Στο διήγημά του David Mitchel με τίτλο «Number9Dream», ένας ψυχικά ασθενής που ισχυρίζεται ότι δημιούργησε τον κόσμο, προκειμένου να αποδείξει ότι λέει την αλήθεια στον γιατρό του, εξαφανίζει το Βέλγιο από τον παγκόσμιο χάρτη και από τη μνήμη των ανθρώπων.
Εμπνευσμένος από αυτό το έργο της φανταστικής λογοτεχνίας, ο αρθρογράφος του Bloomberg Leonid Bershidsky επιχειρεί να απαντήσει στο εξής ερώτημα: «Τι θα συνέβαινε εάν η Ελλάδα χανόταν ξαφνικά από το ραντάρ των υπόλοιπων κρατών της ΕΕ;»
«Ένα πρωί θα ξυπνούσαμε και δεν θα διαβάζαμε νέα για την Ελλάδα στον αγαπημένο μας ιστότοπο, δεν θα βλέπαμε συνδέσμους για άρθρα σχετικά με την Ελλάδα στο Twitter ούτε θα υπήρχαν αναφορές για τη χώρα σε εκθέσεις της ΕΕ και της Eurostat. Μια ματιά στον χάρτη θα αποκάλυπτε απλώς μία χώρα που ονομάζεται Ελλάδα και βρίσκεται κάτω από τη Βουλγαρία, τη πΓΔΜ και την Αλβανία. Θα ήταν μία ακόμη βαλκανική χώρα», αναφέρει το δημοσίευμα.
Σχολιάζοντας τις δηλώσεις του διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας, που προειδοποίησε χτες ότι η χρεοκοπία της χώρας, η επακόλουθη έξοδος από την ευρωζώνη και «πιθανώς» από την ΕΕ θα είναι ιδιαίτερα επώδυνη, ο αρθρογράφος του Bloomerg View επισημαίνει ότι, οικονομικά μιλώντας, το εφιαλτικό σενάριο του Στουρνάρα δεν θα ήταν καταστροφικό για κανέναν.
Όπως εξηγεί ο Tim Edwards, διευθυντής της S&P Dow Jones Indices, «αν τα ελληνικά ομόλογα και το ελληνικό ΑΕΠ εξαφανίζονταν, θα ήταν ασφαλώς μία τραγωδία αλλά όχι επικών ή παγκοσμίων διαστάσεων». Όσο για το ελληνικό χρέος των 324 δισεκατομμυρίων ευρώ, ένα πολύ μικρό μέρος του βασίζεται στην αγορά. «Τα περισσότερα χρήματα τα χρωστά η Ελλάδα στις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις και, σε περίπτωση Grexit, κανένα κράτος δεν θα χρεοκοπήσει», τονίζει το δημοσίευμα.
«Εάν η Ελλάδα απλώς εξαφανιζόταν ως μέλος της ΕΕ και επανεμφανιζόταν ως ‘Ελλάς’, μια χώρα εκτός της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αφήνοντας πίσω το χρέος της, θα ήταν ακριβώς όπως οι χώρες που προέκυψαν από τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης. Κι εκείνες ξεκίνησαν χωρίς κανένα χρέος, αφού η Ρωσία ανέλαβε την ευθύνη για τα χρέη τους. Υπήρξαν βέβαια αρνητικές επιπτώσεις, κυρίως ψυχολογικής φύσης, συμπεριλαμβανομένου ενός κόμπλεξ «χαμένης αυτοκρατορίας» για πολλούς Ρώσους και ανακατανομή της εμπιστοσύνης στις αγορές. Ωστόσο, η ΕΕ είναι μάλλον καλύτερα προετοιμασμένη να αντιμετωπίσει αυτές τις επιπτώσεις από ό, τι ήταν η Ρωσία στις αρχές της δεκαετίας του 1990: Είναι πολύ πιο ισχυρή οικονομικά και πιο συνειδητοποιημένη αναφορικά με τον τρόπο που λειτουργεί ο κόσμος. Με το να απαλλαγεί από την Ελλάδα, η ΕΕ θα έστελνε επίσης ένα μήνυμα στα τρέχοντα και επίδοξα μέλη της ότι έχει κάποια στάνταρ», γράφει ο Bershidsky.
Κατά την άποψη δε του αρθρογράφου, και η ίδια η Ελλάδα είναι καλύτερα εξοπλισμένη για να συνεχίσει το ταξίδι της μόνη της. «Τα μέτρα που ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας αποκαλεί «καταστροφικές πολιτικές», τα οποία επιβλήθηκαν από τους πιστωτές της χώρας έχουν δημιουργήσει μία καλή βάση για την ανάπτυξη», σημειώνει το δημοσίευμα. Σύμφωνα με τον Zsolt Darvas του think tank των Βρυξελλών Bruegel, η αγορά εργασίας στην Ελλάδα είναι πλέον πιο ευέλικτη από ό, τι η γερμανική και οι προσαρμογές στο κόστος εργασίας ανά μονάδα και την ευκολία του επιχειρείν έχουν καταστήσει τη χώρα δυνητικά πιο ανταγωνιστική.
Εκτός αυτού, ο εμπορεύσιμος τομέας (συμπεριλαμβανομένων των κλάδων της γεωργίας, της μεταποίησης, των μεταφορών και του τουρισμού) αποτελεί τώρα μεγαλύτερο μερίδιο της ελληνικής οικονομίας από ό,τι της Γερμανικής. Οι μη εμπορεύσιμοι τομείς, ιδιαίτερα οι κατασκευές και ο χρηματοπιστωτικός τομέας, είναι εκείνοι που πάσχουν στην Ελλάδα.
Μια Ελλάδα εκτός ευρώ θα μπορούσε να διορθώσει αυτούς τους τομείς με υποτίμηση του νομίσματος και εθνικοποίηση των τραπεζών, όπως έκανε η Ισλανδία με μεγάλη επιτυχία, τονίζει το δημοσίευμα.
Σύμφωνα με τον Darvas, η ανάπτυξη που συνεπάγονται οι διαρθρωτικές αλλαγές στην ελληνική οικονομία θα εξαρτηθεί από μια ολοκληρωμένη συμφωνία με τους πιστωτές. Ωστόσο, κατά την άποψη του αρθρογράφου μία τέτοια συμφωνία είναι μάλλον απίθανο να επιτευχθεί.
«Φυσικά, η ‘Ελλας’ εκτός ΕΕ θα δυσκολευτεί να χρηματοδοτήσει η ίδια τον εαυτό της, αλλά το γεγονός ότι θα πρέπει να βασιστεί στις δυνάμεις της σίγουρα θα την ωφελήσει: Οι κυβερνήσεις θα αναγκαστούν να είναι πιο οικονομικά υπεύθυνες, εκτός αν διάφοροι «φίλοι», όπως ο Ρώσος Πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν αποδειχθούν πρόθυμοι για την παροχή οικονομικής βοήθειας, την οποία αμφιβάλλω αν η Ρωσία μπορεί να αντέξει οικονομικά», προσθέτει ο Bershidsky.
Και καταλήγει: «Σε κάθε περίπτωση, πολλές ευρωπαϊκές χώρες επιβιώνουν εκτός της ζώνης του ευρώ και της ΕΕ. Δεν υπάρχει κανένας λόγος για τον οποίο η Ελλάδα να μην μπορεί να κάνει το ίδιο. Η ανταμοιβή της απαλλαγής από το βάρος του χρέους της μπορεί κάλλιστα να αξίζει τον κόπο.»
