Η κατάσταση στην Πορτογαλία παρουσιάζεται από πολλούς στην Ευρώπη ως το καλύτερο παράδειγμα για την επιτυχία της Γερμανικής αντίληψης περί σκληρής λιτότητας. Ιδίως αν αναλογιστούμε ότι πέρυσι η χώρα βγήκε από το μνημόνιο το οποίο ακολουθούσε για τα 78 δισεκατομμύρια ευρώ του δανείου που είχε πάρει.
Όμως το ΔΝΤ, το οποίο είχε συνεισφέρει στο δάνειο με 27,38 δισ. ευρώ (και έχει πάρει ήδη πίσω το ένα πέμπτο), σε ανακοίνωσή του εξακολουθεί να ασκεί πίεση στη Λισαβόνα ώστε να αποφύγει η Πορτογαλική κυβέρνηση να χαλαρώσει τα δημοσιονομικά μέτρα εν όψει τον εκλογών του Οκτωβρίου.
Η αναφορά του ΔΝΤ αναφέρει ότι η ανάκαμψη της οικονομίας της χώρας βρίσκεται στην σωστή πορεία και για το 2015, ενισχυμένη από τις μεγαλύτερες εξαγωγές και την αύξηση της κατανάλωσης, μαζί με μία έξαρση των επενδύσεων.
Ωστόσο, σύμφωνα πάντα με το ΔΝΤ, υπάρχουν αμφιβολίες για την αποτελεσματικότητα ορισμένων μεταρρυθμίσεων που εφαρμόζονται από την σημερινή κυβέρνηση. Η Πορτογαλία πρέπει να μειώσει το χρέος της και να έχει δημοσιονομικό έλλειμμα μικρότερο του 3% του ΑΕΠ της για την χρονιά που διανύουμε. Η κυβέρνηση στοχεύει στο 2,7% για έλλειμμα, αλλά το ΔΝΤ βλέπει ότι χωρίς έξτρα περιορισμούς στις δαπάνες, το έλλειμμα μπορεί να φθάσει έως και το 3,2%.
Η Πορτογαλία έχει σε μεγάλο βαθμό καταφέρει να αποφύγει τις αναταράξεις που θα μπορούσε να επιφέρει μια έξοδος της Ελλάδας από το ευρώ, χάρη κυρίως σε εξωτερικούς παράγοντες, όπως η ευνοϊκή εξέλιξη των τιμών βασικών αγαθών (βλέπε πετρέλαιο), τα χαμηλά επιτόκια και την εξασθένηση του ευρώ.
Αλλά αν η Λισσαβόνα δεν εντείνει την πορεία των μεταρρυθμίσεων, θα μπορούσε να βρεθεί εκτεθειμένη σε μία κακή εξέλιξη της Ελληνικής κρίσης, ιδίως αν υπάρξουν σημαντικές αλλαγές μετά τις εκλογές της 4 Οκτωβρίου. Ο κεντροδεξιός συνασπισμός του Πρωθυπουργού Κοέλιο, ο οποίος χαρακτήρισε περιφρονητικά τα μεταρρυθμιστικά σχέδια της ελληνικής κυβέρνησης ως «παραμύθια», θα έχει ένα πολύ δύσκολο έργο να πείσει τους ψηφοφόρους του για τις νέες προθέσεις του ΔΝΤ. Την ίδια στιγμή που ο αντίπαλός του, ο σοσιαλιστής Αντόνιο Κόστα υπόσχεται να αλλάξει όλη αυτή η πολιτική που ονομάζει «εμμονή με τη λιτότητα».
Όπως και να έχει, η εμπειρία της Πορτογαλίας δείχνει με τον πιο ανάγλυφο τρόπο, ότι ακόμη και αν είσαι ο καλύτερος… μαθητής στην τάξη, το ΔΝΤ δεν είναι κάτι από το οποίο μπορείς να ξεμπλέξεις πολύ εύκολα. Ακόμα χειρότερα αν δεν είσαι και το πρότυπο της συνεργασίας και της επιμέλειας, όπως συμβαίνει με την Ελλάδα.
