Το δημοτικό συμβούλιο της πόλης Ράντερς στη Δανία αποφάσισε ότι στο μενού των σχολείων θα πρέπει να περιλαμβάνεται το χοιρινό κρέας ακόμη κι αν η πλειονότητα των παιδιών είναι μουσουλμανικού θρησκεύματος.
Το χοιρινό κρέας αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της δανέζικης κουζίνας. Σε καμία άλλη χώρα στην Ευρώπη δεν καταναλώνεται τόσο χοιρινό κρέας όσο στη Δανία. Περισσότερα από 30 κιλά το χρόνο τρώει κατά μέσο όρο ο κάθε Δανός ενώ το εθνικό φαγητό της χώρας είναι χοιρινό με λαρδί.
Στην πόλη Ράντερς επιβάλλεται πλέον να υπάρχει το χοιρινό κρέας στο μενού των σχολείων και νηπιαγωγείων «προς διάσωση της δανέζικης γαστριμαργικής παράδοσης».
Η εν λόγω πρωτοβουλία προέκυψε κατόπιν πρότασης ενός δημοτικού συμβούλου της λαϊκιστικής δεξιάς παράταξης, ο οποίος αντέδρασε στην απόφαση ενός σχολείου να μην σερβίρει πλέον χοιρινό κρέας στα παιδιά αφού τα περισσότερα είναι μουσουλμανικού θρησκεύματος. Συγκεκριμένα, ο Μάρτιν Χένρικσεν με ανάρτηση στον λογαριασμό του στο facebook δήλωσε ότι είναι «απαράδεκτο να απαγορεύεται η δανέζικη διατροφική παράδοση». Έκτοτε ξεκίνησε ένας «πόλεμος κεφτέδων» στο δημοτικό συμβούλιο, ο οποίος στις αρχές της εβδομάδας επισφραγίστηκε με την ψήφιση σχετικής πρότασης.
Η ψήφιση μιας «παράλογης» ιδέας
Μπορεί η πρόταση να φαίνεται παράλογη, στην εν λόγω ψηφοφορία όμως τα μέλη του Λαϊκού Κόμματος της Δανίας δεν ήταν τα μόνα που τάχθηκαν υπέρ. Φιλελεύθεροι, μέλη του συμβουλίου, επίσης υπερψήφισαν. Αρκετά μέλη του δημοτικού συμβουλίου ωστόσο έκαναν λόγο για μια παράλογη ιδέα.
Οι γονείς των παιδιών του εν λόγω σχολείου πάντως δεν φάνηκαν να ενοχλούνται που το χοιρινό κρέας δεν υπάρχει πλέον στο μενού. «Ήταν μια πρακτική λύση και όχι ιδεολογική» εξηγεί την απόφαση η Ντόρτε Μπο Ντάνμπγιεργκ από τον σύλλογο γονέων και κηδεμόνων. «Όταν η πλειονότητα δεν τρώει χοιρινό κρέας είναι λογικό να μην το σερβίρουμε».
Πρόσφατη σχετική έρευνα έδειξε ότι έξι στους δέκα Δανούς θα υποστήριζαν την υποχρεωτική κατανάλωση χοιρινού κρέατος στον δήμο τους.
Την ίδια ώρα πάντως οι εκπαιδευτικοί μιλούν για ένα «πρόβλημα που ουσιαστικά δεν υφίσταται», προσθέτοντας ότι «έχουμε πολύ μεγαλύτερα προβλήματα με γονείς που επιθυμούν τα παιδιά τους να τρέφονται χωρίς λακτόζη και γλουτένη».
