Στην υπονόμευση του κύρους της Επιτροπής Ανταγωνισμού στην Ελλάδα από τους πολιτικά υποκινούμενους διορισμούς προσώπων με στενές σχέσεις με τον ΣΥΡΙΖΑ αναφέρεται άρθρο-κόλαφος του New Europe.
Σε εκτενές δημοσίευμα με τίτλο «Όταν μια ανεξάρτητη Επιτροπή Ανταγωνισμού πολιτικοποιείται – Το ανησυχητικό παράδειγμα της Ελλάδας» σημειώνει ότι «μολονότι στην αρχή τα πράγματα φαίνονταν να κυλούν ομαλά παρά την πολιτικοποίηση της θεωρητικά ανεξάρτητης Αρχής -απλώς επειδή η κυβέρνηση και η υπηρεσία τελούσαν υπό το ίδιο πολιτικό λάβαρο- οι ανεξάρτητες εποπτικές αρχές πρέπει να υπερβαίνουν τις εκλογικές σκοπιμότητες και να εγγυώνται μια συνέχεια μακριά από εξυπηρέτηση συμφερόντων. Κι αυτό αφορά ειδικά στην πανίσχυρη Επιτροπή Ανταγωνισμού που μπορεί να στηρίξει ή να διαλύσει ολόκληρες αγορές, ή να δράσει ως πολιτικό εργαλείο για κυβερνήσεις και αντιπολίτευση».
Το New Europe έκανε μάλιστα μια έρευνα «βάσει στοιχείων που είναι διαθέσιμα στο κοινό» για να διαπιστώσει κατά πόσον είναι βάσιμες οι ανησυχίες για τις στενές σχέσεις της Βασιλικής Θάνου με τον πρώην πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα και τον ΣΥΡΙΖΑ καθώς και της αντιπροέδρου της Επιτροπής Ανταγωνισμού από το 2017 Άννας Νάκου, νομικής συμβούλου και στενής συνεργάτιδας του Νίκου Παππά.
«Aνησυχητικό μοτίβο διορισμών ατόμων με στενές πολιτικές σχέσεις με τον ΣΥΡΙΖΑ»
«Η Θάνου υποστηρίζει ότι τόσο η ίδια όσο και άλλα μέλη του ΔΣ της Επιτροπής Ανταγωνισμού ασκούν ανεξάρτητα και αμερόληπτα τα καθήκοντά τους. Αλλά η έρευνα αποκαλύπτει ένα ανησυχητικό μοτίβο διορισμών σε κορυφαία πόστα στην υπηρεσία τους τελευταίους μήνες, που δικαιολογεί τις έντονες επιφυλάξεις που διατυπώθηκαν για θέματα ανεξαρτησίας, αμεροληψίας και αποτελεσματικότητας της ελληνικής εποπτικής Αρχής ανταγωνισμού.
Πρόσφατα διορισμένοι σε κορυφαία διοικητικά πόστα στην Επιτροπή Ανταγωνισμού φαίνονται πράγματι να έχουν στενές πολιτικές σχέσεις με μέλη της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και τα περισσότερα διέθεταν περιορισμένη ή καμία διοικητική εμπειρία πριν τους διορισμούς τους. Τα ευρήματα της έρευνας θέτουν επίσης εν αμφιβόλω κατά πόσον η ευρωπαϊκή νομοθεσία που τέθηκε πρόσφατα σε ισχύ για να ενισχύσει τις εθνικές Αρχές ανταγωνισμού είναι επαρκής και ικανή να προστατέψει την ανεξαρτησία και την αποτελεσματικότητά τους στην Ευρώπη», αναφέρει το άρθρο.
Η περίπτωση της Βασιλικής Θάνου
Το New Europe παραθέτει στη συνέχεια προφίλ των προσώπων που διόρισε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ στο ΔΣ της Ελληνικής Επιτροπής Ανταγωνισμού.
Πρώτη-πρώτη η Βασιλική Θάνου που ανέλαβε τα ηνία στις 3 Ιανουαρίου προκαλώντας κύμα αντιδράσεων από την αντιπολίτευση και σχολιαστές για τις στενές σχέσεις της με τον ΣΥΡΙΖΑ. Το δημοσίευμα υπενθυμίζει ότι όταν ανακοινώθηκε η υποψηφιότητά της κ. Θάνου ο νυν πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης είχε επισημάνει σε επιστολή του προς την Επίτροπο Ανταγωνισμού της ΕΕ Μαργκρέτε Φεστάγκερ ότι ήταν ακατάλληλη για το πόστο, ενώ κριτική στην κυβέρνηση είχε ασκήσει τότε και η Διεθνής Διαφάνεια. «Πράγματι, στη διάρκεια της πρωθυπουργικής του θητείας ο Αλέξης Τσίπρας διόρισε τη Θάνου σε διάφορα πόστα επιρροής, πυροδοτώντας κάθε φορά έντονες επικρίσεις. Αφού τοποθετήθηκε επικεφαλής του Αρείου Πάγου, υπηρέτησε ως υπηρεσιακή πρωθυπουργός από τις 27 Αυγούστου μέχρι τις 21 Σεπτεμβρίου του 2015, ενόψει των εκλογών. Η δικαστική της καριέρα τα τελευταία χρόνια είχε συνοδευτεί από διενέξεις και ισχυρισμούς περί παρέμβασης σε εν εξελίξει έρευνες. Μετά τη συνταξιοδότησή της ο Τσίπρας την διόρισε στις 11 Ιουλίου του 2017 επικεφαλής του Νομικού Γραφείου του πρωθυπουργού, θέση που άφησε στη συνέχεια για να αναλάβει το νέο της ρόλο ως πρόεδρος της Επιτροπής Ανταγωνισμού», σημειώνει.
Η περίπτωση της Άννας Νάκου
Στη συνέχεια αναφέρεται διεξοδικά στην περίπτωση της Άννας Νάκου, που τοποθετήθηκε από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ τον Απρίλιο του 2017 αντιπρόεδρος της Επιτροπής Ανταγωνισμού. «Ο διορισμός της στο κορυφαίο διοικητικό πόστο προκάλεσε έντονες πολιτικές αντιδράσεις τότε με κόμματα της αντιπολίτευσης να υποστηρίζουν ότι τα μοναδικά διαπιστευτήριά της για τη θέση ήταν οι στενές πολιτικές σχέσεις της με τον ΣΥΡΙΖΑ και ειδικά τον δεύτερο ισχυρότερο άνδρα στην τότε κυβέρνηση, Νίκο Παππά». Και υπενθυμίζει τη διαδρομή της:
Στις 13/05/2015, λίγους μήνες αφότου ανήλθε στην εξουσία η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, η κ. Νάκου αποσπάστηκε στο πολιτικό γραφείο του τότε υπουργού Επικρατείας, Παππά. Μετά τις εκλογές του Σεπτεμβρίου του ίδιου χρόνου αποσπάστηκε και πάλι στο γραφείο του Παππά. Μετά τον κυβερνητικό ανασχηματισμό το 2016 η Νάκου αποσπάστηκε εκ νέου στο πολιτικό γραφείο του Παππά, που είχε αναλάβει υπουργός Ψηφιακής Πολιτικής, Τηλεπικοινωνιών και Ενημέρωσης. Συνέχισε να είναι σύμβουλος του Παππά μέχρι το διορισμό της ως αντιπροέδρου της Επιτροπής Ανταγωνισμού στις 6 Απριλίου 2017». Το New Europe στέκεται και στην περίπτωση του Ιωάννη Παύλοβιτς, ενός ακόμη προσώπου που διόρισε ο ΣΥΡΙΖΑ στο ΔΣ της Επιτροπής Ανταγωνισμού στις 7 Ιανουαρίου 2019, σκιαγραφόντας τη διαδρομή του σε διάφορα πόστα στη Γενική Γραμματεία της Κυβέρνησης. Ενώ επισημαίνει ότι στο πρώτο πεντάμηνο από την ανάληψη των καθηκόντων του το νέο ΔΣ της Επιτροπής Ανταγωνισμού διόρισε δύο πρώην συμβούλους υπουργών ή άλλων υψηλόβαθμων στελεχών της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ σε κορυφαία πόστα.
«Μόνον κατ’ όνομα ανεξάρτητη η Επιτροπή Ανταγωνισμού»
Και καταλήγει: «Αυτά τα ευρήματα ρίχνουν πολιτική σκιά στις πρόσφατες αλλαγές στη διοίκηση της ανεξάρτητης υπηρεσίας. Χωρίς να παίρνουμε θέση ως προς το αν επηρεάζουν την έρευνα ή το αποτέλεσμα υποθέσεων που εκκρεμούν, τα φαινόμενα έχουν σημασία. Το μοτίβο αυτό των διορισμών σε κορυφαία διοικητικά πόστα μπορεί να υπονομεύσει την εμπιστοσύνη των ενδιαφερομένων και της κοινωνίας εν γένει ως προς το κατά πόσον ασκεί αμερόληπτα και αποτελεσματικά τα καθήκοντά της η Επιτροπή Ανταγωνισμού.
Η ελληνική Επιτροπή Ανταγωνισμού μόνον κατ’ όνομα είναι ανεξάρτητη και η ΕΕ κάνει εδώ και καιρό τα στραβά μάτια σε τέτοιες καταστάσεις, επιλέγοντας να εστιάζει στην ευρύτερη εικόνα και να αφήνει στους ντόπιους παίκτες τις εσωτερικές κόντρες για την εξουσία -ακόμη και σε οργανισμούς που σχεδιάστηκαν για την προστασία των πολιτών χωρίς πολιτικές εξαρτήσεις. Πρόκειται για μια δύσκολη μάχη για τη νέα κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη, που καλείται να πολεμήσει τέτοια μοντέλα διακυβέρνησης παγιωμένα επί δεκαετίες στην Ελλάδα. Η αποκατάσταση της ανεξαρτησίας τέτοιων εποπτικών Αρχών είναι για το μακροπρόθεσμο καλό της χώρας παρά του κόμματός του μια σημαντική μάχη που θα πρέπει να δώσει αργά ή γρήγορα αν επιθυμεί να αποκαταστήσει τη δημοκρατική διακυβέρνηση στην Ελλάδα, ώστε η δημόσια διοίκηση να πιάσει τα ευρωπαϊκά επίπεδα λειτουργικότητας και αποτελεσματικότητας».
