Το επισφράγισμα του κλεισίματος του κεφαλαίου της βασιλείας στην Ελλάδα μπήκε το 2002 όταν και δόθηκε στον Κωνσταντίνο Γλίξμπουργκ η αποζημίωση για την περιουσία του που του επιδίκασε το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.
Το Δικαστήριο με αμετάκλητη απόφασή του καλούσε την ελληνική κυβέρνηση να καταβάλει στον Γλίξμπουργκ ως αποζημίωση 4,5 δισ. δραχμές (11,5 εκατ. ευρώ).
Η εν λόγω απόφαση είχε πονοκεφαλιάσει την τότε ελληνική κυβέρνηση και ειδικά τον υφυπουργό Οικονομικών Γιώργο Φλωρίδη που έπρεπε να βρει τα λεφτά, όταν μάλιστα δεν υπήρχε αποθεματικό στον προϋπολογισμό, καθώς είχε καταργηθεί για όλη την Ευρωζώνη με τη Συνθήκη του Μάαστριχ.
Προκειμένου να φανεί συνεπής με τις υποχρεώσεις της η χώρα, όπως σημειώνει ο Βηματοδότης, ο κ. Φλωρίδης αύξησε το κονδύλι του προϋπολογισμού για τις έκτακτες δαπάνες και συγκεκριμένα τον κωδικό για τις φυσικές καταστροφές.
Και κάπως έτσι η αποζημίωση προς τον Κωνσταντίνο Γλίξμπουργκ πέρασε στον προϋπολογισμό ως «φυσική καταστροφή».
