Περιπλανηθήκαμε για ώρα στην ευρύτερη περιοχή, ανεβήκαμε πλαγιές, περάσαμε από ημιτελή οικοδομικά συγκροτήματα, και είδαμε με τα μάτια μας την πλήρη έκταση ενός σχεδίου που δεν μοιάζει σε τίποτα με την άγρια, ασκητική ομορφιά του Σινά. Μπροστά μας, ξενοδοχεία πεντάστερα σε προχωρημένο στάδιο ανέγερσης, υπερπολυτελείς βίλες με θέα τη Μονή, ένα συνεδριακό κέντρο υψηλών προδιαγραφών και δεκάδες εργοτάξια που εργάζονται πυρετωδώς.
Το πρότζεκτ φέρει την ονομασία «Μεγάλη Μεταμόρφωση» και φιλοδοξεί να μετατρέψει το Σινά σε διεθνή προορισμό πνευματικού, πολιτιστικού και συνεδριακού τουρισμού. Η συνολική επένδυση αγγίζει τα 320 εκατομμύρια δολάρια, με στόχο -όπως αναφέρουν οι αρμόδιοι φορείς- την προσέλκυση έως και 30 εκατομμυρίων τουριστών μέχρι το 2028, γεγονός που, όπως δηλώνουν, θα αποφέρει τεράστια οικονομικά οφέλη στην Αίγυπτο.
Οι ίδιοι υποστηρίζουν πως τα έργα εναρμονίζονται πλήρως με τα πρότυπα της UNESCO, καθώς η περιοχή έχει χαρακτηριστεί από το 2002 ως Μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς.
Ωστόσο, δεν είναι λίγοι -και πρώτα απ’ όλα τα αιγυπτιακά μέσα ενημέρωσης- εκείνοι που θεωρούν ότι η πρόσφατη δικαστική απόφαση περί δήμευσης ακινήτων της Μονής δεν είναι καθόλου άσχετη με αυτή την κατασκευαστική έξαρση.
Μάλιστα, επισημαίνουν τη χρονική σύμπτωση της απόφασης με την έναρξη της «Μεγάλης Μεταμόρφωσης», υπονοώντας πως η εξέλιξη αυτή θα εξυπηρετούσε άμεσα τα συμφέροντα συγκεκριμένων οικονομικών κύκλων.
Δεν είναι μυστικό, άλλωστε, ότι για κάποιους μεγαλοπαράγοντες του real estate και του τουριστικού σχεδιασμού, μια «μετατροπή» της Μονής από ενεργό μοναστικό κέντρο σε μουσειακό θρησκευτικό πόλο επισκεψιμότητας, θα ήταν εξαιρετικά βολική. Μια Μονή χωρίς μοναχούς, αλλά με εκατομμύρια τουρίστες να περνούν τις πύλες της καθημερινά, φέρνοντας έσοδα και παγκόσμια προβολή.
