Κρίσιμες ημέρες για το ΠΑΣΟΚ οι επόμενες. Μετά την κίνηση-βόμβα του Γιώργου Παπανδρέου να ζητήσει έκτακτο συνέδριο και αλλαγή ηγεσίας με εκλογή νέου προέδρου από τη βάση, όλοι αναμένουν τις επόμενες κινήσεις, των αντιπαρατιθέμενων πλευρών, υπό την ορατή πλέον προοπτική της διάσπασης.
Η απόφαση του Γιώργου Παπανδρέου για ολοκληρωτική σύγκρουση με τον Ευάγγελο Βενιζέλο είναι οριστική και αμετάκλητη. Συνομιλητές του ξεκαθαρίζουν ότι ο πρώην πρωθυπουργός δεν θα κάνει πίσω από τη στιγμή που αποφάσισε να στείλει την επιστολή-βόμβα στον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ και να μην προχωρήσει σε καμία συμφωνία μαζί του κατά τη συνάντησή τους την περασμένη εβδομάδα.
Από την πλευρά του ο κ. Βενιζέλος λέει σε συνεργάτες του ότι «δεν θέλει να πέσει στην μιζέρια της εσωστρέφειας» και προσπαθεί να απομακρυνθεί από την εστία της έντασης, αφήνοντας την παπανδρεϊκή πλευρά να ξεδιπλώσει την κίνησή της.
Ο κ. Παπανδρέου έχει πλέον τρία και ένα σενάρια μπροστά του:
1. Να προσπαθήσει να προκαλέσει έκτακτο συνέδριο του ΠΑΣΟΚ, συλλέγοντας υπογραφές από τη βάση του Κινήματος. Ήδη συνεργάτες του εργάζονται πάνω σε αυτή την προοπτική και διερευνούν τις δυνατότητες που υπάρχουν.
2. Να μην συμμετάσχουν, ο ίδιος και τα πιστά σε αυτόν στελέχη, νυν και πρώην βουλευτές, στα ψηφοδέλτια της Δημοκρατικής Παράταξης. Πρόκειται για μια σκέψη που την συζητούν οι παπανδρεϊκοί εδώ και εβδομάδες. Ουδείς όμως γνωρίζει εάν είναι πραγματική πρόθεση ή «μπλόφα», ώστε να πιεστεί ο κ. Βενιζέλος σε συμβιβασμούς – είτε να μην κάνει την Δημοκρατική Παράταξη, είτε να αποχωρήσει από την ηγεσία.
3. Να ιδρύσει νέο κόμμα. Προς το παρόν ο ίδιος και οι συνεργάτες του το αποκλείουν. Διαβεβαιώνουν ότι θα δώσουν τη μάχη μέσα και για το ΠΑΣΟΚ. Ωστόσο εάν συμβεί το δεύτερο σενάριο και δεν καταστεί η επιθυμητή αλλαγή στο ΠΑΣΟΚ εφικτή, τότε το νέο κόμμα είναι μια βασική σκέψη. Υπό μία προϋπόθεση: Θα γίνει μετά τις εθνικές εκλογές, ειδικά εάν οι κάλπες στηθούν σύντομα.
Το τέταρτο σενάριο, είναι αυτό που θα ήθελαν κάποιοι, πέρα από βενιζελικούς και παπανδρεϊκούς στο ΠΑΣΟΚ: να αποχωρήσει ο κ. Βενιζέλος από την ηγεσία και να αναλάβει ένα πρόσωπο κοινής αποδοχής. Αυτό θα ήθελαν για παράδειγμα δυνάμεις, όπως κάποιοι της πλευράς Σκανδαλίδη. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο στενός πολιτικός φίλος του πρώην γραμματέα του Κινήματος Μιχάλης Κασσής πρότεινε ως μεταβατική λύση τη Φώφη Γεννηματά, ιδέα που δεν βρίσκει πάντως σύμφωνους όλους τους συνεργάτες του κ. Σκανδαλίδη.
Το σενάριο έχει δύο βασικά προβλήματα: Πρώτον, ότι πρέπει να αποχωρήσει ένας εκλεγμένος πρόεδρος, ο κ. Βενιζέλος, στην πιο κρίσιμη στιγμή για την κυβέρνηση και το κόμμα και δεύτερον, ότι πρέπει να υπάρξει ευρεία και σταθερή συμφωνία πάνω στο νέο πρόσωπο.
Για το πρώτο η διάθεση της πλευράς Βενιζέλου είναι μάλλον κάθετη και αρνητική: Υποστηρικτές δηλώνουν ότι πρόκειται για αδιανόητα πράγματα σε ένα δημοκρατικό κόμμα και προκαλούν όσους θέλουν αλλαγή ηγεσίας να την επιδιώξουν καταστατικά και δημοκρατικά.
Για το δεύτερο, και μόνο το γεγονός ότι η κυρία Γεννηματά είναι μάλλον συμπάθεια των παπανδρεϊκών, φτάνει για να μην γίνει αποδεκτή από μεγάλα τμήματα του ΠΑΣΟΚ, ειδικά από στελέχη που έχουν ηγετικές βλέψεις – και, παρότι παράδοξο, αυτά δεν είναι λίγα.
Ο Βενιζέλος Με δεδομένο πάντως ότι ο κ. Βενιζέλος χειρίζεται αυτή την ώρα την τύχη του ΠΑΣΟΚ σε μία κρίσιμη καμπή και κατέχει σημαντικό ρόλο στην κυβερνητική προσπάθεια για έξοδο από την κρίση, είναι απίθανο να αποδεχθεί τις πιέσεις. Προς το παρόν προσπαθεί να κινηθεί με ψυχραιμία και να σχεδιάσει πρωτοβουλίες και συμμαχίες, που θα βγάλουν το Κίνημα από το αδιέξοδο. Δεν δείχνει πάντως διατεθειμένος να προχωρήσει σε διαγραφές, έστω κι να η βασική κατηγορία που απευθύνει στον κ. Παπανδρέου είναι αυτή του υπονομευτή. Συνεργάτες του πάντως εκτιμούν ότι «ίσως έτσι είναι καλύτερα. Να ξεκαθαρίσει το τοπίο και να πάμε με καθαρούς λογαριασμούς. Ας πάμε μόνοι μας, θα έχουμε καλύτερα αποτελέσματα».
Πάντως από την βενιζελική πλευρά διαμηνύεται ότι δεν θα συμμετάσχουν στην αναβίωση της ξεπερασμένης μάχης του 2007 και καταλογίζουν στον κ. Παπανδρέου προσωπικές επιδιώξεις. Σημειώνουν ότι επί τρία χρόνια η μόνη συμβολή του στο ΠΑΣΟΚ είναι η δημιουργία ενός αλαλούμ και προσθέτουν με νόημα ότι δεν πάτησε ποτέ το πόδι του και δεν συμμετείχε ουσιαστικά σε συνεδριάσεις των συλλογικών οργάνων, τουναντίον απουσίαζε συχνότατα στο εξωτερικό.
