Οι δράστες του Ορλάντο και των Παρισίων εφάρμοσαν το κήρυγμα μίσους που για χρόνια καλλιεργούν στελέχη του IS. Αυτή είναι και η νέα ιδεολογική στρατηγική που δηλητηριάζει πλέον την δυτική καθημερινότητα.
«Συνθλίψτε τα κρανία τους με πέτρες, σφάξτε τους με μαχαίρια, λιώστε τους με τις ρόδες των αυτοκινήτων σας, στραγγαλίστε τους ή φαρμακώστε τους». Αυτές είναι μερικές από τις εντολές που έδωσε στους οπαδούς της οργάνωσης τον περασμένο Σεπτέμβριο, ο εκπρόσωπος του Ισλαμικού Κράτους, Αμπού Μουχάμαντ αλ Αντνάνι σε ένα ηχητικό μήνυμα. «Οι στρατιώτες του IS» θα πρέπει να επιτεθούν πρώτα στους «βρώμικους και κακόβουλους Γάλλους», αλλά και σε άλλους «άπιστους» άλλων χωρών, πρόσθεσε.
Αμυνόμενοι πολεμώντας εναντίον των Αμερικανοεβραίων σταυροφόρων
Το κάλεσμα του αλ Αντνάνι έπεσε σε γόνιμο έδαφος, στο Ορλάντο και στο Παρίσι. Και οι δύο φερόμενοι ως δράστες ομολόγησαν ότι είναι οπαδοί του IS, και οι δύο ήταν γνώριμοι στις διωκτικές αρχές των χωρών τους, και για τους δύο τίθεται το ερώτημα πως αντιμετωπίζει κανείς τέτοιες περιπτώσεις. Όμως το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι πως αναγνωρίζει κανείς ανθρώπους που είναι σε ένα άτυπο δίκτυο, έτοιμοι στο όνομα του IS να κάνουν τρομοκρατική επίθεση.
«Ο ορισμός ενός δικτύου είναι ακριβώς ότι δεν έχει ιεραρχία, δεν έχει τυποποιημένη δομή», λέει ο Πέτερ Νόιμαν, ερευνητής σε θέματα τρομοκρατίας στη DW. «Πρόκειται για άτομα που γνωρίζονται μεταξύ τους, επειδή συναντήθηκαν στο εξωτερικό, σε περιβάλλοντα τζιχαντιστών και ενεργοποίησαν τις γνώσεις τους, αλλά δεν είναι στρατιωτικά οργανωμένοι». Η έλλειψη δομών κυρίως στη Γαλλία είναι και η δύναμη του IS. Ο θεωρητικός της τρομοκρατίας, ο σύρος τζιχαντιστής Αμπού Μουσάμπ αλ Σούρι, συνοψίζει: «ένα σύστημα χωρίς οργάνωση». Το οποίο σημαίνει, ένα χαλαρό δίκτυο ανθρώπων με συνεχώς εναλλασσόμενες προσωπικές σχέσεις. Η ιδεολογία του επικεντρώνεται στην τιμωρία των Αμερικανεβραίων σταυροφόρων που θέλουν να καταστρέψουν στοχευμένα τον ισλαμικό κόσμο, ο οποίος θα πρέπει να αμυνθεί εξαπολύοντας πόλεμο άνευ ορίων με στόχους πολλών ειδών: πολιτικούς και στρατιωτικούς, γέφυρες, τουριστικούς προορισμούς, κέντρα ηλεκτρονικών υπολογιστών, αλλά και «μαλακοί» στόχοι, όπως μεγιστάνες του Τύπου και οι εκπρόσωποί του.
Μια νέα γενιά τζιχαντιστών
Όλα αυτά, διαβεβαιώνει ο αλ Σούρι, υπηρετούν ενέργειες άμυνας που θα πρέπει να υλοποιούνται με σκληρότητα και αποφασιστικότητα. Θα πρέπει να γονατίζουν κυβερνήσεις, να επιφέρουν μαζικούς θανάτους πολιτών. Λέγεται ότι ο αλ Σούρι έζησε πολλά χρόνια στην Ευρώπη και του καταλογίζεται ότι έπαιξε πρωταγωνιστικό ρόλο στον σχεδιασμό της τρομοκρατικής επίθεσης στη Μαδρίτη, το 2003, με 190 νεκρούς και πάνω από 2000 τραυματίες. Τα ίχνη του χάθηκαν πριν από μερικά χρόνια στις φυλακές του συριακού καθεστώτος. Αλλά τα κηρύγματά του βρήκαν εύφορο έδαφος σε μια νέα γενιά.
«Υπάρχει μια ευρύτερη μάζα νέων που δεν είναι σαλαφιστές, που δεν γίνονται αντικείμενο παρακολούθησης από την Υπηρεσία Προστασίας του Συντάγματος, αλλά που μπορεί να αποδειχθεί πολύ προβληματική όταν πρόκειται για δημοκρατικές δομές», υποστηρίζει ο παλαιστινιακής καταγωγής ψυχολόγος Αχμάντ Μανσούρ. Γι’ αυτή τη γενιά το πιο ισχυρό μέσο είναι το διαδίκτυο. Ένας από τους πιο ενεργούς χρήστες του είναι ο γάλλος Ομάρ Ντιαμπί ή Ομάρ Όμσεν με ρίζες στη Σενεγάλη. Σε ένα από τα βίντεο μιλά για μια παγκόσμια συνομωσία εναντίον του Ισλάμ. Θεωρείται ο πιο ενεργός στρατολογητής για τη Τζιχάντ στη Συρία, όπου τον Αύγουστο του 2015 πέθανε.
Ο αλ Αντνάνι, ο αλ Σούρι και ο Όμσεν είναι οι τρεις πιο σημαντικοί στρατολογητές για τον ιερό πόλεμο παγκοσμίως, έναν πόλεμο που περνά όλο και περισσότερο στην δυτική καθημερινότητα και που προσελκύει μικροεγκληματίες, νευρωτικούς, κοινωνικά περιθωριοποιημένους όπως οι δράστες στο Ορλάντο και στο Παρίσι. Αυτό κάνει ακόμη πιο δύσκολο τον εντοπισμό τους.
