Η γαλλίδα μυθιστοριογράφος και μεγάλη προσωπικότητα του φεμινισμού Μπενουάτ Γκρου απεβίωσε τη χθεσινή νύκτα, στον ύπνο της, σε ηλικία 96 ετών, έγινε γνωστό από την κόρη της.
Η γαλλίδα μυθιστοριογράφος και μεγάλη προσωπικότητα του φεμινισμού Μπενουάτ Γκρου απεβίωσε τη χθεσινή νύκτα, στον ύπνο της, σε ηλικία 96 ετών, έγινε γνωστό από την κόρη της.
«Πέθανε στον ύπνο της όπως το ήθελε, χωρίς να υποφέρει», δήλωσε στο AFP η κόρη της, η Μπλαντίν ντε Κον. «Είχε μια τόσο ωραία ζωή. Είναι το σοκ του θανάτου, όμως είναι καλύτερα έτσι διότι δεν πήγαινε πολύ καλά».
Η Μπενουάτ Γκρου άρχισε τη συγγραφή όταν ήταν περίπου 40 ετών. Αφού ξεκίνησε με την αδελφή της, την Φλορά (“Ημερολόγιο για τέσσερα χέρια”, “Οι δύο γυναίκες”, “Ήταν δυο φορές”), υπέγραψε μόνη της το 1972 ένα πρώτο μυθιστόρημα με τίτλο “La Part des choses” (Το μέρος των πραγμάτων).
Τρία χρόνια αργότερα, στα 55 της, η Μπενουάτ Γκρου εξέδωσε το «Ainsi soit-elle», ένα γεμάτο σφρίγος δοκίμιο για τη συνθήκη που επιβάλλεται στις γυναίκες. Αυτό το βιβλίο-μανιφέστο είχε μεγάλη εμπορική επιτυχία και πούλησε ένα εκατομμύριο αντίτυπα σε πολλές μεταφράσεις.
Γεννημένη στις 31 Ιανουαρίου 1920 στο Παρίσι από κοσμικούς γονείς (ο πατέρας της είναι ντεκορατέρ, η μητέρα της, αδελφή του μόδιστρου Πολ Πουρέ, είναι και η ίδια στυλίστρια), η Μπενουάτ Γκρου μεγαλώνει σε μια μάλλον επηρμένη οικογένεια, με τη μητέρα της να την υποβιβάζει διαρκώς καθώς δεν την θεωρεί ούτε αρκετά ωραία ούτε αρκετά έξυπνη.
Φιλόλογος και στη συνέχεια δημοσιογράφος, η Μπενουάτ Γκρου ζει τη ζωή μιας νεαρής γυναίκας της εποχής της και του κοινωνικού κύκλου της. Τρεις σύζυγοι (μεταξύ των οποίων ο δημοσιογράφος Ζορζ ντε Κον και ο συγγραφέας Πολ Γκιμάρ), τρία παιδιά.
«Αισθανόμουν πολίτης δεύτερης ζώνης, απούσα από τον κόσμο, και χρειάστηκα πραγματικά χρόνο για να ξυπνήσω», θα εξηγήσει αργότερα.
Το 1984, η σοσιαλίστρια υπουργός των δικαιωμάτων της γυναίκας Ιβέτ Ρουντί της αναθέτει την προεδρία της Επιτροπής Ορολογίας που θα μετέτρεπε σε θηλυκά τα ουσιαστικά, αλλά σκόνταψε στην αντίθεση της Γαλλικής Ακαδημίας.
Γράφει στη συνεχεια πολλά μυθιστορήματα, μεταξύ των οποίων “Τα τρία τέταρτα του χρόνου”, μια ελκυστική αφήγηση με την οποία καταγγέλλει τη φαλλοκρατία, και μετά “Τα αγγεία της καρδιάς”, μια ιστορία αγάπης που θα έχει εμπορική επιτυχία.
Το 2006, με το “Άγγιγμα της μοίρας” επιτίθεται σ’ ένα άλλο ταμπού, τα γηρατειά και τον θάνατο ως ελεύθερη επιλογή. Γι’ αυτήν, “η άρνηση της γέννησης από επιλογή και του θανάτου από επιλογή είναι η ίδια η ιδεολογία κατά της ελευθερίας”. Το 2008 εκδίδει την αυτοβιογραφία της με τίτλο “Η δραπέτευσή μου”.
Το 2013 εξέδωσε μια βιογραφία της γαλλίδας επαναστάτριας Ολυμπίας ντε Γκουζ, πρωτοπόρου του γαλλικού φεμινισμού.
