Τη λήψη όλων των κυβερνητικών αποφάσεων από τα κομματικά όργανα του ΣΥΡΙΖΑ και όχι από τον πρωθυπουργό και το υπουργικό συμβούλιο και συλλογικό έλεγχο των οικονομικών της κυβέρνησης προτείνει το μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του κόμματος, κ. Δημήτρης Μπελαντής. Ο συνταγματολόγος της Αριστερής Πλατφόρμας του ΣΥΡΙΖΑ, υπό τον κ. Παναγιώτη Λαφαζάνη, με σημερινό άρθρο του με τίτλο, «Μετά τις εκλογές: Κράτος, κόμμα, κίνημα», παρουσιάζει τις 7 συνιστώσες πλεύσης, που θα εξασφαλίσουν την πολιτική ανεξαρτησία του ΣΥΡΙΖΑ από το αστικό κράτος. Στο πλαίσιο αυτό, προαναγγέλλει, μεταξύ άλλων, «συμπολιτευόμενη-αντιπολίτευση», «κοινωνικά δίκτυα αντιεξουσίας», «επικοινωνιακά δίκτυα ελέγχου του κυβερνητικού έργου» και «συνεταιριστικά Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης».
Η ιστορία άλλωστε έχει αποδείξει, ότι κανένα κόμμα που κυβερνά «και μάλιστα μαζί με αστούς συμμάχους, δεν είναι αλώβητο από την υποταγή του στην κυβερνητική λειτουργία και τελικά από την υποταγή του στη δομή του αστικού κρατικού μηχανισμού». Συνεπώς είναι επιβεβλημένη η κινητοποίηση των κινημάτων βάσης καθώς αν δεν υπάρξει η κινητοποίηση αυτή, «η φυσιολογική και εμμενής ροπή είναι η προσαρμογή προς την κυρίαρχη αστική γραμμή, η οποία σήμερα είναι αναμφισβήτητα ένας κρισιογόνος και κοινωνικά καταστροφικός νεοφιλελευθερισμός». Την πολιτική ανεξαρτησία της Κουμουνδούρου από το κράτος θα εξασφαλίσει η υιοθέτηση 7 βασικών συνιστωσών: «α) κράτημα του μέγιστου τμήματος του κόμματος εκτός του κρατικού μηχανισμού – επιλεκτική μόνο πολιτική και δευτερευόντως τεχνοκρατική στελέχωση σε θέσεις-κλειδιά, β) μαζική κινητοποίηση όχι μόνο στηρικτική αλλά και ελεγκτική του κυβερνητικού έργου – συμπολιτευόμενη αντιπολίτευση, γ) ανάδυση λαϊκών επιτροπών αγώνα και δράσης που θα συγκροτούν κοινωνικά κύτταρα αντιεξουσίας και εργατικού/κοινωνικού ελέγχου, δ) ανάπτυξη επικοινωνιακών δικτύων στήριξης αλλά και ελέγχου-κριτικής του κυβερνητικού έργου, ε) λήψη όλων των βασικών κυβερνητικών αποφάσεων από τα ανώτατα κομματικά όργανα (ΚΕ, Συνέδριο, Κομματικό Δημοψήφισμα κ.λπ.) και όχι από το υπουργικό συμβούλιο ή τον πρωθυπουργό, στ) δημιουργία κοινωνικών και συνεταιριστικών ΜΜΕ που θα αντιπολιτεύονται ικανοποιητικά το ιδιωτικό επιχειρηματικό μιντιακό πλέγμα, ζ) συλλογικός έλεγχος των οικονομικών του κόμματος, της κοινοβουλευτικής ομάδας και της κυβέρνησης».
Ο Δημήτρης Μπελαντής
Στο μεταξύ, ο κ. Μπελαντής, υποψήφιος βουλευτής στην Α΄ Αθηνών στις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου, ασκεί κριτική και για την υπαναχώρηση της κυβέρνησης από την προεκλογική δέσμευση του ΣΥΡΙΖΑ περί διαγραφής του ελληνικού χρέους. Εκκινώντας από μια θεώρηση που κάνει λόγο για «’μιντιακή’ θέαση των ταξικών αντιθέσεων», στην οποία «μπορούμε να θαυμάσουμε τη ‘δύναμη’ του υπουργού Οικονομικών, ο οποίος εξάρθρωση τον εξασθενημένο πια και άνευ εσωτερικού ερείσματος εκπρόσωπο της τρόικας. Βαρουφάκης vs Ντάισελμπλουμ και Φως εναντίον Σκότους-Good against the Evil», το μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του κόμματος διερωτάται: «Πώς γίνεται από τη μία πλευρά να υπάρχει επίδειξη εικονικής δύναμης και από την άλλη μέσα σε λίγες μέρες να εξασθενίζει μέχρις εξαφάνισης η γραμμή της διαγραφής του μεγαλύτερου μέρους του χρέους, μια βασική προεκλογική μας δέσμευση; Πώς γίνεται ο μεγάλος ενθουσιασμός και η μεγάλη συναισθηματική ανακούφιση του λαού να μην υποκύψουν στην περίσκεψη και στην απώλεια εμπιστοσύνης;».
