Αφότου ανήλθε στην εξουσία στα τέλη του Ιανουαρίου, η αριστερή κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ έχει ξοδέψει όλο το χρόνο στις διαπραγματεύσεις με τους δανειστές της προκειμένου να υπάρξει μια συμφωνία. Ωστόσο, η διαδικασία έχει αργήσει πολύ λόγω των έντονων διαφωνιών μεταξύ των δύο πλευρών.
Σε δημοσίευμά του το CNCB εξηγεί τα βασικά σημεία τριβής ανάμεσα στην Ελλάδα και τους δανειστές της:
Η μεταρρύθμιση των συντάξεων
Οι διαφωνίες σχετικά με προτεινόμενες μεταρρυθμίσεις στις συντάξεις και τις αλλαγές στην αγορά εργασίας της στην Ελλάδα έχουν γίνει γνωστές ως «κόκκινες γραμμές» στις διαπραγματεύσεις, γραμμές που η Ελλάδα δεν θέλει να διασχίσει, αλλά ίσως χρειαστεί αν θέλει να δεχτεί οικονομική βοήθεια.
Οι δανειστές απαιτούν από την χώρα να προβεί σε περισσότερες περικοπές στο συνταξιοδοτικό της σύστημα, κάτι που η Ελλάδα δείχνει απρόθυμη να το κάνει, αφού ο ελληνικός πληθυσμός βρίσκεται ήδη σε πολύ δύσκολη οικονομική κατάσταση.
Μεταρρύθμιση της αγοράς εργασίας
Οι δανειστές ζητούν την εισαγωγή πιο ευέλικτων συμβάσεων εργασίας που θα διευκολύνουν την πρόσληψη και την απόλυση των εργαζομένων. Όμως και πάλι η Ελλάδα δεν δείχνει πρόθυμη να εφαρμόσει κάτι τέτοιο αν και για τους δανειστές κρίνεται απαραίτητο, εάν θέλει η χώρα να είναι ανταγωνιστική.
Ένα κρίσιμο σημείο για την ελληνική κυβέρνηση, για παράδειγμα όπως αναφέρει το CNCB, είναι η επιθυμία της να αποκαταστήσει τα δικαιώματα των εργαζομένων και τις συλλογικές συμβάσεις που είχαν καταργηθεί στο πλαίσιο του προγράμματος διάσωσης πέντε χρόνια στην Ελλάδα.
Ωστόσο, παρά τις διαφωνίες μεταξύ τους υπάρχουν και ορισμένα σημεία που συμφωνούν. Αυτά έχουν να κάνουν με τον εκσυχρονισμό της είσπραξης φόρων, την καταπολέμησης της φοροδιαφυγής, της απάτης και της διαφθοράς και τη στροφή της Αθήνας προς κάποιες αμφισβητούμενες -μέχρι πρότινος- ιδιωτικοποιήσεις, όπως το λιμάνι του Πειραιά.
