Στην αποκήρυξη κάθε «σχέσης, ενότητας ή παρόμοιας συμπεριφοράς» με τον Αλέξη Τσίπρα ή τον Στέφανο Κασσελάκη προχώρησε το ιστορικό στέλεχος της Αριστεράς, Αλέκος Αλαβάνος, σχολιάζοντας τα τεκταινόμενα στον ΣΥΡΙΖΑ.
«Ανήκω σε εντελώς άλλες αξίες και ιδεώδη. Άλλο ο επιβάτης της τρίτης θέσης και άλλο δύο επιβάτες στο σαλόνι της πρώτης…», είπε ο κ. Αλαβάνος, μιλώντας στην εφημερίδα «Το Βήμα», ενώ υποστήριξε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ «κακώς θεωρείται “Αριστερά”», αντιπαραβάλλοντας την πορεία του κόμματος με αυτήν του Μουσολίνι.
«Ο Μουσολίνι ξεκίνησε ως διευθυντής της μαρξιστικής εφημερίδας της Ιταλίας “Avanti”! Και κατέληξε ιδρυτής και αφεντικό του φασιστικού κινήματος στην πατρίδα του. Και ας ήταν στην αρχή στην ίδια επαναστατική οργάνωση με τον Γκράμσι, ηγέτη και φιλόσοφο του κομμουνιστικού κινήματος. Είναι το πιο ακραίο παράδειγμα. Δεν πρόκειται λοιπόν κι εδώ για “συνδημιούργημα”. Ο Συνασπισμός, πέρασε στην άλλη όχθη. Παρέμεινε το όνομα, άλλαξε όμως 180 μοίρες η πολιτική του. Ως κυβέρνηση ψήφισε το τρίτο μνημόνιο που συνέτριψε την εργατική τάξη και τη νέα γενιά. Και πιστεύω ότι κακώς τόσα χρόνια οι δημοσιογράφοι θεωρούν τον ΣΥΡΙΖΑ ως «Αριστερά«. Πάλι καλά που τώρα αρχίζουν να μιλάνε για “Κέντρο”», ανέφερε.
«Ο ΣΥΡΙΖΑ εγκατέλειψε τις γνήσιες ιδέες της Αριστεράς»
Σε κάθε περίπτωση, ο ίδιος επιμένει ότι υπάρχει εναλλακτική. «Απλά ο ΣΥΡΙΖΑ εγκατέλειψε τις γνήσιες ιδέες της Αριστεράς και έγινε στοιχείο του ταξικού κατεστημένου. Οι αριστερές ιδέες όμως επιμένουν, ακόμα κι αν σε κάποιες εποχές δέχονται επίθεση ή διαστρέβλωση», είπε.
Ο πρώην πρόεδρος του Συνασπισμού σημείωσε ότι οι διαφορές μεταξύ Κεντροαριστεράς και Δεξιάς έχουν αμβλυνθεί. «Η Κεντροαριστερά υποτάσσεται πλήρως στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ο Μητσοτάκης νομιμοποιεί τον γάμο ατόμων του ιδίου φύλου. Το μέλλον, επομένως, ας το αναζητήσουμε στον πραγματικό χώρο της Αριστεράς», ανέφερε, εξηγώντας ότι τα λεγόμενά του αφορούν τους οικολόγους, τους αναρχικούς εκτός βίας, τους εργάτες, τους αγρότες, τη νεολαία της μάχης και των νέων ιδεών, τους καλλιτέχνες και τους διανοούμενους.
Για τη Νέα Αριστερά
Ερωτηθείς για τη Νέα Αριστερά, ο κ. Αλαβάνος υποστήριξε ότι θα πρέπει να υπάρξουν δύο στοιχεία για μια έντιμη εκκίνηση. «Πρώτο, να κάνουν δημόσια και σεμνά μια αναγνώριση και της δικής τους προσωπικής ευθύνης για την ψήφιση του τρίτου μνημονίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης που επιδείνωσε ακόμα περισσότερο την εξαθλίωση της εργατικής τάξης, των αγροτών, της νέας γενιάς. Και δεύτερο, να μην αγωνισθούν για τη μοναχική κοινοβουλευτική διάσωση του σχήματός τους, αλλά να προσπαθήσουν για τη συνεργασία με άλλες προοδευτικές αριστερές δυνάμεις, όπως είναι η Πλεύση Ελευθερίας ή το ΜέΡΑ25 και άλλα γόνιμα, έστω και μικρά, εξωκοινοβουλευτικά σχήματα, ώστε σιγά-σιγά να διαλυθεί το νέφος νοσηρότητας που έχει απλώσει πάνω στον προοδευτικό χώρο ο ΣΥΡΙΖΑ».
Όσον αφορά στα μη κρατικά πανεπιστήμια, υποστήριξε ότι ο αγώνας θα πρέπει να γίνει πιο μαχητικός απ’ ότι στο παρελθόν, εκφράζοντας την ελπίδα «να αναδυθεί ένα ισχυρό κίνημα και από το διδακτικό προσωπικό, όπως το 2008. Χρειάζεται πιο έντονη η παρέμβαση από καθηγητικό και επιστημονικό προσωπικό και μαζικότερη συμμετοχή του φοιτητικού κόσμου. Η κυβέρνηση και οι ιδιωτικές διδακτικές επιχειρήσεις βλέπουν τα σχολεία ως κερδοφόρες επιχειρήσεις. Οι κοινωνίες τα βλέπουν ως αγαθό».
