«Απολύτως απαραίτητη είναι η αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους, αλλιώς οι πιθανότητες ανάκαμψης του ελληνικού λαού είναι πάρα πολύ ισχνές» ανέφερε ο οικονομολόγος Φιλίπ Λεγκρέν , πρώην σύμβουλος του πρώην Προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο.
Μάλιστα εκτίμησε πως ο κυρίαρχος λόγος, για τον οποίο δεν επελέγη ως λύση στο ελληνικό πρόβλημα, ήταν η «επιθυμία να αποφευχθούν ζημιές για τις γαλλικές και τις γερμανικές τράπεζες».
Στο πλαίσιο των δημόσιων ακροάσεων, που εγκαινίασε η Επιτροπή Αλήθειας Δημόσιου Χρέους – υπό την πρόεδρό της και πρόεδρο της Βουλής, Ζωή Κωνσταντοπούλου – ο κ. Λεγκρέν, χαρακτήρισε το πρόγραμμα που επιβλήθηκε στην Ελλάδα «βάρβαρο» και με «λάθος παραδοχές» που οδήγησαν «σε απάνθρωπες συνθήκες τον ελληνικό λαό».
Εξήγησε δε, πως απλώς περαιτέρω χρηματοδότηση διοχετεύεται για την αποπληρωμή προηγούμενου χρέους και περαιτέρω επιβολή μέτρων λιτότητας (ως προϋπόθεση επιπλέον χρηματοδότησης) θα είναι προς όφελος της αποπληρωμής κι όχι προς όφελος του ελληνικού λαού.
Όπως είπε, ο κ. Λεγκρέν, όταν διαπιστώθηκε ότι η Ελλάδα είναι πλέον αφερέγγυα, και στελέχη του ΔΝΤ είχαν τοποθετηθεί υπέρ της αναδιάρθρωσης για να εξασφαλιστεί η βιωσιμότητα του χρέους, αντί να προχωρήσει αυτή η λύση και να παραταθεί η ημερομηνία λήξης του χρέους, οι αξιωματούχοι της Ευρωζώνης και πρωτίστως ο Ζαν Κλοντ Τρισέ και ο Νικολά Σαρκοζί, μαζί με την Γερμανίδα Καγκελάριο και την βοήθεια του Ντομινίκ Στρος Καν, αποφάσισαν να «προσποιηθούν» ότι η Ελλάδα είχε μόνο πρόβλημα ρευστότητας κι όχι φερεγγυότητας.
Έτσι, ισχυρίστηκαν ότι κινδύνευε η οικονομική σταθερότητα της Ευρωζώνης συνολικά και συνεπώς θα πρέπει οι κυβερνήσεις, μαζί με το ΔΝΤ, να δανείσουν την Ελλάδα, λόγω αλληλεγγύης, αλλά – όπως υποστήριξε ο κ. Λεγκρέν – στην ουσία για να διασώσουν γαλλικές και γερμανικές τράπεζες και άλλους επενδυτές οι οποίοι θα υφίσταντο σημαντικές απώλειες επί των χρεών αυτών.
Η ΕΚΤ «τράβηξε τα όρια της νομιμότητας» αγοράζοντας τα ομόλογα της αφερέγγυας ελληνικής κυβέρνησης για λόγους άλλους από εκείνους που προβλέπονταν στους όρους αναφοράς του προγράμματος χρεογράφων, είπε.
Υποστήριξε πως η αιτιολόγηση του κ. Τρισέ ήταν ένα προσωπείο, «το θέμα όλο είχε να κάνει με την προστασία των γαλλικών συμφερόντων», και επικαλούμενος την απειλή που εκτόξευσε η ΕΚΤ προς την ιρλανδική κυβέρνηση για έξοδο από το ευρώ, τόνισε πως υπερέβη τις εξουσίες της αφού ο ρόλος της δεν είναι να επιβάλλει πολιτικές σε κυβερνήσεις.
Στο ευθύ ερώτημα της κας Κωνσταντοπούλου, γιατί δεν έγινε η επιλογή της διαγραφής μέρους του χρέους, ο οικονομολόγος εκτίμησε πως έγινε για τρεις λόγους: τον φόβο μετάδοσης της κρίσης, για το ότι η ΕΚΤ και οι αρχές της Ευρωζώνης δεν θέλουν να ανακατεύεται το ΔΝΤ στις υποθέσεις τους, αλλά κυρίαρχα ήταν η επιθυμία να αποφευχθούν ζημίες για γαλλικές και γερμανικές τράπεζες.
«Αυτό που έγινε ήταν η διάσωση των πιστωτών της Ελλάδας κι όχι διάσωση της Ελλάδας. Η ροή των κεφαλαίων το απέδειξε αυτό. Εννέα από τα δέκα ευρώ που δόθηκαν στην Ελλάδα πήγαν σε αποπληρωμή δανείου και δεν αξιοποιήθηκαν για τον λαό της», σημείωσε ο πρώην αξιωματούχος.
Στο πλαίσιο των δημόσιων ακροάσεων στην Επιτροπή, την Δευτέρα θα καταθέσει ο πρώην εκπρόσωπος της Ελλάδας στο ΔΝΤ, Παναγιώτης Ρουμελιώτης. Το διήμερο 17-18 Ιουνίου 2015, θα ανακοινωθούν τα προκαταρκτικά συμπεράσματα της Επιτροπής Αλήθειας Δημοσίου Χρέους, η οποία διενεργεί λογιστικό έλεγχο του χρέους εξετάζοντας τη νομιμότητά του.
