Έναν χρόνο πριν από τις προεδρικές εκλογές στη Γαλλία επικρατεί απογοήτευση. Η οικονομία εξασθενεί και μαζί της και η πολιτική τάξη. Απεργίες και διαδηλώσεις συνοδεύουν επίμαχες μεταρρυθμιστικές πρωτοβουλίες.
«Βρισκόμαστε σε σημείο καμπής. Ένα μέρος του πληθυσμού βυθίζει το κεφάλι στην άμμο, όμως άλλοι συνειδητοποιούν επιτέλους ότι κάτι δεν πάει καλά. Οι άνθρωποι δεν πιστεύουν πλέον στην πολιτική. Αρχικά ήταν στην εξουσία οι δεξιοί, μετά οι αριστεροί. Όλοι τους απογοήτευσαν», λέει η γαλλίδα φοιτήτρια Γκαμπριέλε. Τις απόψεις της για τη σημερινή Γαλλία φαίνεται ότι συμμερίζονται εκατομμύρια ακόμη συνομήλικοί της, που πρωταγωνιστούν στο κίνημα των γάλλων αγανακτισμένων με την ονομασία «Όρθιοι τη Νύχτα», που απέκτησε διαστάσεις σε όλη τη χώρα.
Ανάμεσα στους νέους που διαμαρτύρονται είναι και ο Κουεντίν, ο οποίος δίνει το περίγραμμα των αιτημάτων του κινήματος: «Ο καθένας πρέπει να έχει προοπτική για το μέλλον. Σε αυτόν τον όρο περιλαμβάνονται αρκετά πράγματα. Όπως τα δικαιώματα των εργαζομένων. Δηλαδή μια αμοιβή που να επιτρέπει στον καθένα μια αξιοπρεπή διαβίωση. Ένα ακόμη σημείο είναι η οικολογία, διότι για να έχουμε μέλλον πρέπει η ανθρωπότητα να προστατέψει τον πλανήτη. Στο ‘Όρθιοι τη Νύχτα’ συμμετέχουν και κολεκτίβες καλλιτεχνών, το ραδιόφωνο και η τηλεόρασή μας μεταδίδουν ζωντανά μέσω ίντερνετ και υπάρχει και μια επιτροπή ποίησης. Διότι μια κοινωνία με μέλλον είναι μια κοινωνία δημιουργική και καινοτόμος στον πολιτιστικό τομέα».
Η αύξηση της ανεργίας και μια διάχυτη επιθυμία για αλλαγή έφερε τη γαλλική νεολαία στους δρόμους. Από αυτή την οργή αποκομίζει όμως οφέλη και το ακροδεξιό Εθνικό Μέτωπο της Μαρίν Λεπέν, που βλέπει τα ποσοστά του να αυξάνονται. Την ίδια ώρα ορισμένοι γάλλοι διανοούμενοι επιδίδονται σε καταστροφολογικά σενάρια παρατηρώντας τις εξελίξεις στη χώρα.
Απογοήτευση για τα πεπραγμένα του Ολάντ
Οι επιτυχίες στο οικονομικό πεδίο είναι περιορισμένες. Εκπρόσωποι του γαλλικού οικονομικού κλάδου εκφράζουν την οργή τους απέναντι στην κυβέρνηση του προέδρου Φρανσουά Ολάντ και αμφισβητούν ευθέως τους κυβερνητικούς ισχυρισμούς περί ανάκαμψης της οικονομίας. Τα στατιστικά στοιχεία πάντως δεν είναι ευνοϊκά. Από το 2010 το δημοσιονομικό έλλειμμα της Γαλλίας κυμαίνεται μεταξύ 4%-5%. Για το 2016 εκτιμάται ότι το έλλειμμα θα μειωθεί μεν στο 3,5%, ωστόσο η ανάπτυξη παρέμεινε ασθενής με περίπου 1,2% και η ανεργία -που κυμαίνεται στην περιοχή του 10%- εξελίσσεται σε αχίλλειο πτέρνα για τον Φρανσουά Ολάντ.
Οι ερωτικές περιπέτειες του γάλλου προέδρου, που απασχόλησαν τη γαλλική επικαιρότητα για κάποιο διάστημα, φαίνεται εκ των υστέρων ότι ήταν από τα πλέον ανώδυνα επεισόδια της θητείας του. Αυτό που κυρίως χρεώνουν οι Γάλλοι στον ηγέτη τους είναι η διαρκής έλλειψη επιτυχιών. Κατά την εκλογή του τον Μάιο του 2012 επικρατούσε πανηγυρική διάθεση στους δρόμους του Παρισιού. Σήμερα είναι ο λιγότερο δημοφιλής γάλλος πρόεδρος όλων των εποχών. Αυτό οφείλεται και στις μεγάλες προσδοκίες που είχαν καλλιεργηθεί προς το πρόσωπό του. Επιχειρηματίες αλλά και κομματικοί φίλοι του κεντρώου πολιτικού χώρου ζητούν ριζικές μεταρρυθμίσεις. Εκπρόσωποι του αριστερού χώρου αντιθέτως εναντιώνονται στις προσπάθειες να καταστούν πιο ευέλικτες οι κρατικές δομές. Οι πολίτες που ανήκουν στο αριστερό πολιτικό φάσμα είναι και αυτοί που κυρίως διαμαρτύρονται σφόδρα ενάντια στην προωθούμενη εργασιακή μεταρρύθμιση, η οποία μεταξύ άλλων πρόκειται να διευκολύνει τις απολύσεις στον ιδιωτικό τομέα. Εκτός από τις συχνά επεισοδιακές διαδηλώσεις στους δρόμους, αντιδράσεις υπάρχουν και εντός της γαλλικής βουλής. Η «πράσινη» βουλευτής Έβα Σας επιτέθηκε στη γαλλική κυβέρνηση λέγοντας ότι «οι απαντήσεις σας στην ανεργία είναι οι απαντήσεις της ευρωπαϊκής δεξιάς, αλλά πουθενά δεν έχει λειτουργήσει η απορρύθμιση (σ.σ. των εργασιακών σχέσεων)».
Ωστόσο, παρά τις μαζικές αντιδράσεις τόσο εντός όσο και εκτός κοινοβουλίου, η γαλλίδα υπουργός Εργασίας Μιριάμ ελ Κομρί δηλώνει αποφασισμένη να υλοποιήσει τη σχεδιαζόμενη εργασιακή μεταρρύθμιση. Όπως επισήμανε, «σε μια χώρα στην οποία βρισκόμαστε αντιμέτωποι εδώ και 30 χρόνια με μαζική ανεργία, η ανησυχία και ο προβληματισμός είναι δικαιολογημένα. Όμως ο νόμος αυτός θα έρθει -είναι ισορροπημένος και δίκαιος και θα εμπλουτιστεί μέσα από τη συζήτηση στο κοινοβούλιο. Τελεία και παύλα!»
Μεγάλες φιλοδοξίες για τη Μαρίν Λεπέν
Οι δημοσκοπήσεις σκοτώνουν τις ελπίδες επανεκλογής του Φρανσουά Ολάντ, φέρνοντάς τον, με ποσοστό μόλις 14%, πίσω από τη Μαρίν Λεπέν. Την ίδια στιγμή αναδύεται εντός των γάλλων Σοσιαλιστών το άστρο του υπουργού Οικονομίας Εμανουέλ Μακρόν, ο οποίος φιλοδοξεί να διαδεχθεί τον Ολάντ στον προεδρικό θώκο με τις ευλογίες της δεξιάς πτέρυγας του κόμματος και υπό τις αποδοκιμασίες των αριστερών του εκπροσώπων. Ο πρώην επενδυτικός τραπεζίτης, που τάσσεται υπέρ της κυριακάτικης εργασίας, της κατάργησης του εβδομαδιαίου 35ώρου, της ελαστικοποίησης της αγοράς εργασίας και της μείωσης των κοινωνικών εισφορών, εκτιμάται ότι μπορεί να επικρατήσει του υποψηφίου των Συντηρητικών Νικολά Σαρκοζί, ο οποίος διεκδικεί την επανεκλογή του στην προεδρία. Ωστόσο, ο Μακρόν αφήνει προς το παρόν ανοικτό αν θα βάλει υποψηφιότητα στις προεδρικές του 2017.
Στο στρατόπεδο των Συντηρητικών πάντως η πλειονότητα των Γάλλων φαίνεται να προτιμά τον Αλέν Ζιπέ, δήμαρχο του Μπορντό. Μεγάλες φιλοδοξίες για τις προεδρικές εκλογές έχει η Μαρίν Λεπέν. Οι δημοσκοπήσεις για τον πρώτο εκλογικό γύρο δίνουν στην επικεφαλής του Εθνικού Μετώπου ποσοστά περί το 30%. Αυτή την ώρα, ο μόνος που μοιάζει ικανός να ενώσει ένα ευρύ μέτωπο κατά της Μαρίν Λεπέν είναι ο Αλέν Ζιπέ. Τα προγνωστικά για τους Σοσιαλιστές είναι άκρως δυσμενή, ωστόσο απομένει ακόμη ένας ολόκληρος χρόνος μέχρι να ανοίξουν οι κάλπες.
