Την αντίδραση νομικών παραγόντων προκάλεσε η απόφαση του προεδρείου της Βουλής να απαγορεύσει τη διακίνηση – δημοσιοποίηση απόρρητων εγγράφων τα οποία δεν αφορούν ζητήματα ύψιστης εθνικής ασφαλείας αλλά είναι αποδείξεις μίζας και διαφθοράς.
Βουλευτές της ΝΔ επεσήμαιναν ότι το ζήτημα έπρεπε να αντιμετωπιστεί από τον πρόεδρο της Βουλής Ν. Βούτση ως lex specialis, της υπερίσχυσης του ειδικού νόμου έναντι του γενικού.
Και τούτο το δικαίωμα παρέχεται στους βουλευτές και από το Σύνταγμα και από τον Κανονισμό της Βουλής.
Εν προκειμένω το αρ 164 του Κανονισμού ορίζει τα εξής:
1. Όλα τα έγγραφα πoυ υπoβάλλoνται στη Boυλή από τα μέλη της Kυβέρνησης, τoυς Yφυπoυργoύς, τoυς Boυλευτές, τις δημόσιες αρχές ή τoυς ιδιώτες παραδίδoνται στην αρμόδια υπηρεσία της Boυλής και καταχωρίζoνται στα oικεία βιβλία.
2. 2. Oι Boυλευτές έχoυν δικαίωμα να ζητήσoυν από τo διευθυντή της αρμόδιας υπηρεσίας να θέσει υπόψη τoυς στo χώρo τoυ γραφείoυ τoυ oπoιoδήπoτε έγγραφo έχει υπoβληθεί στη Boυλή και να λαμβάνoυν απλά αντίγραφα.
Το δε άρθρο 60 του Συντάγματος αναφέρει ρητώς ότι : «Οι βουλευτές έχουν το απεριόριστο δικαίωμα γνώμης και της κατά συνείδηση ψήφου» .
Υπό αυτό το πρίσμα όφειλε να ενεργήσει η Βουλή σημειώνουν θεωρώντας ότι σε μια τέτοια περίπτωση δεν θα έμενε αφώτιστη η οποιαδήποτε πτυχή της πώλησης πολεμικού υλικού.
