Η αγορά εργασίας δεν είναι θέμα που σχετίζεται μόνο με τη «νομική μορφή» των συμβάσεων εργασίας. Αντίθετα, είναι ζήτημα πολύ ευρύτερο.
Πρωτίστως, σχετίζεται με την κατάσταση της οικονομίας. Με την Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, αντί για ισχυρή ανάπτυξη 2,9% για το 2015 και 3,7% για το 2016, επιστρέψαμε σε διετή ύφεση. Σε αυτήν τη διετία, πολύτιμο εθνικό εισόδημα ύψους 21 δις ευρώ χάθηκε και το διαθέσιμο εισόδημα των νοικοκυριών μειώθηκε, οι επενδύσεις συρρικνώθηκαν, η αποκλιμάκωση της ανεργίας φρέναρε.
Αφού η Κυβέρνηση μοίρασε προεκλογικά ψεύτικες υποσχέσεις για αύξηση του κατώτατου μισθού από τα 586 ευρώ στα 751 ευρώ το μήνα, τώρα προτείνει η ίδια στη β’ αξιολόγηση έναν «υπο-κατώτατο» μισθό 527 ευρώ… Αφού προεκλογικά υποσχέθηκε κατάργηση των ευέλικτων μορφών απασχόλησης, «πέτυχε» τον Οκτώβριο 2016 οι δυο στις τρεις νέες θέσεις εργασίας να είναι εκ περιτροπής και μερικής απασχόλησης…
Αφού υποσχέθηκε διπλασιασμό του επιδόματος ανεργίας, «πέτυχε» την αύξηση του αριθμού των εγγεγραμμένων ανέργων στον ΟΑΕΔ τον Οκτώβριο 2016 στους 884.331, τον υψηλότερο αριθμό της δεκαετίας…
Και μέσα σε αυτό το περιβάλλον της οικονομικής καχεξίας που η ίδια προκάλεσε, η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ το μόνο που κάνει είναι να προωθεί την εξίσωση προς τα κάτω. Αναδιανέμοντας μιζέρια, αντί να δώσει ελπίδα στους ξεχασμένους συμπολίτες μας που παραμένουν στο περιθώριο.
Αντίθετα, ο Κυριάκος Μητσοτάκης στη Συμφωνία Αλήθειας περιέγραψε έναν οδικό χάρτη εξόδου από την κρίση, με άλλο μείγμα πολιτικής, με λιγότερους φόρους και δαπάνες, με επιτάχυνση των αποκρατικοποιήσεων και των μεταρρυθμίσεων, για να μεγαλώσει η «πίτα» του Α.Ε.Π., να αυξηθούν οι επενδύσεις και η απασχόληση, ώστε να μειωθεί η ανεργία.
Περισσότερες δουλειές, σημαίνουν λιγότεροι άνεργοι, που αυξάνουν τα φορολογικά έσοδα και τα έσοδα των ασφαλιστικών ταμείων, ενώ ταυτόχρονα προσφέρουν περισσότερες ευκαιρίες για εργασία πλήρους απασχόλησης και καλύτερα αμειβόμενες θέσεις εργασίας.
Δυστυχώς, η κυβέρνηση αδιαφορεί για όλα αυτά. Το μόνο που τη νοιάζει στο πλαίσιο της β’ αξιολόγησης του 3ου Μνημονίου είναι το πως θα προστατεύσει το σκληρό πυρήνα των συνδικαλιστών – ψηφοφόρων της.
Η Νέα Δημοκρατία υποστηρίζει ότι η Ελλάδα πρέπει να ακολουθεί το κοινοτικό κεκτημένο και τις βέλτιστες ευρωπαϊκές πρακτικές (bestpractices) στα εργασιακά, γεγονός που το απέδειξε όσο ήταν στη διακυβέρνηση.
Συγκεκριμένα, δεν θεωρεί ότι χρειάζεται να θεσπιστεί το «lock–out» (ανταπεργία), ούτε αλλαγή στον κατώτατο μισθό και στις ομαδικές απολύσεις, αν και αναγνωρίζει ότι εκκρεμεί σχετική απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου επί αυτού. Τάσσεται υπέρ των συλλογικών διαπραγματεύσεων, με δυνατότητα επιχειρησιακών συμβάσεων ή / και κλαδικών όπου είναι δυνατόν, καθώς και υπέρ της αμοιβαίας προσφυγής στη διαιτησία. Αντίθετα, θεωρεί ότι απαιτούνται τομές στο συνδικαλιστικό νόμο και περιορισμό των υπέρμετρων προνομίων των συνδικαλιστών.
Η σημερινή Κυβέρνηση έχει εγκαταλείψει το επιχειρησιακό πρόγραμμα «ΑΡΤΕΜΙΣ», με αποτέλεσμα να ατονήσει η συντονισμένη προσπάθεια που έχει ξεκινήσει τη διετία 2012 – 2014 για την αντιμετώπιση της αδήλωτης εργασίας.
Η αδήλωτη εργασία δεν μειώνει μόνο τα φορολογικά έσοδα υπονομεύοντας παράλληλα τη χρηματοδότηση των συστημάτων κοινωνικής ασφάλισης αλλά στρέφεται εναντίον των ίδιων των εργαζομένων καταστρατηγώντας τα δικαιώματά τους.
