Η απόφαση της κυβέρνησης να δρομολογήσει τη χρονική εναρμόνιση των εκλογών για την Τοπική και Περιφερειακή Αυτοδιοίκηση με τις κάλπες για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο τον ερχόμενο Μάιο πυροδότησε νέα σενάρια αναφορικά με τον σχεδιασμό του Μαξίμου για προσφυγή στη λαϊκή ετυμηγορία πριν από την εξάντληση της τετραετίας, όπως τουλάχιστον διατείνονταν μέχρι πρότινος οι στενοί συνεργάτες του Αλ. Τσίπρα.
Στην προκειμένη περίπτωση, το σενάριο των τριπλών εκλογών, με ταυτόχρονη ανάδειξη βουλευτών, ευρωβουλευτών και αυτοδιοικητικών, δεν ανήκει στη σφαίρα της δημοσιογραφικής εικασίας. Αυτό γιατί τις τελευταίες ημέρες αποτελεί την κυρίαρχη πρόβλεψη εντός του κυβερνώντος κόμματος και ταυτόχρονα ενισχύεται από σειρά λογικοφανών επιχειρημάτων, τα οποία σχετίζονται αφενός με τις εξελίξεις στο «Μακεδονικό», αφετέρου με τη δημοσκοπική ώθηση που υπολογίζει να έχει το Μαξίμου – έχοντας προηγουμένως παρουσιάσει μια κοινωνική ατζέντα με στοχευμένες παροχές και οικονομικές ενισχύσεις.
Τα σημεία στα οποία εδράζεται το συγκεκριμένο σενάριο θέλουν τα γεγονότα να δρομολογούνται ως εξής:
Στις αρχές Ιανουαρίου θα έρθει προς κύρωση στη Βουλή η συμφωνία των Πρεσπών, οπότε αυτό θα είναι μια καλή αφορμή να οργανώσουν οι Αλ. Τσίπρας και Π. Καμμένος το διαζύγιό τους, με τον τελευταίο να «αποσύρει» συνεννοημένα τους υπουργούς του από την κυβέρνηση και να εμφανίζεται ενώπιον των ψηφοφόρων του ως «μακεδονομάχος», που τίμησε τη δέσμευσή του. Προηγουμένως, δηλαδή το αργότερο μέχρι τον Δεκέμβριο, η κυβέρνηση θα έχει μοιράσει το κοινωνικό μέρισμα, θα έχει εξασφαλίσει το πάγωμα των περικοπών σε συντάξεις, θα έχει νομοθετήσει την αύξηση του κατώτατου μισθού και θα προχωρήσει στην καταβολή της «13ης σύνταξης».
Το σενάριο των τριπλών εκλογών διευκολύνει τις κυβερνητικές μεθοδεύσεις, καθώς «πατάει» στην τεχνητή σύγχυση που θα προκληθεί στο εκλογικό σώμα από τον απέραντο συνωστισμό υποψηφιοτήτων με διαφορετικά χαρακτηριστικά. Επίσης, μέσα από μια τέτοια διαδικασία οι επιτελείς του Μαξίμου τρέφουν βάσιμες προσδοκίες ότι θα υπάρξει διάχυση της λαϊκής οργής σε διαφορετικές κάλπες – ενδεχομένως και με θολά αποτελέσματα, που μπορεί και να μη σημάνουν το τέλος του κόσμου, καθώς ο ίδιος ο Αλ. Τσίπρας, εάν καταφέρει να γλυτώσει την εσωτερική αμφισβήτηση, θα προετοιμαστεί για τη ρεβάνς στις αρχές του 2020, κατά τη διαδικασία της Προεδρικής εκλογής.
Επιπλέον, η επιλογή για «άθροισμα» των εκλογικών αναμετρήσεων σε συγκεκριμένα χρονικά πλαίσια λειτουργεί καθησυχαστικά και για τον διεθνή παράγοντα, αλλά και τις αγορές, που, ως γνωστόν, αξιολογούν την εικόνα μιας χώρας από την ευστάθεια της διακυβέρνησής της – κάτι που δεν διευκολύνεται από τις αλλεπάλληλες κάλπες, ασχέτως του χαρακτήρα που έχουν, καθώς πυροδοτούν πολιτική αβεβαιότητα.
Η αναζήτηση ημερομηνίας για την προκήρυξη εθνικών εκλογών σε συνδυασμό με τις περιφερειακές και αυτοδιοικητικές εκλογές, που κατάντησαν «κινητή εορτή» μέχρις ότου δώσει εντολή ο Αλ. Τσίπρας να οριστούν τον Μάιο, έχει, όπως όλα δείχνουν, και εσωκομματικές προεκτάσεις. Αυτό γιατί ο πρωθυπουργός «αξιολογεί» τις επιλογές του με τις πιο συμφέρουσες για τον ίδιο «επιπτώσεις».
Το γεγονός ότι, εκτός σοβαρού απροόπτου, φέρεται να εγκαταλείπει το σενάριο της πρόωρης προσφυγής στις κάλπες το προσεχές φθινόπωρο, σχετίζεται με μια προσωπική του αγωνία: ότι η πρόωρη ήττα του ΣΥΡΙΖΑ θα είναι βούτυρο στο ψωμί των εσωκομματικών του αντιπάλων – καλή ώρα τον «τσάρο» της οικονομίας, που καταγράφεται ως εν δυνάμει διεκδικητής της ηγεσίας του κόμματος. Επίσης, η απόφαση του Αλ. Τσίπρα με την οποία υποχρέωσε τον υπουργό Εσωτερικών, Π. Σκουρλέτη, να μη νομοθετήσει μονομερώς τη διεξαγωγή εκλογών για την Τοπική και Περιφερειακή Αυτοδιοίκηση το φθινόπωρο του 2019, όπως αρχικώς επιχειρούσε να κάνει, δεν είναι διόλου άσχετη με τον παρασκηνιακό ρόλο που διαδραματίζει ο συγκεκριμένος υπουργός στα εσωτερικά δρώμενα.
Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ
