Μία ζοφερή εικόνα της ελληνικής πραγματικότητας καταγράφει δημοσίευμα του πρακτορείου Bloomberg, βάσει γραφημάτων που αποκαλύπτουν την έξαρση των προβλημάτων της υπογεννητικότητας και της ανεργίας στη μεσογειακή χώρα.
«Όταν ένας νέος φεύγει από το σπίτι που μεγάλωσε για να μείνει μόνος του είναι σαν να ξεκινά ένα νέο κεφάλαιο της ζωής του. Όταν ξαναγυρνάει στο σπίτι των δικών του είναι σαν να ζητά απελπισμένα βοήθεια. Και στην Ελλάδα, αυτός πλέον είναι ο κανόνας», αναφέρει το δημοσίευμα, θίγοντας ένα από τα πιο σημαντικά προβλήματα των νέων που αποτελούν άμεση συνέπεια της κρίσης.
«Ο αριθμός των ανθρώπων που δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να μένουν μόνοι τους έχει εκτοξευθεί από το 2010, όταν η μεσογειακή χώρα χτυπήθηκε από την κρίση. Το ποσοστό των παιδιών που μένουν στο πατρικό τους και είναι 18-34 ετών έχει ανέβει στο 63,5%, σύμφωνα με τα στοιχεία της Eurostat. Περισότεροι από τους μισούς Έλληνες στις ηλικίες 25-34 ζουν στο σπίτι των γονιών τους», σημειώνει το άρθρο.
Μάλιστα, όπως επισημαίνεται, η μοναδική χώρα που έχει μεγαλύτερα ποσοστά από την Ελλάδα είναι η Ιταλία, όπου η υπέρμετρη αγάπη των παιδιών για της μητέρες τους είναι παροιμιώδης. Ωστόσο, οι λόγοι για τους οποίους τόσο πολλοί ενήλικες μένουν με τους γονείς τους συνδέονται άρρηκτα με αντικειμενικά οικονομικά στοιχεία.
Δύο είναι οι βασικοί παράγοντες για το παραπάνω φαινόμενο:
1. Μηδενικές προοπτικές εργασίας
Λαμβάνοντας υπόψη τα στοιχεία για την ανεργία των νέων στην Ελλάδα, σύμφωνα με τα οποία πάνω από τους μισούς νέους κάτω των 25 είναι άνεργοι, δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι πολλοί από αυτούς συμβιβάζονται με το παιδικό τους δωμάτιο.
2. Υπογεννητικότητα
Οι Ελληνες απλά δεν κάνουν παιδιά. Και ποιος μπορεί να τους κατηγορήσει; Η δημιουργία οικογένειας είναι ακριβή υπόθεση. Αυτό σημαίνει ότι ο πληθυσμός γίνεται όλο και πιο μεγάλος ηλικιακά, γεγονός που οδηγεί στη συρρίκνωση της εργατικής δύναμης η οποία επωμίζεται το κόστος των συντάξεων.