“Οφείλουμε να απευθυνόμαστε τόσο στον μεταξύ μας διάλογο όσο και στον διάλογό μας με την κοινωνία, με όρους αλήθειας και όχι εικονικής πραγματικότητας. Ούτε φυσικά με όρους προσωπικών επιδιώξεων όποιες και αν είναι αυτές.
Η πρώτη αλήθεια είναι ότι η Νέα Δημοκρατία επί Κυβέρνησης Σαμαρά προσέφερε στον τόπο. Κρατήσαμε την χώρα στο Ευρώ.
Πετύχαμε δημοσιονομική εξυγίανση που είναι βάση για την Εθνική Αξιοπρέπεια. Αντιμετωπίσαμε το Μεταναστευτικό με Ευρωπαϊκούς όρους, που είναι ζήτημα Εθνικής Επιβίωσης. Αν η Ν.Δ. δεν είχε αντιμετωπίσει το μεταναστευτικό μέχρι τον Ιούνιο του ’14 δεν υπήρχε πιθανότητα να είχε δοθεί το σημαντικό χαρτοφυλάκιο μετανάστευσης και ασφάλειας σε Έλληνα τον Ιούλιο του ’14. Για αυτά και άλλα καταβάλατε κ. Πρόεδρε εσείς προσωπικά ακάματες προσπάθειες, κάτι που αναγνωρίζουν ακόμη και οι αντίπαλοί μας.
Η δεύτερη αλήθεια είναι ότι το αποτέλεσμα των εκλογών της 25ης Ιανουαρίου αποτέλεσε δεινή ήττα. Ακόμα κι αν πάρουμε σαν παραταξιακή αφετηρία το εκλογικό αποτέλεσμα του 2009, το οποίο σημειωτέον έγινε με πλατφόρμα περικοπών έναντι της υπόσχεσης “λεφτά υπάρχουν”, υπολειπόμεθα πολύ.
Βεβαίως είναι πάνω από το 18% του Μαίου του 2012 αλλά δεν κατάφερε να υπερβεί έστω το ψυχολογικό όριο του 30% και έμεινε κολλημένο δύο φορές στο 28%. Η ήττα μας δεν ήταν προδιαγεγραμμένη ούτε αναπόφευκτη, ειδικά αν ληφθεί υπόψη ότι ο εκλογικός μας αντίπαλος δεν ήταν ένα συμβατικό κόμμα, αλλά ένας συνασπισμός από συνιστώσες της Ριζοσπαστικής Αριστεράς, ορισμένες εκ των οποίων τουλάχιστον, μέχρι πρόσφατα, σημαντικό τμήμα της κοινωνίας θεωρούσε “ακραίες”.
Ηττήθηκαν τακτικές, όχι η ιδεολογία μας. Από την σκληρή αντιμνημονιακή στάση το 2010-12 περάσαμε στην στροφή στον ρεαλισμό από το 2012 μέχρι το 2014, και πράξαμε άριστα. Όμως, δυστυχώς, το αποτέλεσμα των εκλογών και προφανώς κακές συμβουλές οδήγησαν την πολιτική μας στον δρόμο του λαϊκισμού μετά τις ευρωεκλογές.
Σε αυτή την διαρκώς αναπροσαρμοζόμενη τακτική, μέσα σε διάστημα λίγων ετών, προστέθηκαν οι λανθασμένες πολιτικές σε επιμέρους θέματα, ακόμα και σε τεχνικό επίπεδο, όπως στην φορολογική πολιτική.
Σωρεία λαθών έγιναν και σε κινήσεις τακτικής, όπως η απόφαση δημοσίευσης των δημοσκοπήσεων της τελευταίας εβδομάδας. Μία απόφαση που ως γνωστόν συνέβαλλε στην έκταση της ήττας, καθώς επέτρεψε στους ΑΝΕΛ να μπουν στη Βουλή, βοήθησε τη Χ.Α. να πάρει μια μονάδα και να καταστεί τρίτο κόμμα, αλλά και να αυξηθεί επίσης το ποσοστό που πήρε το Ποτάμι.
Η παράταξη σήμερα διέρχεται μέγιστο υπαρξιακό κίνδυνο. Από τα δεξιά της διεμβολίζεται εξωσυστηματικά από την Χρυσή Αυγή και ενδοσυστημικά από τους ΑΝΕΛ, οι οποίοι είναι σήμερα κυβερνώσα δύναμη. Από το Κέντρο πιέζεται από το Ποτάμι αλλά και το δήθεν μετριοπαθές προφίλ που υιοθετεί ο κ. Τσίπρας.
Η Κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ είναι γεγονός ότι παρουσιάζει μέσα σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα από την ανάληψη της εξουσίας απίστευτες παλινδρομήσεις και ασυνεννοησία, ενώ πολλές φορές εμφανίζεται να οδηγεί σε επικίνδυνα μονοπάτια τον τόπο.
Η Νέα Δημοκρατία αδυνατεί να κεφαλαιοποιήσει πολιτικά τα λάθη της Κυβέρνησης. Ο πολιτικός της λόγος έχει τεθεί στο περιθώριο. Έχει υποστεί και ιδεολογική και εκλογική συρρίκνωση, με το σημερινό της εύρος να μην ανταποκρίνεται με κανένα τρόπο στην απήχηση των ιδεών της στην κοινωνία.
Συνεπώς, η Νέα Δημοκρατία οφείλει τάχιστα να ανακτήσει τον χαρακτήρα, το ιδεολογικό και πολιτικό της εύρος που της δίνει η καταστατική της πράξη και το όραμα του Ιδρυτή της Κωνσταντίνου Καραμανλή.
Η πορεία προς μια Μεγάλη Νέα Δημοκρατία δεν μπορεί να θεωρείται «εσωστρέφεια». Δύναται και Δικαιούται να εκφράσει όχι μόνο το σύνολο της Κεντροδεξιάς, εξ ορισμού πατριωτικής, αλλά το πλειοψηφικό φιλοευρωπαϊκό ρεύμα που πιστεύει στα δικαιώματα του ανθρώπου και του Πολίτη, όπως αυτά προσδιορίζονται στην σύγχρονη Ευρώπη.
Ως προμετωπίδα οφείλει η Νέα Δημοκρατία να έχει ένα μικρότερο και σύγχρονο Κράτος, το οποίο θα μπορεί να σχεδιάζει πολιτικές και να μεταφέρει πόρους στους οικονομικά ασθενέστερους. Στο πλαίσιο επίσης της ελεύθερης ανάπτυξης της προσωπικότητας του ατόμου πρέπει να αποκαταστήσει ιδεολογικά την άσκηση οικονομικής δραστηριότητας και του επιχειρείν.
Πρέπει να αποκαταστήσει επίσης τον σεβασμό στην ιδιοκτησία και να την προστατεύσει από την υπερφορολόγηση, η οποία συνιστά πραγματικά στοιχείο συνταγματικής απαλλοτρίωσης.
Οφείλει ακόμα να περιφρουρήσει το αγαθό της ασφάλειας του Πολίτη και να αναδείξει ότι πρόκειται για ανθρώπινο δικαίωμα, διασφαλίζοντας παράλληλα την άσκηση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας στην φρούρηση της εθνικής επικράτειας και στον έλεγχο της εισόδου σε αυτήν.
Όλη αυτή η προσπάθεια μπορεί να γίνει με την επανασύνδεση του κόμματος με την κοινωνία και με την εν δυνάμει εκλογική του βάση.
Και μπορεί να υλοποιηθεί μόνο μέσα από μία ανοικτή συνεδριακή διαδικασία η οποία θα μπορέσει να επαναδιατυπώσει τον ιδεολογικό της προσανατολισμό και να παραπέμψει – εάν κρίνει – στην ευρεία κοινωνία την εκλογή της ηγετικής ομάδας που θα διατυπώσει το νέο προγραμματικό λόγο στην κοινωνία.
Εάν δεν το πράξει, τότε στην επόμενη Βουλή δε θα απαιτείται να απασχολούμε την αίθουσα της Γερουσίας. Θα επαρκεί πολύ μικρότερη αίθουσα.
Εσείς κύριε Πρόεδρε, εκ του ρόλου σας, είναι απαραίτητο να αναλάβετε την πρωτοβουλία να προβείτε στη σύγκληση Εκτάκτου Συνεδρίου του κόμματος.
Μετά την ήττα ουδέν υποκατάστατο υπάρχει. Τα περί Εθνικής Συνδιάσκεψης δεν έχουν έννοια. Η Εθνική Συνδιάσκεψη δεν προβλέπεται από το καταστατικό ως αυτοτελές όργανο του κόμματος και δεν έχει την παραμικρή αποφασιστική αρμοδιότητα.
Οφείλουμε δε να επαναβεβαιώσουμε τα μέλη μας, διότι από το 2009 μέχρι σήμερα έχουν συμβεί κατακλυσμιαίες αλλαγές. Επί τη βάσει αυτή, οφείλουμε να προχωρήσουμε σε Συνέδριο Επανίδρυσης της παράταξης.
Το Συνέδριο ως το ανώτατο όργανο είναι το μόνο που την κρίσιμη ώρα έχει το εύρος και τη καταστατική νομιμοποίηση που απαιτείται για να πάρει αποφάσεις που αφορούν την επιβίωση ή μη της παράταξης.”
