(SOOC/ PHIL IPPARIS)
Αν για τους Ελληνες οι επικείμενες εκλογές έχουν σημασία, για την Ευρώπη είναι ακόμη πιο σημαντικές, για πολλούς λόγους, γράφει η εφημερίδα Guardian, σε ένα άρθρο που περιγράφει πώς η αναμενόμενη, όπως αναφέρει, νίκη του Αλέξη Τσίπρα, θα αλλάξει το τοπίο.
«Οταν οι Ελληνες θα πάνε στις κάλπες, θα στραφούν σε ένα νέο πυρπολητή της αριστεράς -ενάντια στο κατεστημένο, την ελίτ τη λιτότητα. Ο Αλέξης Τσίπρας θα γίνει ο νέος εθνικός ηγέτης στα 40 του», γράφει ο Ιαν Τρέινορ στη βρετανική εφημερίδα. «Τουλάχιστον, αυτή είναι η σαφής εκτίμηση στις Βρυξέλλες και άλλες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, όπου η αρχή μίας νέας εποχής για την Ελλάδα- εξαιρετικά άστατη και απρόβλεπτη- θεωρείται δεδομένη», συμπληρώνει, ενώ υπογραμμίζει ότι αν ηττηθεί τελικά ο κ. Τσίπρας στις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου, θα πρέπει να παραιτηθούν όλοι οι δημοσκόποι της Ελλάδας, καθώς εδώ και μήνες δεν υπάρχει δημοσκόπηση που να προβλέπει νίκη του Αντώνη Σαμαρά.
«Αυτό δεν αρέσει στους ηγέτες της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Αλλά έχουν αρχίσει να το συνηθίζουν. Το θέμα για τους Ελληνες και την Ευρώπη δεν είναι αν θα πάρει την εξουσία ο Τσίπρας, αλλά τι θα επιλέξει να κάνει με αυτή», σημειώνει ο αρθρογράφος, που επισημαίνει ότι οι εκλογές στην Ελλάδα είναι ακόμη πιο σημαντικές για την Ευρώπη, για πολλούς λόγους.
«Η Ελλάδα άλλαξε ριζικά την Ευρώπη. Το Φεβρουάριο του 2010 η υπαρξιακή κρίση της Ευρώπης, με την επιβίωση του ευρώ στο επίκεντρο, πυροδοτήθηκε από τη συνειδητοποίηση ότι η χώρα χρειαζόταν διάσωση. Κατά συνέπεια, η Ευρώπη μπήκε στην υπαγορευμένη από το Βερολίνο εποχή της λιτότητας, οδηγώντας στην τρέχουσα οικονομική δυσπραγία», εξηγεί ο Τρέινορ.
«Ο αναμενόμενος θρίαμβος του Τσίπρα υπογραμμίζει λιγότερο τις οικονομικές και δημοσιονομικές συνέπειες των τελευταίων πέντε ετών, και περισσότερο τον τρέχων πολιτικό αντίκτυπο, απεικονίζοντας πώς έχει αλλάξει η Ευρώπη», προσθέτει.
Ερωτήσεις που θα είχαν απορριφθεί πριν από λίγα χρόνια ως παρατραβηγμένες, έχουν γίνει ρουτίνα. Μπορεί η ακροαριστερά να αναλάβει μία χώρα της Ευρωπαϊκής Ενωσης; Μπορεί μία χώρα να εκδιωχθεί από το ευρώ; Μπορεί η τρίτη μεγαλύτερη χώρα της Ενωσης, η Βρετανία, να παραμένει μέλος της σε πέντε χρόνια;
Ο Τσίπρας και το δύσκολο στο χειρισμό κίνημά του, ο ΣΥΡΙΖΑ, είναι ευθεία προϊόντα της κρίσης. Υπάρχουν πολλές ευθύνες για τη διαχείριση της κρίσης τα τελευταία πέντε χρόνια, αλλά κατά μία έννοια, ο Τσίπρας είναι made in Germany, γράφει η εφημερίδα.
«Το Βερολίνο και η Αθήνα παραμένουν οι δύο πόλοι της βασικής ευρωπαϊκής συζήτησης και μία νίκη του Τσίπρα είναι μία απάντηση σ αυτή τη συζήτηση που όλοι θα ακούσουν. Από το Ελσίνκι έως κυρίως τη Μαδρίτη, όπου οι αριστεροί «αντάρτες» του Podemos, υπό τον σύντροφο του Τσίπρα Πάμπλο Ιγκλέσιας, χτυπούν τις θύρες της εξουσίας», προσθέτει ο Τρέινορ, που αναφέρεται και στις διαρροές στο γερμανικό Τύπο.
«Ξέρεις ότι υπάρχει μεγάλο πρόβλημα στην Ευρώπη, όταν η γερμανική κυβέρνηση κάνει διαρροές στον Τύπο. Εγινε τακτικά σε όλα τα κρίσιμα σημεία της κρίσης, κυρίως τα σαββατοκύριακα και συνήθως στο Der Spiegel, μία συχνή διαρροή που διαψεύδονταν την Κυριακή, αλλά καθόριζε την ατζέντα των συναντήσεων την επόμενη εβδομάδα. Εγινε ξανά, πριν από μερικές εβδομάδες, όταν το Der Spiegel ανέφερε ότι η Ανγκελα Μέρκελ άφησε να εννοηθεί ότι ήταν αισιόδοξη για το ενδεχόμενο αποχώρησης της Ελλάδας από το ευρώ, αν οι Ελληνες έκαναν στροφή προς την αριστερά.
Αυτό φαίνεται απίθανο. Στην κορύφωση της κρίσης, την περίοδο 2011-2012, η Μέρκελ πήρε τη θεμελιώδη απόφαση να κρατήσει την Ελλάδα στην Ευρωζώνη. Θα προκαλούσε έκπληξη αν άλλαζε το μυαλό της. Το Grexit θα δημιουργούσε προηγούμενο, διαλύοντας την καθορισμένη με συνθήκη υπόσχεση ότι η συμμετοχή στο ευρώ είναι μη αναστρέψιμη».
Η αποβολή της Ελλάδας, μετά από όσα έχει περάσει, θα προκαλούσε μαζική δυσαρέσκεια για το Βερολίνο σε άλλα μέρη της Ευρώπης, αναφέρει η Guardian. Θα ήταν τοξική. Αλλά δεν υπάρχει τρόπος να γνωρίζει κανείς πώς οι μήνες της επικίνδυνης μικροπολιτικής που θα ακολουθήσουν τη νίκη Τσίπρα θα εξελιχθούν.
«Εχει γίνει μεγάλη συζήτηση τα τελευταία χρόνια για την πρόκληση των ακροδεξιών κινημάτων, με την αντιμεταναστευτική και αντιευρωπαϊκή ατζέντα. Ομως είναι η σκληρή αριστερά που είναι έτοιμη να κάνει την επανάσταση. Δημιουργημένος από την κρίση, ο ΣΥΡΙΖΑ είναι το πρώτο κόμμα ενάντια στο κατεστημένο και τη λιτότητα που παίρνει την εξουσία στην ευρωζώνη.
Το Podemos στην Ισπανία, το «Κίνημα Πέντε Αστέρων» στην Ιταλία θα χαρούν. Από την άλλη, οι κινήσεις στις πιστώτριες χώρες για ελάφρυνση των όρων του προγράμματος διάσωσης της Ελλάδος θα ενισχύσει τους αντιευρωπαϊκούς ακτιβιστές σε Γερμανία, Ολλανδία και Φινλανδία», συνεχίζει το άρθρο, που αναφέρει ότι αυτή είναι η… σεζόν των εκλογών και θα ακολουθήσουν οι πολίτες άλλων χωρών που θα κληθούν φέτος στις κάλπες, όπως στη Βρετανία και την Ισπανία, από την Εσθονία και τη Φινλανδία, ως την Πολωνία και την Πορτογαλία.
«Οι εκλογές στη Βρετανία το Μάιο μπορεί να κρίνουν αν η χώρα θα μείνει στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Και στο τέλος του χρόνου η Ισπανία ίσως αντιμετωπίζει την κατάρρευση του δικομματικού πολιτικού συστήματος που κυβερνά από το θάνατο του Φράνκο», αναφέρει η εφημερίδα.
Η Ευρώπη νιώθει ότι πολιορκείται, σημειώνει ο Guardian. Η ανατολή είναι εκτεθειμένη στον εθνικισμό του Βλαντιμίρ Πούτιν, ο νότος ευάλωτος απέναντι στο μακελειό της Μέσης Ανατολής και τα κύματα μεταναστών που περνούν τη Μεσόγειο- ενώ την ίδια ώρα νιώθει ανασφαλής εκ των έσω εξαιτίας της απειλής των τρομοκρατών και τζιχαντιστών.
«Ο δρόμος φαίνεται δύσκολος. Ο Τσίπρας εκπροσωπεί μία νέα μορφή ηγέτη, πιθανόν ο πρώτος από πολλούς. Η επικρατούσα ελίτ θα κάνει φασαρία, η μηχανή θα συνεχίσει να αλέθει. Αλλά αν η Ευρώπη παίρνει τους ηγέτες που της αξίζει, κανείς δεν ξέρει πού θα πάνε», καταλήγει το άρθρο.
