Όλη η αλήθεια: Κάθε χρόνο μας ζητούσαν δεκάδες πρόσθετα μέτρα λιτότητας για να πιάσουμε το δημοσιονομικό στόχο της επόμενης χρονιάς. Κάθε χρόνο δεν παίρνουμε πρόσθετα μέτρα, και τελικά πιάνουμε το στόχο και τον ξεπερνάμε.
Αυτό έγινε πέρσι και πρόπερσι. Αυτό έκαναν και φέτος.
Μόνο που φέτος είχαμε την τελευταία αξιολόγηση, αφού τελειώνει το πρόγραμμα. Και έπρεπε να πάρουμε κάποια πρόσθετα μέτρα, γιατί από την επόμενη χρονιά δεν θα υπάρχει ούτε το Μνημόνιο αναγκαστικού δανεισμού, ούτε η Τρόϊκα όπως την ξέραμε ως τώρα. Ούτε θα υπάρχει δυνατότητα να δουν ότι έχουμε δίκιο στα μέσα του χρόνου, αφού δεν θα είναι εδώ να κάνουν τις αξιολογήσεις που έκαναν ως τώρα, στα μέσα το χρόνου. Η σχέση μαζί τους θα είναι πολύ πιο χαλαρή και διακριτική, όπως τόνισαν Ευρωπαίοι αξιωματούχοι.
Από τα δεκάδες μέτρα, λοιπόν, που μας πίεσαν να δεχθούμε απορρίψαμε τα περισσότερα και δεχθήκαμε κυρίως τέσσερα:
- Το ένα είναι διαρθρωτική αλλαγή: Να μην υπάρχουν 40αρηδες που παίρνουν πρόωρη σύνταξη. Εξαιρούνται βέβαια οι αεροπόροι της πολεμικής αεροπορίας και κάποια άλλα επικίνδυνα επαγγέλματα (πληρώματα υποβρυχίων κλπ). Αλλά οι υπόλοιποι γιατί να παίρνουν σύνταξη στα 43 ή στα 45 τους; Δεν είναι αυτό αδικία για όλους τους άλλους; Και μάλιστα μιλάμε για κάτι που θα ισχύσει μετά το 2019! Δηλαδή χωρίς να γίνει ανατροπή των οικογενειακών προγραμματισμών σήμερα.
Και ο ελάχιστος χρόνος εργασίας για πλήρη σύνταξη πηγαίνει από τα 15 χρόνια στα 20. Και μάλιστα για τους γεννηθέντες μετά το 1975. Επίσης για να μην υπάρξει άμεση ανατροπή οικογενειακών προγραμματισμών. Και από τα 15 ως τα 20 χρόνια εργασίας, δεν θα χάνει κανείς τα ένσημά του. Θα υπάρχει ανταποδοτική σύνταξη. Και κάτω από 15 χρόνια εργασίας θα παίρνει το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα. Γιατί αυτό είναι κακό; Είναι ό,τι συμβαίνει κατά μέσον όρο σε όλη την Ευρώπη! Και εξασφαλίζει πλήρως τη μακροχρόνια βιωσιμότητα και των ελληνικών ασφαλιστικών ταμείων.
Σε ποια χώρα συμβαίνει οι σαραντάρηδες να παίρνουν σύνταξη; Πουθενά!
Πώς θα το αντέξουν αυτό τα ταμεία; Δεν πρέπει να διασφαλίσουμε τη βιωσιμότητα των ταμείων και στις επόμενες δεκαετίες; Πώς θα κατοχυρωθούν οι μελλοντικές συντάξεις, όταν οι σημερινοί σαραντάρηδες παίρνουν σύνταξη τώρα;
- Το δεύτερο είναι να εξορθολογιστεί το ΕΚΑΣ με το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα. Το οποίο εμείς το εισάγαμε για πρώτη φορά πιλοτικά, τώρα γενικεύεται και αποτελεί μεγάλη διεύρυνση της πραγματικής κάλυψης των πιο αδύνατων συμπολιτών μας.
Όχι «να κοπεί η έκτακτη ενίσχυση των αδυνάτων»! Αλλά να μην παίρνουν κάποιοι και ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα και ΕΚΑΣ! Γιατί αυτό είναι κακό; Και γιατί να δίνουμε σε κάποιους διπλή προνοιακή ενίσχυση και σε άλλους καθόλου; Είναι δίκαιο αυτό;
Κι ακόμα υπάρχει μια στρέβλωση όπου κάποιοι παίρνουν σύνταξη και ΕΚΑΣ μαζί περισσότερο από άλλους συνταξιούχους που έχουν πιο πολλά ένσημα και χρόνια εργασίας. Αυτή η αδικία σε βάρος πολλών θα διορθωθεί. Γιατί αυτό είναι κακό; Αντίθετα, τα χρήματα θα τα πάρουν δίκαια αυτοί που τα έχουν αληθινά ανάγκη. Η στρέβλωση και οι ανισότητες καταργούνται για οριακές κατηγορίες που επωφελούνταν ως τώρα.
* Το τρίτο είναι τα εργασιακά, δηλαδή ο συνδικαλιστικός νόμος! Εκσυγχρονίζουμε και θωρακίζουμε τον συνδικαλιστικό νόμο, καταργώντας αδικαιολόγητα προνόμια και ευθυγραμμίζοντας το θεσμικό πλαίσιο με εκείνο των άλλων ευρωπαϊκών χωρών. Προστατεύουμε την συνδικαλιστική ελευθερία και έκφραση, εκλογικεύοντας όμως τα προνόμια της. Ένας νόμος που ισχύει από το 1982 δεν πρέπει μετά από 32 χρόνια να προσαρμοστεί στη νέα πραγματικότητα που ισχύει σε όλη την Ευρώπη;
1) Καθιερώνουμε για πρώτη φορά ηλεκτρονικό κεντρικό μητρώο συνδικαλιστικών οργανώσεων στο Υπουργείο Εργασίας. Ως τώρα δεν ξέραμε καν, ποιες είναι οι νόμιμες συνδικαλιστικές οργανώσεις.
2) Περιορίζουμε δραστικά τα πρόσωπα που έχουν προνομιακή προστασία σε όσους συνδικαλιστές ασκούν ουσιαστική διοίκηση. Κι όχι σε όλους τους παρατρεχάμενους που απλώς δήλωναν «συνδικαλιστές» για να λουφάρουν.
3) Περιορίζουμε απαράδεκτα προνόμια και αδικαιολόγητη προστασία, π.χ. μειώνοντας δραστικά τις ημέρες συνδικαλιστικής άδειας, περιορίζοντας τις ημέρες αδικαιολόγητης απουσίας των συνδικαλιστών. Προτείνεται για πρώτη φορά η καταγγελία της σχέσης για σπουδαίο λόγο, όπως συμβαίνει σε όλη την Ευρώπη. Με απλά λόγια ένας συνδικαλιστής θα μπορεί να απολυθεί, αν είναι κλέφτης ή δολοφόνος, ενώ μέχρι τώρα δεν μπορούσε παρά μόνο μετά από έγκριση της συνδικαλιστικής επιτροπής!
4) Αυξάνουμε το χρόνο προειδοποίησης της απεργίας στον ευρωπαϊκό μέσον όρο – 48 ώρες.Τι απ’ όλα αυτά είναι άδικο; Όλα αποτελούν ευθυγράμμιση με το καθεστώς στην Ευρώπη. Ενώ ό,τι ίσχυε ως σήμερα στην Ελλάδα, οδήγησε σε αποβιομηχάνιση, σε φυγή επενδύσεων και εταιριών. Τελικά σε διόγκωση της διαχρονικής ανεργίας.
- Το τέταρτο ήταν κάτι που προσπαθήσαμε να το αποφύγουμε: την άνοδο του ΦΠΑ στα ξενοδοχεία από 6,5% στο 13%. Δεν το θέλαμε. Και θα το αποκαταστήσουμε μελλοντικά. Αλλά τόσο ήταν ως το 2010. Και το πληρώνουν οι ξένοι τουρίστες κατά κανόνα.
Είναι πιθανό να έχει κάποια μικρή επίπτωση στον τουρισμό. Ο οποίος όμως, έσπασε δύο ιστορικά ρεκόρ τα τελευταία χρόνια! Και βρέθηκε από τα 17 εκατομμύρια πριν το 2011 στα 22 εκατομμύρια φέτος! Με επέκταση και της τουριστικής σαιζόν κάτι που γίνεται για πρώτη φορά.
Συνεπώς μπορεί να το αντέξει μέχρι να μπορέσουμε να αναδιαρθρώσουμε προς τα κάτω ολόκληρο το ΦΠΑ σε όλους τους κλάδους. Άλλωστε το σύνολο του ΦΠΑ στα περισσότερα νησιά του Αιγαίου παραμένει μειωμένο κατά 30% παντού:
–Να σημειωθεί ότι αποτρέψαμε να αυξηθεί ο ΦΠΑ στα νησιά, όπως μας ζήτησαν!
–Αποτρέψαμε, επίσης, να αυξηθεί ο ΦΠΑ στα φάρμακα!
–Πετύχαμε τη μείωση στο ΦΠΑ της εστίασης το 2013 και το διατηρήσαμε και το 2014 και το 2015. Παρά τις πιέσεις της Τρόϊκας να το επαναφέρουμε.
–Διατηρήσαμε και τη μειωμένη εισφορά κοινωνικής αλληλεγγύης (κατά 30%).
— Δεν αλλάξαμε τις 100 δόσεις στα ληξιπρόθεσμα χρέη προς το Δημόσια και τα Ασφαλιστικά ταμεία, ούτε τη μεγάλη ελάφρυνση από το διακανονισμό των κόκκινων δανείων στην εφορία για εκατοντάδες χιλιάδες δανειολήπτες. Που κι αυτά ζητούσαν να τα αλλάξουμε.
Αν δει κανείς τι μειώσεις επιτύχαμε μόνο φέτος σε τομείς που πραγματικά έπασχαν και τις συγκρίνει με την προσωρινή αύξηση του ΦΠΑ στα ξενοδοχεία θα διαπιστώσει ότι παρά αυτή την αύξηση συνολικά φέτος οι φορολογικές επιβαρύνσεις είναι χαμηλότερες. Και μάλιστα Χωρίς να τίθενται σε κίνδυνο οι δημοσιονομικοί στόχοι για μηδενισμό του συνολικού ελλείμματος φέτος.
Συνεπώς ολόκληρη η συζήτηση που γίνεται για το περιβόητο e-mail Χαρδούβελη είναι «πολύ κακό για το τίποτε». Το μόνο που έχει μείνει στο ΣΥΡΙΖΑ είναι να κινδυνολογεί:
Μιλάει για «δυσμενή μέτρα» που είτε δεν θα υπάρξουν, είτε θα είναι λογικές μεταρρυθμίσεις. Και το μόνο πραγματικά δυσμενές, θα είναι μόνο προσωρινό και περιορισμένο σε ένα τομέα που το αντέχει και σε υπηρεσίες που τις πληρώνουν κατά κανόνα ξένοι. Κι εν πάση περιπτώσει είναι το τελευταίο μέτρο της τελευταίας αξιολόγησης.
Να θυμάστε και το σπουδαιότερο: ότι η πολιτική αβεβαιότητα που δημιουργήθηκε τους τελευταίους μήνες, εξ αιτίας των διακηρύξεων του ΣΥΡΙΖΑ και της προοπτικής πρόωρων εκλογών, ακύρωσε και την τελική αξιολόγηση του Μνημονίου και τη νέα συμφωνία για μετά το Μνημόνιο. Και κυρίως αύξανε τις απαιτήσεις της Τρόϊκάς! Για παράδειγμα: ζητούσαν αποθεματικό για το 2015 μεγαλύτερο απ’ ό,τι το 2014. Γιατί η πολιτική αβεβαιότητα απαιτούσε μεγαλύτερο «μαξιλάρι ασφαλείας» (περισσότερα έσοδα-λιγότερες δαπάνες) για τον προϋπολογισμό του 2015. Το ίδιο ισχύει για μια σειρά εκτιμήσεών τους για τον Προϋπολογισμό του 2015.
Με το που τελειώνουμε την πολιτική αβεβαιότητα μέσα στον Ιανουάριο και την τελική συμφωνία για τη μετά το Μνημόνιο εποχή μέσα στο Φεβρουάριο, οι απαιτήσεις της Τρόικας μειώνονται αυτόματα στο μισό! Έπρεπε λοιπόν, να τελειώσουμε όσο γίνεται νωρίτερα με όλα αυτά, ακριβώς για να αποτρέψουμε νέα μέτρα. Πράγμα που κάνουμε τώρα. Γι’ αυτό μετά τις εκλογές μια νέα Κυβέρνηση που μένει στη σταθερή πορεία μπορεί να κλείσει γρήγορα και χωρίς προβλήματα τα πάντα. Ώστε να προχωρήσει η χώρα στην ανάπτυξη. Αυτή είναι όλη η αλήθεια!
