Η Ν.Δ. επίσης υπερείχε συντριπτικά στην παράσταση νίκης. Τίποτε το παράδοξο ή το απρόοπτο. Σε όλη τη διάρκεια της τετραετίας, από τις εκλογές του 2019 μέχρι τις παραμονές των εκλογών της 21ης Μαΐου του 2023, αποτυπωνόταν ανάγλυφα ότι οι δημοσκοπικές επιδόσεις του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης υπολείπονταν σταθερά εκείνων του κυβερνώντος κόμματος. Απλώς άλλοτε άνοιγε περισσότερο και περιστασιακά λιγότερο η μεταξύ τους ψαλίδα.
Ποτέ, όμως, σε όλο αυτό το μακρύ χρονικό διάστημα ο ΣΥΡΙΖΑ δεν ξεπέρασε δημοσκοπικά τη Ν.Δ. Αναγκαστικά προβάλλει επιτακτικό το ερώτημα από πού αντλούσε την αισιοδοξία, αν όχι τη βεβαιότητα, ο ΣΥΡΙΖΑ ότι θα έκοβε πρώτος το νήμα το βράδυ των εκλογών της περασμένης Κυριακής. Δεδομένου ότι μέχρι τότε έτρεχε καταϊδρωμένος έναν εξουθενωτικό μαραθώνιο, που ξεκίνησε κιόλας από τον Φεβρουάριο του 2016, όταν κατατάχθηκε πρώτη φορά δημοσκοπικά δεύτερος, στον οποίο έβλεπε μονίμως και με διαφορά απόστασης την πλάτη του πρωτοπόρου.
Ευσεβείς πόθοι
Η αλήθεια είναι ότι η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, αυτάρκης μέσα στη νωθρή ιδεοληπτική της φούσκα, έκανε την επιθυμία της πραγματικότητα. Με τον άκρατο βολονταρισμό της, στον οποίο κυριαρχούν η θέληση και το συναίσθημα ενάντια στο μυαλό και τη σκέψη, μεταβίβαζε φαντασιακά τους ευσεβείς πόθους της στην υλοποίηση της λαϊκής έκφρασης στις κάλπες. Διόλου τυχαία, ο Αλέξης Τσίπρας βροντοφώναζε ότι «σήμερα το Αγρίνιο έκρινε την παράσταση νίκης», ομοίως διακήρυσσε «παράσταση νίκης η σημερινή μας συγκέντρωση στη Θεσσαλονίκη», ενώ ως άλλος Ιούλιος Καίσαρας διασχίζοντας τον ποταμό Ρουβίκωνα δήλωνε ότι «ο κύβος ερρίφθη: στις 21 του Μάη θα γιορτάσουμε όλοι μαζί τη νίκη του ΣΥΡΙΖΑ».
Χώρια που με αυτοαποθεωτικές ατάκες επικολυρικού χαρακτήρα διαμήνυε ότι «το όριό μας είναι ο ουρανός». Σε αυτή την ψυχοθεραπευτική αλλά ανεδαφική αισιοδοξία, ανακατεμένη με μπόλικη προπαγάνδα και αδικαιολόγητη έπαρση υπεροχής, συντονίστηκαν πρόθυμα αρκετά κομματικά στελέχη και υποψήφιοι βουλευτές. Διακινούσαν στα τηλεοπτικά πάνελ τη σιγουριά τους για την πρώτη θέση με διαφορά επιμένοντας ότι «η Ν.Δ. δεν θα γράψει μπροστά ούτε καν 3» και προς επίρρωσιν της προφητείας τους, όπως ο Τρύφων Αλεξιάδης, προέτρεπαν τους συνομιλητές τους «κρατήστε αυτό το βίντεο».
Ο Νάσος Ηλιόπουλος τους παρακινούσε να «καταλάβετε τι έρχεται», ο Κώστας Ζαχαριάδης τους προειδοποιούσε «θα πάθετε σοκ», ο Ευκλείδης Τσακαλώτος και ο Πάνος Σκουρλέτης έβαζαν στοιχήματα υπέρ της αδιαμφισβήτητης πρωτιάς του κόμματός τους. Τόσο πια κρεσέντο σιγουριάς από τους εγγυημένα αμετροεπείς «άχαστους»! Από κοντά, πύρινα posts τυχάρπαστων τρολ, online ψηφοφορίες φανατικών υπερασπιστών του κόμματος, διαδικτυακές προβλέψεις του νεοπροσήλυτου Ευάγγελου Αντώναρου έδιναν στον ΣΥΡΙΖΑ ποσοστά που θα ζήλευε ο Βορειοκορεάτης ανώτατος ηγέτης Κιμ Γιονγκ Ουν.
Σε τέτοια τεχνητά διαμορφωμένο κλίμα διαδιδόταν εντός και πέριξ της Κουμουνδούρου ότι οι συνεργάτες του πρωθυπουργού της χώρας, κατ’ αυτούς του «Ορμπάν της Ελλάδας», μάζευαν άρον άρον τα πράγματά τους από το Μέγαρο Μαξίμου. Αγέρωχος ο Αλέξης Τσίπρας τους ενθάρρυνε διαβεβαιώνοντας το ακροατήριό του ότι «θα έχουμε στο Μαξίμου τελετή παράδοσης – παραλαβής».
Αναυδη από την εκδήλωση τόσο αλαζονικής ισχυρογνωμοσύνης, μεγάλη μερίδα της κοινωνίας αναρωτιόταν εύλογα: «Μα, τις δημοσκοπήσεις δεν τις βλέπουν;». Μάταιη απορία προς εκείνους τους συνεπαρμένους από τη γοητεία της απερισκεψίας, οι οποίοι εδώ και τουλάχιστον πέντε χρόνια αμφισβητούν την αξιοπιστία τους. Το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης έχει επιτεθεί λυσσαλέα σε αυτές με συκοφαντίες και δυσφημήσεις, τις έχει καταγγέλλει ως ύποπτες, στημένες, χειραγωγικές της βούλησης του λαού.
Είχε εκτοξεύσει εναντίον τους απίθανες προπαγανδιστικές ανοησίες από την ιδεοληπτική παρακαταθήκη του. Ακόμη και από το βήμα της Βουλής ο ΣΥΡΙΖΑ είχε ζητήσει την παρέμβαση εισαγγελέα στις έρευνές τους. Η επιδίωξή του ήταν εκ των πραγμάτων ομολογημένη: να υποβαθμίσει το ηθικό και επιστημονικό κύρος των εν λόγω εταιρειών και να υπονομεύσει τις χρήσιμες μεθόδους τους που αποτυπώνουν τις τάσεις της κοινωνίας τη στιγμή που διενεργούνται οι δημοσκοπήσεις. Δεν ήταν μια απλή δυσπιστία, ενόχληση ή δυσανασχέτηση.
Ωθούσε παραπλανητικά μια εύπιστη μερίδα του κοινωνικού σώματος σε δυσμενείς απόψεις για τους δημοσκόπους και τα εργαλεία που χρησιμοποιούν στο έργο τους. Τους κατηγορούσε ότι συνεννοημένα λειτουργούν με πρόθεση τη χειραγώγηση της κοινής γνώμης. Τους επέρριπτε ότι προσπαθούν επίτηδες να δικαιώσουν με τη συλλογή των στοιχείων τους μια αυτοεπιβεβαιούμενη προφητεία. Τους φόρτωνε με σκόπιμη στρέβλωση των αποτελεσμάτων ώστε να δημιουργήσουν ένα bandwagon effect, δηλαδή το φαινόμενο «ρεύματος νίκης» που ενισχύει στις κάλπες εκείνον που προηγείται.
Ενα αριστερό, υποτίθεται, κόμμα με αποθέματα ανεκτικότητας και ευαισθησίας συμπεριφερόταν, τελικά, σαν έξαλλος, δεισιδαίμων και πολιτικά τοξικός οπαδός του Ντόναλντ Τραμπ. Ενεργούσε υπό το ανορθολογικό δόγμα πως, αν η πραγματικότητα δεν συντονίζεται με τις επιθυμίες του, τόσο χειρότερα για την πραγματικότητα. Και σε αυτό το μνησίκακο πλαίσιο απειλούσε δημόσια τους δημοσκόπους με παρέμβαση εισαγγελέα, στήσιμο εξεταστικών επιτροπών, εφαρμογή κάποιου ποινολογίου εις βάρος τους.
Χλεύαζε τις δημοσκοπήσεις ως «αστείες», περιγελούσε περιφρονητικά τα ευρήματά τους, βάφτιζε εκφοβιστικά τις παρουσιάσεις τους ως «διαπλοκή» και «συμφέροντα» που προσπαθούν να χειραγωγήσουν τον λαό. Σε τελευταία ανάλυση, αποσκοπούσε να τις περιορίσει στα δικά του αρεστά καλούπια.
Δούρειος ίππος
