Εδώ και καιρό τέσσερις πελάτες της ασφαλιστικής εταιρείας «Ασπίς Πρόνοια» διεκδικούσαν αποζημίωση από το Δημόσιο, καθώς η απουσία ελεγκτικών μηχανισμών και η λήψη των αναγκαίων κατασταλτικών μέτρων, πριν γίνει η ανάκληση της άδειας λειτουργίας της επίμαχης ασφαλιστικής εταιρείας, τους προκάλεσε ζημιά.
Η υπόθεση έφτασε στο ΣτΕ, μετά από προσφυγή των τεσσάρων πελατών, και αυτό έβγαλε απόφαση. Σύμφωνα με αυτή το 70% των χρημάτων που διεκδικούν από το Δημόσιο θα το λάβουν από τον μηχανισμό εγγυήσεων.
Πρόκειται για μια «δίκη πιλότο», καθώς η εν λόγω απόφαση δεσμεύει όλα τα Διοικητικά Δικαστήρια της χώρας όπου εκκρεμούν ανάλογες υποθέσεις. Την ίδια ώρα οι σύμβουλοι Επικρατείας παραπέμπουν την υπόθεση στο Διοικητικό Πρωτοδικείο Αθηνών.
Οι τέσσερις πελάτες της «Ασπίς Πρόνοια» μετά το «κανόνι» της εταιρίας διεκδικούσαν από το Ελληνικό Δημόσιο το ποσό των 2.589.702 ευρώ για την ζημιά που υπέστησαν από παραλείψεις των οργάνων του Δημοσίου υποστηρίζοντας ότι «τα αρμόδια όργανα του Δημοσίου, δεν προέβησαν στου αναγκαίους προληπτικούς ελέγχους και στη λήψη των αναγκαίων κατασταλτικών μέτρων, πριν γίνει η ανάκληση της άδειας λειτουργίας».
ΤΙ ΛΕΕΙ Η ΑΠΟΦΑΣΗ
Οι προσφυγές απορρίφθηκαν καθώς το Α Τμήμα του ΣτΕ έκρινε ότι τα θύματα της «Ασπίς» δεν μπορούν να διεκδικήσουν την αποζημίωση από το Δημόσιο μέσω του άρθρου 105 εισαγωγικού νόμου του Αστικού Κώδικα, καθώς το Νομοθετικό Διάταγμα 400/1970 (περί ιδιωτικής επιχειρήσεως ασφαλίσεως), προβλέπει ειδικό μηχανισμό για τις περιπτώσεις αυτές ο οποίος προέρχεται από εισφορές των ασφαλτικών εταιριών.
Ο μηχανισμός αυτός, όπως αναφέρει η απόφαση, καλύπτει τις περιπτώσεις αφερεγγυότητας των ασφαλιστικών επιχειρήσεων, όπως είναι όταν αυτές βρίσκονται υπό πτώχευση, όταν ανακαλείται η άδεια λειτουργίας τους για παράβαση νόμου, κ.λπ.
Και αυτό, ανεξάρτητα αν η άδεια ανακλήθηκε λόγω σκόπιμων ή εσφαλμένων ενεργειών ή παραλείψεων της κρατικής μηχανής ή πλημμελούς άσκησης κρατικής εποπτείας ή «απρόβλεπτων και μεγάλης έκτασης οικονομικών και χρηματοπιστωτικών κρίσεων».
Έτσι, τα θύματα της «Ασπίς», θα λάβουν μετά την εκκαθάριση της ασφαλιστικής εταιρείας το 70% των απαιτήσεων τους από το εγγυητικό κεφάλαιο.
Οι δικαστές υπογραμμίζουν ότι μηχανισμός αυτός είναι συνταγματικός και νόμιμος, αλλά και σύμφωνος με την νομολογία του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης και την Ευρωπαϊκή νομοθεσία.
Ακόμη, οι σύμβουλοι Επικρατείας αναφέρουν ότι «ευθύνη προς αποζημίωση από τυχόν πλημμελή άσκηση κρατικής εποπτείας επί των ασφαλιστικών επιχειρήσεων δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί από τις διατάξεις του άρθρου 105 του εισαγωγικού νόμου του Αστικού Κώδικα», εφόσον υπάρχει το Νομοθετικό Διάταγμα 400/1970 το οποίο επικυρώνει ουσιαστικά Ευρωπαϊκές οδηγίες.
Εξάλλου, σύμφωνα με το άρθρο 105 του εισαγωγικού νόμου του Αστικού Κώδικα η δικαστική διαδικασία είναι πολύπλοκη και χρονοβόρα, καθώς μάλιστα πρέπει να αποδειχθεί το «πρόδηλο και σοβαρό σφάλμα των εποπτικών οργάνων» των κρατικών οργάνων. Θα πρέπει, δηλαδή, να αποδειχθεί η ύπαρξη «προφανής και σοβαρής παρανομίας των εποπτικών οργάνων» του κράτους. Και μετά από όλα αυτά να επιδικαστεί τελικά στα θύματα της «Ασπίς», μια εύλογη αποζημίωση, χωρίς να μπορεί να είναι πλήρης.
