έλεγαν ότι επιστρέφουν με πλήρες ωράριο (οκτάωρο) και όχι μειωμένο που είχαν ως το 2013. Όσο εργάζονταν με τετράωρο, δεν μπορούσαν να ζητήσουν μετάταξη σε άλλο κλάδο και παρέμεναν καθαρίστριες. Έχοντας κατοχυρώσει όμως οκτάωρο, ετοιμάζουν ήδη τα χαρτιά τους για άλλες θέσεις.
β) όπως ίσχυε και παλαιότερα, λόγω της έλλειψης προσωπικού πολλοί έφοροι αναγκάζονται να απασχολούν καθαρίστριες μέσα ωράριό τους για διοικητικές εργασίες (πχ να δίνουν αριθμούς πρωτοκόλλου, σειρά προτεραιότητος ή πληροφορίες στους πολίτες, να βάζουν σφραγίδα ή να μεταφέρουν φακέλους). Και τότε και τώρα, ο καθαρισμός των κτιρίων ανατίθετο συχνά σε ιδιωτικές εταιρίες.
γ) λόγω της κατάργησης πολλών ΔΟΥ στην επαρχία, υπάρχουν καθαρίστριες που επέστρεψαν μεν στην υπηρεσία, αλλά όχι σε αυτές που υπηρετούσαν και ήταν κοντά στα χωριά και τα σπίτια τους. Έτσι πρέπει πλέον να μετακινούνται πχ 140 χλμ κάθε μέρα για να πάνε και να έρθουν, ή πρέπει να ξεσπιτωθούν αν υπηρετούσαν σε νησί όπου η ΔΟΥ ή το Τελωνείο έχει μεταφερθεί αλλού. Έτσι, ενώ οι καθρίστριες επανήλθαν από 26 Ιουνίου, πολλές είναι έως και αδύνατον να πηγαινοέρχονται καθημερινά στις δουλειές τους, οπότε χρειάζεται η ιδιωτική εταιρία ή να βρει άλλη λύση η κυβέρνηση.
3.Κάθε διακοπή σύμβασης, ακόμα και αν υπήρχε σχετική πρόβλεψη από την αρχική σύμβαση με το δημόσιο, εγείρει νομικές ή αστικές ευθύνες για τον προϊστάμενο που καλείται να την διακόψει, ενώ κάποιος κόσμος μένει ταυτόχρονα απλήρωτος ή άνεργος.
Για λόγους σαν και αυτούς (ή και πολλούς άλλους) πολλοί έφοροι δεν μπόρεσαν να διακόψουν πρόωρα τις συμβάσεις με τις ιδιωτικές εταιρίες. Τα δεδομένα αυτά αγνοούσαν προφανώς και οι υπουργοί Οικονομικών όταν έπαιρναν αποφάσεις.
Aποστολή
