Βεβιασμένα προχωρούν σε έκδοση πενταετούς ομολόγου. Ενώ γνωρίζουν ότι το επιτόκιο με το οποίο θα δανεισθούν είναι αγρίως τοκογλυφικό. Κοντά στο 3,5%.
Αντί να περιμένον τις νέες αποφάσεις του Μάριο Ντράγκι, ο οποιος προβληματίζεται σοβαρά για το αν πρέπει η ΕΚΤ να κάνει νέα παρέμβαση, ρίχνοντας πάλι φθηνό χρήμα στην ευρωπαϊκή οικονομία, αφού, μετά την ολοκλήρωση του προηγούμενου προγράμματος, καταγράφεται μια αισθητή επιβράδυνση στην αναπτυξιακή πορεία των χωρών της ευρωζώνης.
Όταν έβρεχε φθηνό χρήμα, εμείς …κρατούσαμε ομπρέλα. Τώρα που διαφαίνεται η προοπτική να ανοίξουν εξ νέου οι κάνουλες, εμείς σπεύδουμε να «προκάνουμε» να δανεισθούμε πανάκριβα, μόνο και μόνο για να μπορεί η κυβερνητική προπαγάνδα να επαίρεται για την «έξοδο στις αγορές».
Βιάζονται οι άνθρωποι. Διότι πρέπει να προλάβουν να δώσουν όσες «παροχές» μπορούν,
πριν από τις ευρωεκλογές, ελπίζοντας ότι θα αυξήσουν το ποσοστό συσπείρωσης των
οπαδών τους, που είναι αυτή την ώρα μόλε λίγο πιο πάνω από το 50%, όταν η αντίστοιχη
συσπείρωση της αξιωματικής αντιπολίτευσης φθάνει στο 85%.
Για καθαρώς ψηφοθηρικούς λόγους δηλαδή, προσθέτουν νέο χρέος, με δυσβάστακτους
όρους, με την κυνική σκέψη, ότι τον λογαριασμό θα τον πληρώσουν οι μεταγενέστεροι.
Αρκεί αυτοί να κάνουν τώρα την δουλειά τους. Να δώσουν κάποιες παροχές, ψίχουλα σε σχέση με ό,τι οι ίδιοι έχουν αφαιρέσει, με την πολιτική τους, από το εισόδημα της μέσης ελληνικής οικογένειας. Και να αυγατίσουν την στρατιά των διορισμών σε «δικά τους παιδιά», ως απάντηση στο άγχος της κυρίας Περιστέρας Μπαζιάνα, που διαπιστώνει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ πήρε την εξουσία, αλλά δεν έχει ακόμη καταλάβει πλήρως τον κρατικό μηχανισμό.
