Στα 20 χρόνια από 15 που ισχύει σήμερα (6.000 ένσημα αντί για 4.500) αυξάνεται ο ελάχιστος χρόνος ασφάλισης για συνταξιοδότηση για τους σημερινούς 40άρηδες. Το μέτρο που φαίνεται ότι συμφωνήθηκε στο Παρίσι βάζει στο στόχαστρο τους γεννημένους μετά το 1975 προκειμένου να μη θιγούν όσοι βρίσκονται κοντά στη συνταξιοδότηση. Η ελληνική πλευρά θεωρεί ότι «διασώθηκαν» οι ευάλωτοι της κρίσης, καθώς η κατάργηση της 15ετίας για τις μεγαλύτερες ηλικίες θα οδηγούσε σε τραγικό αδιέξοδο πολλές κατηγορίες ανέργων οι οποίοι με δεδομένο ότι ο δείκτης ανεργίας θα διατηρηθεί σε υψηλά επίπεδα και τα επόμενα χρόνια δε θα μπορούσαν να βρουν δουλειά αλλά ούτε και να βγουν στη σύνταξη. Ανάμεσα στα μέτρα που συμφωνήθηκαν είναι:
-Το «πάγωμα» των συντάξεων για τη διετία 2016-2017. Υπενθυμίζεται ότι ο ν.3863/2010 προέβλεπε «πάγωμα» των συντάξεων έως τις 31/12/2015. Κάτω από αυτή τη δημοσιονομική συγκυρία αποσύρεται ακόμα και η σκέψη να δοθεί αύξηση το 2016 της τάξης του 3,5%.
– Η δυνατότητα μείωσης των εισφορών σε όλες τις ασφαλιστικές κατηγορίες του ΟΑΕΕ με αντίστοιχη μείωση παροχών και συντάξεων. Ο πρώην υπουργός κ. Γιώργος Κουτρουμάνης εκτιμά ότι αν υιοθετηθεί το μέτρο οι συντάξεις θα συρρικνωθούν έως και 20%.
Προς το παρόν (αυτό μπορεί να αλλάξει αν ενταθούν οι πιέσεις της Τρόικας) η ελληνική πλευρά έχει αποκρούσει την αξίωση των δανειστών για σταδιακή αύξηση όλων των ενδιάμεσων ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης πριν από το 62ο και το 67ο έτος. Η πρόταση που είχε συζητηθεί στη διαπραγμάτευση ήταν να αυξηθούν κατά δύο χρόνια τα όρια ηλικίας για τους ασφαλισμένους οι οποίοι το 2018-2020 δε θα έχουν «πιάσει» ακόμα την ηλικία που ζητά ο νόμος. Αυτό σημαίνει ότι 50.000 ασφαλισμένοι κυρίως μητέρες ανηλίκων και άντρες με 35ετία κινδυνεύουν και πάλι να εγκλωβιστούν στο σύστημα. Για παράδειγμα ασφαλισμένη στο ΙΚΑ που κατά το έτος 2012 συμπλήρωνε 5.500 ημέρες ασφάλισης και έχει ανήλικο παιδί σύμφωνα με τον ν.3863/2010 έχει δικαίωμα να συνταξιοδοτηθεί οποτεδήποτε με πλήρη σύνταξη στο 60ό έτος της ηλικίας ή στο 55ο έτος, με μειωμένη σύνταξη. Η συγκεκριμένη ασφαλισμένη αν υιοθετηθεί το μέτρο θα «τιμωρηθεί» με δύο χρόνια εργασίας επιπλέον.
Μέλη του οικονομικού επιτελείου είχαν προτείνει αντί της υποχρεωτικής αύξησης των ορίων, να θεσπιστούν κίνητρα για παραμονή στην εργασία. Η πρόταση ωστόσο απορρίφθηκε καθώς δημιουργούσε δημοσιονομικό κόστος.
Οι εκπρόσωποι της Κομισιόν εμφανίστηκαν πιο διαλλακτικοί ενώ το ΔΝΤ επιμένει στη λήψη σκληρότερων μέτρων, αναζητώντας «ισοδύναμα» (π.χ. αύξηση ΦΠΑ στα νησιά) αν η ελληνική πλευρά εξακολουθεί να αρνείται σοβαρότερες παρεμβάσεις στο ασφαλιστικό.
