Στην γραμμή του Κυριάκου Μητσοτάκη για τον κίνδυνο να βρεθεί η χώρα σε νέο οικονομικό αδιέξοδο είναι η δήλωση του Τομεάρχη Οικονομικών της Νέας Δημοκρατάις, Χρήστου Σταϊκούρα, ο οποίος καταγγέλλει την κυβέρνηση για παραλυτική στασιμότητα της οικονομίας.
Σε δήλωσή του ο κ. Σταϊκούρας παρουσιάζει τους 8 δείκτες που αποδεικνύουν την παραλυτική στασιμότητα της οικονομίας.
Μεταξύ άλλων σημειώνει την υποχώρηση της ανταγωνιστικότητας, την επιδείνωση του οικονομικού κλίματος, την διόγκωση του ιδιωτικού χρέους, τις εκκρεμείς ληξιπρόθεσμες οφειλές του Δημοσίου, και την αδυναμία επιστροφής των καταθέσεων στις Τράπεζες.
Όπως σχολιάζει ο κ. Σταϊκούρας: « αυτή είναι η “κανονικότητα” της Κυβέρνησης Τσίπρα».
Συγκεκριμένα ο κ. Σταϊκούρας αναφέρει:
«Τα πρόσφατα στοιχεία που είδαν το φως της δημοσιότητας επιβεβαιώνουν ότι η κανονικότητα δεν έχει επιστρέψει στη χώρα.
Συγκεκριμένα: Η ανταγωνιστικότητα της οικονομίας, όπως καταδεικνύουν οι Εκθέσεις του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ και της Παγκόσμιας Τράπεζας, συνεχώς υποχωρεί: χάσαμε 4 και 5 θέσεις αντίστοιχα στον σχετικό δείκτη, σε σχέση με πέρυσι.
Το οικονομικό κλίμα, τους τρεις τελευταίους μήνες, σταθερά επιδεινώνεται: υποχώρησε κατά 4 μονάδες το τελευταίο τρίμηνο.
Το χρέος των πολιτών προς εφορίες και ασφαλιστικά ταμεία, μήνα με τον μήνα, διογκώνεται: αυξήθηκε κατά 60% από το τέλος του 2014.
Οι κατασχέσεις και οι πλειστηριασμοί πολλαπλασιάζονται: έχουν πραγματοποιηθεί 4,85 εκατομμύρια κατασχέσεις, σε πάνω από 1,1 εκατομμύρια πολίτες.
Οι ληξιπρόθεσμες οφειλές του Δημοσίου παραμένουν σταθερά υψηλές: ξεπερνούν τα 3 δισ. ευρώ, και δεν υπάρχουν πλέον δανειακοί πόροι για την αποπληρωμή τους.
Οι θεσμοί διακυβέρνησης υποβαθμίζονται και η οικονομική ελευθερία συρρικνώνεται: υποχώρησε κατά 20 θέσεις σε σχέση με το 2014.
Οι καταθέσεις των ιδιωτών δεν επιστρέφουν με ουσιαστικό τρόπο στο τραπεζικό σύστημα: έχουν χαθεί πάνω 25 δισεκατομμύρια ευρώ από τις αρχές του 2015.
Η πιστωτική συρρίκνωση συνεχίζεται: το υπόλοιπο χρηματατοδότησης έχει μειωθεί κατά 18% από τις αρχές του 2015.
Δυστυχώς, με κύρια ευθύνη της Κυβέρνησης αλλά και μερική ευθύνη των θεσμών, η οικονομία σέρνεται σε μία κατάσταση παραλυτικής στασιμότητας.
Απαιτείται πολιτική αλλαγή και η υλοποίηση ενός συνεκτικού και ρεαλιστικού σχεδίου που θα οδηγεί σε υψηλή και διατηρήσιμη ανάπτυξη, σε δημιουργία καλών θέσεων απασχόλησης και σε ενίσχυση της κοινωνικής συνοχής».
