Σύμφωνα με ένα πρόσφατο άρθρο του Guardian, η σύγκρουση ανάμεσα στην Ελληνική Κυβέρνηση και τους δανειστές της χώρας απηχεί μία πολύ παλαιότερη διαφωνία, ανάμεσα στη Ανατολική Ορθόδοξη και τη Ρωμαιοκαθολική εκκλησία, αναφορικά με το Πάσχα και το αληθινό νόημα της σημαντικής αυτής χριστιανικής γιορτής.
Κάνοντας έναν ενδιαφέρον παραλληλισμό ανάμεσα στις κοσμοθεωρίες που εκφράζουν τα δύο διαφορετικά δόγματα του Χριστιανισμού, ο αρθρογράφος Giles Fraser βασίζει την θεωρία του στην εξής απλής διαπίστωση: Η Ανατολική ορθόδοξη εκκλησία, που αποσχίστηκε από τη Ρωμαιοκαθολική το 1054 λόγω αγεφύρωτων διαφορών, βιώνει το Πάσχα ως μία γιορτή για τη νίκη του Ιησού επί του θανάτου, εστιάζοντας στο στοιχείο της Ανάστασης.
Αντίθετα, η δυτική εκκλησία εστιάζει στο στοιχείο της Σταύρωσης, του μαρτυρίου. «Οι άνθρωποι έχουν αμαρτήσει απέναντι στο Θεό και αυτό τους επιβαρύνει με ένα χρέος που πρέπει να πληρωθεί», αναφέρει το άρθρο. Για να ισορροπήσει η ζυγαριά, η ανθρωπότητα πρέπει να εξιλεωθεί. Ωστόσο, ο μόνος τρόπος για να γίνει αυτό είναι μέσα από τη θυσία του θεανθρώπου, που επωμίζεται το χρέος μας και το πληρώνει με το αίμα του. Επομένως, για τη δυτική εκκλησία, η λύτρωση θυμίζει «λογιστική πράξη», σχολιάζει ο αρθρογράφος.
Για τους ορθόδοξους, το Πάσχα συμβολίζει το θρίαμβο της ζωής επί του θανάτου. Το σημαντικό στοιχείο δεν είναι η σταύρωση, αλλά η ανάσταση, η σωτηρία, η απόδραση από τον θάνατο.
«Αξίζει να αναγνωρίσει κανείς ότι αυτές οι τελείως διαφορετικές ερμηνείες υποστηρίζουν δύο αντίθετες ηθικές κοσμοθεωρίες και διαφορετικές προσεγγίσεις της οικονομίας γενικότερα και του καπιταλισμού ειδικότερα», συμπληρώνει ο αρθρογράφος και καταλήγει: «Ο Τσίπρας εντάσσεται περισσότερο στο ελληνορθόδοξο στρατόπεδο αναφορικά με τη λύτρωση. Και η Άνγκελα Μέρκελ, ως κόρη Λουθηρανού ιερέα, υποστηρίζει κυρίως το δυτικό. Εκείνος θέλει να σπάσει τα δεσμά της χώρας από το θανάσιμο χρέος. Εκείνη πιστεύει ότι το χρέος πρέπει να ξεπληρωθεί, ανεξάρτητα από το πόσο αίμα θα πρέπει να χυθεί για αυτόν τον σκοπό».
