Αποτελεί ένα από τα πιο παράδοξα για μία από τις πιο αναπτυγμένες οικονομίες του πλανήτη, αλλά η αλήθεια είναι ότι οι κάτοικοι των ΗΠΑ δεν έχουν αποταμιεύσεις στις τράπεζες. Όπως δημοσιεύτηκε στο MarketWatch, μία νέα έρευνα που έγινε σε δείγμα 5.000 ατόμων από την Google Consumer Survey για ένα οικονομικό site, έδειξε ότι πάνω από 60% των Αμερικανών έχουν αποταμιεύσεις που δεν ξεπερνούν τα 1.000 δολάρια. Το αποτέλεσμα αυτό, όσο και αν είναι εντυπωσιακό, έχει επιβεβαιωθεί και από άλλη έρευνα που έγινε στις αρχές του χρόνου, αποδεικνύοντας ότι τα νούμερα αυτά είναι πέρα για πέρα αληθινά και αντιπροσωπευτικά.
Σύμφωνα με τα αποτελέσματα το 62% των ερωτηθέντων δεν έχουν στην άκρη χρήματα για άμεσες ανάγκες όπως η επισκευή αυτοκινήτου της τάξης των 500 δολαρίων, ή ανάγκες για την υγεία τους. Οι περισσότεροι λένε ότι αν βρεθούν σε τέτοια κατάσταση, θα μειώσουν τα έξοδα από άλλες ανάγκες, θα δανειστούν από φίλους ή θα χρησιμοποιήσουν τις πιστωτικές κάρτες. Όσοι είχαν αποταμιεύσεις πριν το 2008 τις κατανάλωσαν κατά την διάρκεια της οικονομικής κρίσης.
Η τελευταία αυτή έρευνα, λέει ότι μόλις 29% των Αμερικανών έχει πάνω από 1.000 δολάρια αποταμιεύσεις, ενώ μόλις το 14% από αυτούς ξεπερνά τα 10.000 δολάρια. Παράλληλα μεγάλο ρόλο φαίνεται να παίζει η ηλικία και η κοινωνική τάξη. Το 31% των ηλικιών μεταξύ 35 και 54 ετών, παρά το ότι είναι οι πιο έμπειροι, παρουσιάζονται χωρίς να έχουν κανένα ποσό σε αποταμίευση, το οποίο είναι και το μεγαλύτερο ποσοστό στα ηλικιακά γκρουπ. Οι πιο καλοί στην αποταμίευση φαίνεται να είναι οι νεαροί σε ηλικία και οι άνω των 65 ετών.
Για όσους γνωρίζουν πάντως τα κοινωνικά και αγοραστικά ήθη της Αμερικής, υπάρχουν κάποιες λογικοφανείς εξηγήσεις γιατί συμβαίνει αυτό. Σύμφωνα με τους ειδικούς, οι λόγοι που οι κάτοικοι των ΗΠΑ δεν αποταμιεύουν είναι τα μηδενικά επιτόκια, οι μεγάλες χρεώσεις των τραπεζών στους μικρούς λογαριασμούς (από τους οποίους δεν έχουν σημαντικά κέρδη για να τους προσεγγίσουν), η αντίληψη «ζήσε για το σήμερα και ξέχνα το αύριο» που διατρέχει την αμερικάνικη κοινωνία σε όλους της τους κοινωνικούς χώρους, ο χαμηλός επίσημος πληθωρισμός, μα πάνω απ’ όλα η συνεχόμενη επιθετική πολιτική των τραπεζών σε ότι αφορά τις παροχές σε πιστωτικές κάρτες.