Η ρήτρα αμυντικής συνδρομής εάν Ελλάδα και Γαλλία «διαπιστώσουν από κοινού ότι μια ένοπλη επίθεση λαμβάνει χώρα εναντίον της επικράτειας μιας από τις δύο»
Τη συμφωνία μεταξύ της ελληνικής και της γαλλικής κυβέρνησης υπέγραψαν οι υπουργοί Εξωτερικών Νίκος Δένδιας και Ζαν Υβ Λε Ντριάν και Άμυνας Νίκος Παναγιωτόπουλος και Φλοράνς Παρλί, παρουσία του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη και του προέδρου της Γαλλικής Δημοκρατίας Εμανουέλ Μακρόν.
Το σημαντικότερο από τα 31 άρθρα της συμφωνίας είναι το άρθρο 2 που ορίζει ότι «η κυβέρνηση της Ελληνικής Δημοκρατίας και η κυβέρνηση της Γαλλικής Δημοκρατίας παρέχουν η μία στην άλλη βοήθεια και συνδρομή, με όλα τα κατάλληλα μέσα που έχουν στην διάθεσή τους, κι εφόσον υφίσταται ανάγκη με τη χρήση ένοπλης βίας, εάν διαπιστώσουν από κοινού ότι μία ένοπλη επίθεση λαμβάνει χώρα εναντίον της επικράτειας μιας από τις δύο, σύμφωνα με το Άρθρο 51 του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών». Με τη διατύπωση αυτή, η Γαλλία δεσμεύεται να βοηθήσει στρατιωτικά την Ελλάδα για να αντιμετωπίσει απειλή από ένοπλη επίθεση τρίτης χώρας σε βάρος της εδαφικής κυριαρχίας της Ελλάδας. Πρόκειται για μια συμφωνία βαρύνουσας σημασίας, ένα πολύ ισχυρό πολιτικό και διπλωματικό σήμα από την Αθήνα και το Παρίσι προς όλους τους παίκτες που δραστηριοποιούνται στην Μεσόγειο και την Νοτιοανατολική Ευρώπη, σε μια εποχή που η τουρκική επιθετικότητα απειλεί να βγει εκτός ορίων.
Με το σύμφωνο της στρατηγικής συνεργασίας που συνομολογήθηκε με τη Γαλλία, η Ελλάδαπέτυχε να συμπεριληφθεί η ρήτρα αμοιβαίας στρατιωτικής συνδρομής που μπορεί να ενεργοποιηθεί σε περίπτωση που η χώρα δεχτεί ένοπλη επίθεση εναντίον τμήματος ή μέρους της κυριαρχίας της, ακόμη κι αν ο επιτιθέμενος είναι άλλο μέλος του ΝΑΤΟ. Στην περίπτωση αυτή, για παράδειγμα στο ακραίο και υποθετικό σενάριο που η Τουρκία εξαπολύσει επίθεση εναντίον τμήματος της ελληνικής επικράτειας, το ΝΑΤΟ θα τηρούσε θέση ουδέτερου παρατηρητή διότι με βάση το καταστατικό του δεν μπορεί να εμπλακεί σε διένεξη μεταξύ μελών της Συμμαχίας. Με την συμφωνία της 28ης Σεπτεμβρίου, η Γαλλία -αν και μέλος του ΝΑΤΟ- δεσμεύεται να προστρέξει με στρατιωτικά μέσα προς υπεράσπιση της ελληνικής εδαφικής κυριαρχίας, σε περίπτωση ένοπλης επίθεσης από τρίτη χώρα.
Παρά το γεγονός ότι είναι γενικόλογο, το άρθρο 2 της συμφωνίας Ελλάδας-Γαλλίας για την εγκαθίδρυση στρατηγικής εταιρικής σχέσης και τη συνεργασία στην άμυνα και την ασφάλεια, αφορά μόνο «ένοπλη επίθεση εναντίον της επικράτειας», αφορά δηλαδή κυριαρχία κι όχι κυριαρχικά δικαιώματα. Όπως παρατήρησε ο πρώην υπουργός Ευάγγελος Βενιζέλος που έσπευσε να δώσει θερμά συγχαρητήρια στην κυβέρνηση και τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη για την αμυντική συμφωνία με τη Γαλλία, η ρήτρα αμοιβαίας στρατιωτικής συνδρομής του άρθρου 2 δεν συμπεριλαμβάνει τις έννοιες της υφαλοκρηπίδας και της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης. «Η υφαλοκρηπίδα, ακόμη και μετά την οριοθέτησή της και η ΑΟΖ ακόμη και μετά την ανακήρυξη και οριοθέτησή της δεν συνιστούν «επικράτεια» στην οποία ασκείται εθνική κυριαρχία, αλλά ζώνες στις οποίες ασκούνται ειδικά κυριαρχικά δικαιώματα» επισημαίνει ο Ευάγγελος Βενιζέλος. Με απλά λόγια, θα πρέπει να θεωρείται μαξιμαλιστικό να αναμένει κάποιος ότι οι Γάλλοι θα αναπτύξουν στρατιωτικές δυνάμεις για να ενισχύσουν την ελληνική άμυνα σε περίπτωση αμφισβήτησης της ελληνικής ΑΟΖ από τρίτη χώρα, παρενόχλησης ή ακόμη και επεισοδίου σε μια ζώνη εκτός των ελληνικών χωρικών υδάτων, ακόμη κι αν πρόκειται για την οριοθετημένη ζώνη για παράδειγμα με την Αίγυπτο.
Την ελληνο-γαλλική αμυντική συμφωνία έσπευσε να χαιρετίσει και το αμερικανικό υπουργείο Εξωτερικών επισημαίνοντας ότι η Ουάσιγκτον προσβλέπει και στην επικαιροποίηση της ελληνο-αμερικανικής συμφωνίας αμυντικής συνεργασίας (MDCA) για χρονικό ορίζοντα πέντε (ή και περισσότερων ετών) όσο είναι το διάστημα ισχύος της συμφωνίας Μητσοτάκη-Μακρόν.
Στο άρθρο 18 της αμυντικής συμφωνίας προβλέπεται ότι η συνεργασία Ελλάδας-Γαλλίας μπορεί να λάβει και την μορφή «συμμετοχής σε κοινές αναπτύξεις δυνάμεων ή αναπτύξεις σε θέατρα επιχειρήσεων προς υποστήριξη κοινών συμφερόντων, όπως, για παράδειγμα, τις υπό γαλλική διοίκηση επιχειρήσεις στο Σαχέλ». Πρόκειται για τη ζώνη νότια της Σαχάρα στην Αφρική που – εκτεινόμενη από Δύση προς Ανατολή- ξεκινά από τη βόρεια Σενεγάλη, και περιλαμβάνει τμήμα της Μαυριτανίας, του Μάλι, της Μπουρκίνα Φάσο, του Νίγηρα, της Νιγηρίας, του Τσαντ, του Σουδάν και της Ερυθραίας.
Στο Μάλι είναι αναπτυγμένη δύναμη 4.500 Γάλλων στρατιωτικών, με αποστολή την εξουδετέρωση των ισλαμιστών τρομοκρατών της Τζαμάατ αλ-Ισλάμ ουά-Μουσλιμίν, μιας οργάνωσης συνδεδεμένης με την Αλ Κάιντα, κι έπειτα από την ελληνο-γαλλική αμυντική συμφωνία δεν θα πρέπει να θεωρείται απίθανο το Παρίσι να ζητήσει από την Αθήνα την αποστολή ελληνικής στρατιωτικής δύναμης στην πρώην γαλλική αποικία.
