Η Κοινή Γεωργική Πολιτική, ή ΚΑΠ, είναι ένα σύστημα γεωργικών επιδοτήσεων και προγραμμάτων της ΕΕ που περιλαμβάνουν τη μεγαλύτερη ενιαία δαπάνη του προϋπολογισμού της ΕΕ – σχεδόν το 40% του σημερινού προϋπολογισμού σε σύγκριση με σχεδόν 70% το 1970.
Τον Ιούνιο του 2013, οι Ευρωπαίοι πολιτικοί ενέκριναν την πρώτη μεγάλη μεταρρύθμιση της Κοινής Γεωργικής Πολιτικής (ΚΓΠ – ή πιο γνωστής ως ΚΑΠ) σε μια δεκαετία, μετά από μήνες σκληρών διαπραγματεύσεων για τις ποσοστώσεις, τις επιδοτήσεις και τα μέτρα για τη βελτίωση της περιβαλλοντικής υπευθυνότητας.
Αλλά όταν οι νέοι κανόνες τέθηκαν σε πλήρη ισχύ το 2015, ένα χρόνο πίσω από το χρονοδιάγραμμα, ορισμένοι από τους ηγέτες που οι ίδιοι την ενέκριναν ζήτησαν αλλαγές στις πολιτικές καθώς ήταν πολύ «γραφειοκρατικές».
Περίληψη Πολιτικής
Ξεκινώντας το 1962, η Κοινή Γεωργική Πολιτική, ή ΚΑΠ, είναι ένα σύστημα γεωργικών επιδοτήσεων και προγραμμάτων της ΕΕ που περιλαμβάνουν τη μεγαλύτερη ενιαία δαπάνη του προϋπολογισμού της ΕΕ – σχεδόν το 40% του σημερινού προϋπολογισμού σε σύγκριση με σχεδόν 70% το 1970.
Η ΚΑΠ ήταν πάντα ένα έργο σε εξέλιξη. Οι μεταρρυθμίσεις που ξεκίνησαν τη δεκαετία του 1990 επιδίωξαν να καταργήσουν σταδιακά τη σπάταλη των ποσοστώσεων παραγωγής. Το 2003, έγιναν προσπάθειες «αποσύνδεσης» των επιδοτήσεων από ειδικές καλλιέργειες ή προϊόντα, αν και η συμφωνία που συμφωνήθηκε στις 26 Ιουνίου 2013 – και τελικά τέθηκε σε εφαρμογή το 2015 – το άλλαξε αυτό. «Η συστηματική αποσύνδεση δεν φαίνεται πλέον να είναι ο τελικός στόχος. Με εξαίρεση τη Γερμανία, όλες οι [χώρες] κάνουν χρήση της επιλογής της «επανασύνδεσης», σύμφωνα με ανάλυση από το think tank «Farm Europe».
• Επιπλέον, η νέα ΚΑΠ καθυστέρησε τις προσπάθειες απελευθέρωσης της αγοράς με την επέκταση των ποσοστώσεων ζάχαρης και των δικαιωμάτων φύτευσης αμπέλου. Εισήγαγε επίσης νέα χαρακτηριστικά:
• Ευελιξία μεταφοράς των χρημάτων μεταξύ των ταμείων για τις άμεσες πληρωμές στους αγρότες (Πυλώνας 1) και της αγροτικής ανάπτυξης (Πυλώνας 2)
• Κίνητρα για να ενθαρρύνουν τους νέους να γίνουν αγρότες και να υποστηρίξουν την οικογενειακή γεωργία
• Η σταδιακή εναρμόνιση των ενισχύσεων του Πυλώνα 1 μεταξύ των γεωργών στα παλαιά κράτη μέλη της ΕΕ και των χωρών που προσχώρησαν στην ΕΕ από το 2004
• Πράσινα μέτρα που αποσκοπούν στην προώθηση της διατήρησης του εδάφους και την προστασία της βιοποικιλότητας.
Η ΚΑΠ περιγράφεται σε τέσσερις κανονισμούς που αφορούν στην αγροτική ανάπτυξη, τη χρηματοδότηση, στις άμεσες ενισχύσεις προς τους γεωργούς και στα μέτρα για την αγορά. Σε γενικές γραμμές αποσκοπεί στη διασφάλιση της επισιτιστικής ασφάλειας, την προώθηση βιώσιμων πρακτικών γεωργίας και του περιβάλλοντος, και να βοηθήσει την ανάπτυξη ισορροπίας για την αποφυγή οι αγροτικές περιοχές να μετατραπούν σε θύλακες φτώχειας.
Η νομοθετική διαδικασία ήταν ιστορική – ήταν η πρώτη φορά που το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο είχε ισότιμο ρόλο στον επηρεασμό της γεωργικής νομοθεσίας και τη χρηματοδότηση, τις εξουσίες δηλαδή που απέκτησε στο πλαίσιο της Συνθήκης της Λισαβόνας το 2009.
Ο συνολικός προϋπολογισμός του προγράμματος μέχρι το 2020 είναι € 408 3 δις, με € 312.7 δις να προορίζονται για τις άμεσες πληρωμές προς τους αγρότες και € 95.6 δισεκατομμύρια για την ανάπτυξη της υπαίθρου. Το υπόλοιπο ποσό πηγαίνει κυρίως για τη στήριξη των εξαγωγών. Η ΚΑΠ αντιπροσωπεύει περίπου το 40% των συνολικών δαπανών της ΕΕ.
Η αργή διαδικασία έγκρισης σήμαινε ότι η συμφωνία τέθηκε σε εφαρμογή με καθυστέρηση ενός έτους – 2015. Ενοχλημένοι από τους νέους κανόνες και τις πολύπλοκες απαιτήσεις στην υποβολή εκθέσεων, οι υπουργοί γεωργίας ζήτησαν απλούστευση σε τομείς κλειδιά: πράσινους κανόνες, τη διαδικασία έγκρισης για έργα αγροτικής ανάπτυξης, και τη μείωση των απαιτήσεων υποβολής εκθέσεων για οργανώσεις παραγωγών. Οι προκύπτουσες αλλαγές θα τεθούν σε ισχύ το 2016.
Θέματα
Όταν η Ευρωπαϊκή Επιτροπή παρουσίασε ένα πλαίσιο για την Κοινή Γεωργική Πολιτικής 2014-2020, σηματοδότησε την πιο φιλόδοξη προσπάθεια για τη σύνδεση της γεωργίας με τις περιβαλλοντικές επιδόσεις δεδομένου ότι το πρόγραμμα ξεκίνησε το 1962.
Ο Dacian Cioloş, Ρουμάνος οικονομολόγος σε θέματα γεωργίας ο οποίος ήταν Επίτροπος εκείνη την εποχή, παρουσίασε τον Οκτώβριο του 2011 αυτό που αποκάλεσε «μια νέα εταιρική σχέση μεταξύ των Ευρωπαίων πολιτών και των αγροτών της για να ανταποκριθούμε στις προκλήσεις της επισιτιστικής ασφάλειας, της βιώσιμης χρήσης των φυσικών πόρων, και την ανάπτυξη».
Αλλά κατά τη διάρκεια των επόμενων δύο ετών, τα προτεινόμενα περιβαλλοντικά πρότυπα έγιναν μερικά από τα πιο τοξικά θέματα σε μια συζήτηση που ήταν ιστορική από μόνη της. Σύμφωνα με τις εξουσίες που αποκτήθηκαν κατά της Συνθήκης της Λισαβόνας το 2009, για πρώτη φορά, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο είχε κάτι περισσότερο από ένα ρόλο «σφραγίδα» για την έγκριση της ΚΑΠ.
Από την πλευρά τους, οι εθνικοί ηγέτες που εστίαζαν παράλληλα στη χρηματοδότηση και στην κρίση χρέους, ήθελαν μεγαλύτερο λόγο στις δαπάνες και διοίκηση της ΚΑΠ. Με κόστος περίπου € 55 δισεκατομμύρια ετησίως, η ΚΑΠ αντιπροσωπεύει το 40% των συνολικών δαπανών της ΕΕ.
Ο Simon Coveney, υπουργός Γεωργίας της Ιρλανδίας, και επικεφαλής διαπραγματευτής της πολιτικής 2014-2020 κατά τη διάρκεια της προεδρίας της χώρας του στην ΕΕ κατά το πρώτο εξάμηνο του 2013, αποκάλεσε την τελική συμφωνία ένα καλό αποτέλεσμα για τη γεωργία.
«Νομίζω ότι έχουμε βρει μια ισορροπία με την οποία ο καθένας μπορεί να συμφωνήσει», δήλωσε ο Coveney, πρώην βουλευτής του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. «Είναι κάτι καινούριο για όλους. Αλλά εμείς έχουμε την ευθύνη να πετύχουμε στον σημαντικότερο, κατά τη γνώμη μου, τομέα στην Ευρώπη, η γεωργία και η βιομηχανία τροφίμων».
Αλλά με το μελάνι της συμφωνίας να έχει μόλις τελειώσει, τα κράτη μέλη κατήγγειλαν ότι ορισμένα από τα διοικητικά μέτρα που περιλαμβάνονται στο νέο πλαίσιο είναι «ανεξέλεγκτα».
Σε μια επιστολή της 15ης Δεκεμβρίου 2014, που είδε η EurActiv, οι υπουργοί γεωργίας από την Τσεχική Δημοκρατία, τη Δανία, την Εσθονία, τη Γερμανία, τη Σουηδία και το Ηνωμένο Βασίλειο ζήτησαν μια «απλούστερη, πιο αποτελεσματική ΚΑΠ με τις θέσεις εργασίας και την ανάπτυξη να είναι στο επίκεντρο αυτής της πολιτικής». Συγκεκριμένα ζήτησαν αλλαγές αναφορικά με τους νέους κανονισμούς σχετικά με τη διαφοροποίηση των καλλιεργειών, που απαιτούν οι αγρότες να διατηρούν μόνιμους βοσκοτόπους και τις λεγόμενες περιοχές οικολογικής εστίασης, που έχουν σχεδιαστεί για να ενθαρρυνθεί η βιολογική ποικιλομορφία.
Ορόσημα
• 1962: Η Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα εγκαινιάζει την ΚΑΠ.
• 1992: Οι μεταρρυθμίσεις εστιάζονται στον παραγωγό και όχι στη στήριξη της αγοράς.
• 2003: Εισαγωγή ισχυρότερης ασφάλειας των τροφίμων, κανόνων για το περιβάλλον και την καλή διαβίωση των ζώων.
• Απρίλιος 2010: Η Έναρξη της δημόσιας συζήτησης σχετικά με τη μελλοντική γεωργική πολιτική της ΕΕ.
• Νοέμβρης 2010: Ανακοίνωση της Επιτροπής σχετικά με την ΚΑΠ με ορίζοντα το 2020.
• 12 Οκτωβρίου 2011: η Επιτροπή παρουσιάζει προτάσεις μεταρρυθμίσεων για την ΚΑΠ.
• 2011-2013: Συζήτηση επί των προτάσεων στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο.
• 20 Οκτωβρίου 2011: Οι υπουργοί γεωργίας της ΕΕ πραγματοποιούν την πρώτη ανταλλαγή απόψεων σχετικά με την προτεινόμενη μεταρρύθμιση.
• 7 Νοεμβρίου 2011: Η Επιτροπή Γεωργίας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου «ακούει» τους εθνικούς υπουργούς γεωργίας.
• 23 – 24 Ιανουαρίου 2013: Η Επιτροπή Γεωργίας υποστηρίζει μια λιγότερο πράσινη, πιο «ευέλικτη» ΚΑΠ.
• 2-13 Μαρ 2013: Κοινοβουλευτική συζήτηση και ψηφοφορία επί των διαφόρων κανονισμών και εκτελεστικών πράξεων.
• Απρίλιος-Ιούνιος 2013: Διαπραγματεύσεις μεταξύ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και του Συμβουλίου των Υπουργών Γεωργίας.
• 1 Ιανουαρίου 2014: Η νέα ΚΑΠ τίθεται σε ισχύ, αλλά οι καθυστερήσεις στη διαδικασία έγκρισης αναβάλουν την εφαρμογή της μέχρι το 2015.
• Νοέμβριος 2015: Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή υποβάλει προτάσεις για τον εξορθολογισμό των πράσινων απαιτήσεων της ΚΑΠ, της οργάνωσης της αγοράς και άλλων απαιτήσεων.
• 2016: Αναμένεται να εισαχθούν τα μέτρα απλούστευσης της ΚΑΠ
• 2017: Προγραμματισμένο «τσεκ απ» της ΚΑΠ
• 2020: Νέος κύκλος του προϋπολογισμού της ΕΕ και πιθανή επικαιροποίηση της ΚΑΠ
Περισσότερες αλλαγές σε αναμονή
Η Ειδική Επιτροπή του Συμβουλίου της ΕΕ για τη γεωργία τον Μάη του 2015 κάλεσε την Επιτροπή να απλουστεύσει την ΚΑΠ σε διάφορους βασικούς τομείς: Πράσινα μέτρα, κυρώσεις για τους αγρότες οι οποίοι δεν πληρούν τα περιβαλλοντικά μέτρα, και η διαδικασία έγκρισης των σχεδίων αγροτικής ανάπτυξης. Πίεσε για μείωση της γραφειοκρατίας που συνεπάγεται για τις οργανώσεις παραγωγών.
Η «αποτελεσματική απλοποίηση» της ΚΑΠ ήταν επίσης στην ημερήσια διάταξη της προεδρίας του Λουξεμβούργου κατά το δεύτερο εξάμηνο του 2015.
Η Επιτροπή έχει ήδη ανακοινώσει έξι βήματα με στόχο την αποσαφήνιση των πολιτικών που σχετίζονται με τη διαχείριση περιοχών οικολογικής εστίασης και έχει να παρουσιάσει μέχρι το Νοέμβριο του 2015 τις συστάσεις της και σε άλλους τομείς. Οι αλλαγές θα τεθούν σε ισχύ το 2016.
Ο Illar Lemetti, Αναπληρωτής Γενικός Γραμματέας της Εσθονίας για την γεωργική και αγροτική πολιτική, είπε στην EurActiv ότι η χώρα του «δεν αμφισβητεί τα περιβαλλοντικά οφέλη που θα πρέπει να επιτευχθούν, όταν θα υποβάλει αίτηση για άμεση στήριξη, αλλά τα πράσινα μέτρα όπως έχουν οριστικοποιηθεί, μέσω εκτελεστικών πράξεων και διάφορων εγγράφων καθοδήγησης, φέρουν πολλά στοιχεία που περιπλέκουν τη διαδικασία, τόσο για τους αιτούντες όσο και τους αξιωματούχους».
«Πάρτε για παράδειγμα διαφορετικά κατώτατα όρια και τα διαφορετικά επίπεδα των εξαιρέσεων για τη διαφοροποίηση των καλλιεργειών και των περιοχών οικολογικής εστίασης, τον αριθμό των ελέγχων, τον αριθμό των μετρήσεων – ακόμη και τις μικρότερες περιοχές οικολογικής εστίασης. Ο υπολογισμός των κυρώσεων για την ελάχιστη μη συμμόρφωση περιοχών οικολογικής εστίασης φέρνει από μόνος του δυσανάλογη μείωση των πληρωμών», δήλωσε ο Lemetti τον Ιούλιο.
Οι οικολόγοι και ορισμένες γεωργικές ομάδες θεωρούν ότι οι παρεμβάσεις από τις εθνικές κυβερνήσεις είναι εν μέρει υπεύθυνες για την πολυπλοκότητα που προέκυψε.
Για παράδειγμα, η απαίτηση το 30% των πληρωμών του Πυλώνα 1 – περίπου € 15 δισεκατομμύρια ετησίως μέχρι το 2020 – να συνδέεται με τις περιβαλλοντικές επιδόσεις αρχικά δεν ήταν μέρος των συνομιλιών της ΚΑΠ. Η απαίτηση έπεσε στο τραπέζι από τους εθνικούς ηγέτες κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων για τον προϋπολογισμό 2014-2020. Οι αναλυτές βλέπουν επίσης ότι τη συμφωνία του 2013 να προσφέρει περισσότερο ένα «μπουφέ» παρά μια «κοινή» γεωργική πολιτική.
Η κατάργηση του παραδοσιακού τείχους προστασίας μεταξύ του Πυλώνα 1, το οποίο χρηματοδοτείται από την ΕΕ, και του Πυλώνα 2, το οποίο χωρίζεται από την ΕΕ και τα κράτη μέλη, είναι ένα παράδειγμα. Σύμφωνα με το think tank Farm Europe, 11 χώρες, όπως η Ελλάδα και η Ρουμανία, έχουν ενισχύσει την χρηματοδότηση του Πυλώνα 2, ενώ χώρες όπως η Πολωνία και η Σλοβακία αποφάσισαν να μεταφέρουν χρήματα από την ανάπτυξη της υπαίθρου στην άμεση στήριξη για τους γεωργούς.
Το ίδιο think tank αναφέρει ότι οι εθνικές πολιτικές για την στήριξη των μικρών αγροτών ποικίλει σημαντικά.
Μια ΚΑΠ «α λα κάρτ»
Ο Samuel Féret, Πρόεδρος του think tank «Groupe de Bruges», φοβάται ότι η «απλοποίηση» θα σημαίνει περαιτέρω υποχώρηση από τα ευρωπαϊκά πρότυπα.
«Οι συμβιβασμοί σε επίπεδο ΕΕ είναι πιο δύσκολο να επιτευχθούν. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η γενική τάση της ΚΑΠ είναι προς την κατεύθυνση ενός μενού – μια ΚΑΠ à la carte», δήλωσε ο Féret, τόνισε ο Γάλλος.
«Σε κάποιο βαθμό, η ΚΑΠ δεν είναι τόσο κοινή πια, δεδομένου του ότι ένα από τα κύρια πολιτικά επιτεύγματα της μεταρρύθμισης είναι να αφήσει μεγαλύτερη ευελιξία στα κράτη μέλη, και τα αφήνει να αποφασίσουν όλες τις λεπτομέρειες της εφαρμογής. Δεδομένου ότι έχουμε μεγαλύτερες ευελιξίες, αυτές θα οδηγήσουν σε μεγαλύτερη πολυπλοκότητα», είπε σε συνέντευξη στην EurActiv ο Féret.
Η εντολή εξορθολογισμού της Επιτροπής ανησυχεί όσους είχαν ελπίσει η ΚΑΠ θα αντιμετωπίσει δύο σημαντικές δημογραφικές προκλήσεις στον τομέα της γεωργίας – τη γήρανση του αγροτικού πληθυσμού και τη μείωση των αγροκτημάτων μικροκαλλιεργητών. Το τελευταίο είναι μια ιδιαίτερη ανησυχία στην Ιταλία, την Πολωνία και τη Ρουμανία, όπου η καλλιέργεια των μικρών εκμεταλλεύσεων έχει βαθιές ρίζες. Οι τρεις χώρες μαζί αντιπροσωπεύουν το 60% των οικογενειακών αγροκτημάτων της ΕΕ.
Οι διαπραγματευτές της ΚΑΠ πέτυχαν μια συμφωνία για να μειώσουν σταδιακά το ποσό που ένας μεμονωμένος παραγωγός θα μπορούσε να πάρει πάνω από € 150.000 για να αποφύγουν την κριτική ότι η ΚΑΠ ωφελεί τα πλούσια χόμπι των αγροτών και τις γεωργικές επιχειρήσεις. Πρόσθεσαν ειδικά κίνητρα στο πλαίσιο τόσο του Πυλώνα 1 όσο και του Πυλώνα 2 για την οικογενειακούς αγρότες και όσους είναι κάτω από 40.
Οι νέοι αγρότες
Για τον Matteo Bartolini, πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Νέων Γεωργών (CEJA), η νέα ΚΓΠ θα είναι «ένα ιστορικό αποτέλεσμα για τους νέους αγρότες», σημειώνοντας κάτω οι παραγωγοί κάτω των 40 ετών αντιπροσωπεύουν σήμερα μόλις το 14% των παραγωγών τροφίμων στην Ευρώπη. Στην Ελλάδα, η δημογραφική ανισορροπία είναι ακόμη μεγαλύτερη, με έναν στους τρεις αγρότες να είναι άνω των 64.
Ο Bartolini φοβάται ηγέτες της ΕΕ θα υπαναχωρήσει από τα κίνητρα να φέρουν νέο αίμα στη γεωργία. «Η απλοποίηση είναι μια παράξενη λέξη, γιατί αυτό σημαίνει πολλά πράγματα ταυτόχρονα», είπε ο 38χρονος Ιταλός παραγωγός τρούφας.
Οι νέοι αγρότες ανησυχούν ότι τα μέτρα εξορθολογισμού της Επιτροπής θα μπορούσαν να καταργήσουν την παροχή οφελών στους αγρότες κάτω των 40 ετών που εισέρχονται στη γεωργία σε συνεργασία με τους καθιερωμένους καλλιεργητές.
«Η CEJA εκφράζει τη δυσαρέσκειά της για το ότι πριν είχαμε την ευκαιρία να δούμε το μέτρο του νεαρού αγρότη να εφαρμόζεται στο πλαίσιο του Πυλώνα Ι, η κατ ‘εξουσιοδότηση πράξη που επιτρέπει στους νέους να είναι σε σύμπραξη με τους μεγαλύτερους ομολόγους τους έχει ήδη υποστεί επίθεση και κριτική», ανέφερε η ομάδα σε σχόλια που απέστειλε στην Επιτροπή, αντίγραφο των οποίων δόθηκε στη EurActiv.
«Ως εκ τούτου, είναι ζωτικής σημασίας οι νέοι αγρότες που δουλεύουν σε συμπράξεις εξακολουθούν να είναι επιλέξιμοι για τη στήριξη που χρειάζονται τόσο πολύ προκειμένου να διασφαλιστεί το μέλλον του μοντέλου αγροτικής οικογένειας της ΕΕ και η προώθηση της ανανέωσης των γενεών στον τομέα. Η εξαίρεση όσοι εργάζονται σε συμπράξεις θα μπορούσε να αποθαρρύνει πολλούς περισσότερους νέους αγρότες από την επιλογή της γεωργία ως καριέρας! – Αυτά τα μέτρα αυτό ακριβώς προσπαθούν να αποφύγουν».
Προστασία του πάτριου εδάφους
Εν τω μεταξύ, ορισμένοι υποστηρικτές της οικογενειακής γεωργίας λένε ότι η ΚΑΠ δεν πάει αρκετά μακριά για να προστατεύσει τους μικρούς καλλιεργητές από έναν αργό θάνατο. Τα περισσότερα κράτη μέλη μέχρι στιγμής δεν έχουν επιλέξει να επωφεληθούν από τα μέτρα που επιτρέπουν πρόσθετες αποζημιώσεις του Πυλώνα 1 καθώς και τις ρυθμίσεις δανείων στο πλαίσιο του Πυλώνα 2 για μικρούς καλλιεργητές.
Ακτιβιστές της γεωργίας στη Ρουμανία κατηγορούν την ΚΑΠ για διευκόλυνση της «ενοποίησης» σε μια χώρα που έχει το μεγαλύτερο αριθμό οικογενειακών εκμεταλλεύσεων στην ΕΕ- σχεδόν 3,9 εκατομμύρια, ή 32% του συνόλου. Πλησιέστεροι ανταγωνιστές της είναι η Ιταλία με 1,6 εκατομμύρια οικογενειακά αγροκτήματα μόνο (13,4% του συνόλου της ΕΕ) και η Πολωνία με 1,5 εκατομμύρια (12,6%), σύμφωνα με την Eurostat.
Ο Miklós-Attila Szőcs-Boruss, μέλος της ρουμανικής οργάνωσης αγροτών Eco Ruralis, βλέπει ότι η χρηματοδότηση της ΚΑΠ χρησιμοποιείται για να καταστεί δυνατή η μετάβαση σε παραγωγή μεγάλης κλίμακας.
Τον Μάιο του 2015, η Επιτροπή ενέκρινε ένα σχέδιο αγροτικής ανάπτυξης που υποβλήθηκε από τη Ρουμανία, που απαιτεί τη βελτίωση της παραγωγικότητας των αγροτών μέσω της ενοποίησης.
Οι πολιτικές «υπονομεύουν τη σημασία των οικογενειακών εκμεταλλεύσεων και τη σημασία της αγροτικής γεωργίας στη Ρουμανία», είπε σε μια τηλεφωνική συνέντευξη στην EurActiv ο Szőcs.
Τα οικογενειακά αγροκτήματα εξαφανίζονται με ρυθμό περίπου 300.000 ετησίως, εκτιμά ο Szőcs, «και εμείς αποδίδουμε αυτό άμεσα στις ευρωπαϊκές επιδοτήσεις που εστιάζουν σε μια λανθασμένη προσέγγιση για τη γεωργία στη χώρα μας».
Πέραν του 2020
Η σημερινή ΚΑΠ δεν εφαρμόστηκε πλήρως μέχρι το 2015 – με καθυστέρηση μιας χρονιάς λόγω της νομοθετικής διαδικασίας και διαπραγμάτευσης. Άλλη μια πρόκληση – αλλά μεγάλης σημασίας για τη στήριξη της γεωργίας – είναι οι κυρώσεις μεταξύ Ρωσίας και ΕΕ που έπληξε τα φρούτα, τα λαχανικά και το κρέας. Υπάρχουν φόβοι επίσης ότι μια εμπορική συμφωνία με τις Ηνωμένες Πολιτείες θα μπορούσε να διαβρώσει μέρος της στήριξης που απολαμβάνουν οι Ευρωπαίοι αγρότες.
Για όλες τις προκλήσεις, ο ιρλανδός υπουργός ο οποίος βοήθησε στη μεσολάβηση την τελική συμφωνία το Ιούνη 2013 στέκεται στα αποτελέσματα.
«Εξακολουθώ να είμαι πεπεισμένος ότι η συμφωνία για τη μεταρρύθμιση της ΚΑΠ, που επιτεύχθηκε κατά τη διάρκεια της ιρλανδικής προεδρίας, ήταν ισορροπημένη, λαμβάνοντας υπόψη τις διαφορετικές προτεραιότητες των τριών θεσμικών οργάνων της ΕΕ που συμμετέχουν – το Κοινοβούλιο της ΕΕ, την Επιτροπή και το Συμβούλιο» είπε στην EurActiv ο Coveney μέσω e-mail, τον Ιούλιο του 2015.
Όσο για τη διαμάχη των περιβαλλοντικών διατάξεων, είπε: «Οι τρέχουσες συζητήσεις για το ‘’πρασίνισμα’’ αφορούν στην απλούστευση ορισμένων από τις λεπτομερείς κανόνες που θεσπίζονται από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή μετά τη συμφωνία. Αυτοί οι τεχνικοί κανόνες που αφορούν στην εφαρμογή των μέτρων που προβλέπονται στον κανονισμό 1307/2013 προβλέπονται στις κατ ‘εξουσιοδότηση πράξεις και εκτελεστικούς κανονισμούς». Ήδη, όμως, ορισμένοι ενδιαφερόμενοι κοιτούν στο 2020, όταν θα τεθεί σε εφαρμογή η επόμενη ΚΑΠ.
Ο επικεφαλής της Groupe de Bruges, Féret, θα ήθελε να δει η επόμενη πολιτική να δίνει περισσότερο βάρος στον πυλώνα 2, το τμήμα δηλαδή της αγροτικής ανάπτυξης, όπου η χρηματοδότηση γίνεται από κοινού από τα κράτη μέλη και τις Βρυξέλλες.
«Κατά την άποψή μας είναι αυτός είναι πιο έξυπνος τρόπος να επενδύσουμε στο μέλλον από ό, τι στον Πυλώνα 1», δήλωσε ο Féret, ο οποίος ισχυρίζεται ότι υπάρχει μεγαλύτερη λογοδοσία στο πλαίσιο του Πυλώνα 2 και τα έργα του είναι πιο «προσανατολισμένα στα αποτελέσματα».
Το δημοσιονομικό πλαίσιο 2014-2020 για την ΚΑΠ είναι € 408.3 δις, με τα € 312.7 δις να προορίζονται για τις άμεσες πληρωμές προς τους αγρότες και τα € 95.6 δισεκατομμύρια για την ανάπτυξη της υπαίθρου. Το υπόλοιπο πηγαίνει κυρίως για τη στήριξη των εξαγωγών.
Ο Féret δεν έχει καμία αυταπάτη ότι η επένδυση πάνω στον πυλώνα 2 εις βάρος του Πυλώνα 1, θα είναι εύκολη. «Είναι πολιτικά εφικτή, αλλά απαιτεί ένα νέο τρόπο σκέψης. Για πολλούς υπουργούς γεωργίας, ο κανονισμός του Πυλώνα 1 για απευθείας πληρωμή είναι ο καλύτερος τρόπος για να δαπανήσουν χρήματα κάθε χρόνο. Έχουμε δαπανήσει τα χρήματα της ΕΕ, αλλά δεν έχουν κάποια πραγματική εκτίμηση για τις άμεσες πληρωμές του Πυλώνα 1».
ΚΑΠ 2014-2020: Τι σημαίνει
€408 δις για τη γεωργία
Η ΚΑΠ δεν είναι μόνο για τη στήριξη των γεωργών. Σχεδόν το ένα τέταρτο ή € 95.6 δις € του προϋπολογισμού των 408,3 δισεκατομμυρίων του προγράμματος για την περίοδο 2014-2020 πηγαίνει προς την κατεύθυνση του τουρισμού και άλλα έργα αγροτικής ανάπτυξης, το κόστος των οποίων είναι κοινό μέσω του κράτους και του προγράμματος χρηματοδότησης. Το μεγαλύτερο μέρος, € 312.7 δις, καταβάλλεται απευθείας στους αγρότες.
Η ΚΑΠ είναι το μεγαλύτερη και πιο δαπανηρό πρόγραμμα της ΕΕ, αντιπροσωπεύοντας 4 € για κάθε € 10 που δαπανώνται από την ΕΕ. Περίπου 1.100 εργαζόμενοι σε 11 διευθύνσεις γεωργίας εμπλέκονται στη διαχείριση του προγράμματος.
Οι εθνικές, περιφερειακές και τοπικές αρχές, όλες παίζουν ρόλο στη διαχείριση του προγράμματος και σύμφωνα με εκτιμήσεις της Επιτροπής το πρόγραμμα έχει περίπου 8 εκατομμύρια δικαιούχους – από έναν πληθυσμό άνω των 500 εκατομμυρίων της ΕΕ.
Παρά τη μονολιθική πολιτική και δημοσιονομική σημασία της, η γεωργία είναι ένα μικρό μέρος της ευρωπαϊκής οικονομίας: Αντιπροσωπεύει το 1,7% του ΑΕΠ και 4,6% της απασχόλησης, δείχνουν τα στοιχεία του ΟΟΣΑ. Η ΕΕ και οι ΗΠΑ ανταγωνίζονται για το ποιος θα είναι ο μεγαλύτερος εξαγωγέας αγροτικών προϊόντων στον κόσμο, όπου το εμπόριο της ΕΕ έφθασε τα 120 δισεκατομμύρια € το 2013.
Τα πράσινα μέτρα «σε αναμονή»
Όταν Ο Dacian Cioloş, τότε Επίτροπος για τη Γεωργία, αποκάλυψε την πρόταση της ΚΑΠ 2014-2020 στις 12 Οκτωβρίου 2011, ζήτησε η γεωργία να καταστεί περισσότερο περιβαλλοντικά υπεύθυνη απαιτώντας από τους καλλιεργητές να:
• Διατηρούν μόνιμους βοσκότοπους
• Διαφοροποιούν την καλλιέργεια, με τους αγρότες να είναι υποχρεωμένοι να αναπτύσσουν τουλάχιστον τρεις καλλιέργειες στην αρόσιμη γη τους, δύο εκ των οποίων πρέπει να αντιπροσωπεύουν τουλάχιστον το 5% της γης και κάθε τρίτη όχι περισσότερο από 70%.
• Να διατηρούν «περιοχές οικολογικής εστίασης» τουλάχιστον 7% των γεωργικών εκτάσεων – εξαιρουμένων των μόνιμων λειμώνων – μέσω παρυφών αγρών, φρακτών, δέντρων, αγρανάπαυσης, βιοτόπων, ζωνών ανάσχεσης και δασών.
Οι εθνικοί ηγέτες εξέφρασαν την ανησυχία ότι οι προτάσεις θα είναι περισσότερο επαχθείς, ενώ κάποιες ομάδες αγροτών φοβήθηκαν ότι θα κλειδωθούν σε τυποποιημένους περιβαλλοντικούς κανόνες, παρά το ποικιλόμορφο τοπίο της ευρωπαϊκής γεωργίας. Οι περιβαλλοντικές ομάδες, εν τω μεταξύ, είδαν την προσπάθεια ως μια καλή αρχή για μια πιο πράσινη ΚΑΠ.
Τα μέτρα που εγκρίθηκαν από την πρόταση της Κομισιόν τον Ιούνιο του 2013 ήταν:
• Απαλλαγή των εκμεταλλεύσεων κάτω των 15 εκταρίων, από τις απαιτήσεις για τη δημιουργία περιοχών οικολογικής εστίασης. Αρχικά, η απαίτηση αυτή ισχύει για το 5% της γεωργικής γης με πιθανή αύξηση έως 7% ενώ εκκρεμεί επανεξέταση, το 2017. Αυτή η αλλαγή από το σχέδιο της Επιτροπής ουσιαστικά εξαιρεί περισσότερο από το ένα τρίτο του συνόλου των γεωργικών εκτάσεων και 89% των αγροτών από τους κανόνες.
• Απαλλαγή εκμεταλλεύσεων μικρότερες των 10 εκταρίων – ή το ένα τρίτο των γεωργικών εκμεταλλεύσεων της ΕΕ – από τους νέους κανόνες διαφοροποίησης των καλλιεργειών. Οι αγρότες με 10 έως 30 εκτάρια πρέπει να φυτέψουν δυο καλλιέργειες, ενώ εκείνοι με πάνω από 30 εκτάρια καλούνται να φυτέψουν τρεις. Μέχρι και το 75% της γης μπορεί να φυτευτεί με μια «κύρια καλλιέργεια».
• Απαλλαγή των γεωργών από κάποιους νόμους για το περιβάλλον και τα ύδατα της ΕΕ, νικώντας τις προσπάθειες της Επιτροπής και λίγων ευρωβουλευτών του Κόμματος των Πρασίνων να ευθυγραμμίσουν τη γεωργία, σύμφωνα με άλλες βιομηχανίες. Οι γεωργικές απορροές είναι μια κορυφαία πηγή μόλυνσης νιτρικών των αποθεμάτων γλυκού νερού, λένε οι περιβαλλοντολόγοι.
Πληρωμές: Λιγότερες για μεγάλους γαιοκτήμονες, μεγαλύτερη εναρμόνιση
Η ΚΑΠ μειώνει σταδιακά τις πληρωμές του πυλώνα 1 για τις γεωργικές επιχειρήσεις και μεγάλους γαιοκτήμονες που λαμβάνουν περισσότερα από € 150.000 ετησίως. Επίσης, οι υπαίθριες αθλητικές και ψυχαγωγικές εγκαταστάσεις, τα αεροδρόμια και οι σιδηρόδρομοι, καθώς και εγκαταστάσεις επεξεργασίας του νερού δεν μπορούν πλέον να χαρακτηριστούν ως παροχή γεωργικών οφελών. Προηγουμένως, το 20% των αγροτών έλαβαν το 80% των πληρωμών του Πυλώνα 1.
Πρόκειται για μια σταδιακή «σύγκλιση» των πληρωμών επιδοτήσεων μεταξύ των γεωργών στα 15 παλαιότερα κράτη μέλη της ΕΕ και τα 13 που εντάχθηκαν μετά το 2004, συμπεριλαμβανομένης της Κροατίας. Αυτό ήταν ένα σημείο συσπείρωσης για τους αγρότες της Βαλτικής, οι οποίοι έλαβαν τυπικά το ένα τρίτο από τους ομολόγους στα δυτικά. Η ΚΑΠ προϋποθέτει ότι κανένα κράτος δεν θα λαμβάνει λιγότερο από το 75% του μέσου όρου της ΕΕ μέχρι το 2019.
Ένα νέο «βασικό σύστημα πληρωμών» θα απαιτήσει μια ενιαία ενίσχυση ανά εκτάριο και υποχρεώνει τις εθνικές κυβερνήσεις να αφιερώσουν τουλάχιστον το 70% των πόρων του Πυλώνα 1 για αυτές τις πληρωμές.
Επίσης νέο είναι το αποθεματικό ταμείο κρίσης ύψους περίπου € 400 εκ, προκειμένου να ασφαλίσουν τους αγρότες από τους κλονισμούς, όπως οι φυσικές καταστροφές.
Ενίσχυση νέων και μικρών αγροτών
Η ΚΑΠ είναι «γεμάτη» κίνητρα που θα βοηθήσουν τους μικροκτηματίες να παραμείνουν στη γεωργία και να αλλάξουν τα δημογραφικά στοιχεία του εμπορίου, όπου περίπου το 86% των αγροτών είναι άνω των 40 ετών.
Οι παραγωγοί τροφίμων με λίγα εκτάρια γης μπορούν να λάβουν πρόσθετη πληρωμή μέχρι € 1.250 ετησίως, ενώ οι εθνικές κυβερνήσεις θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν έως και 2% του πρώτου πυλώνα της ΚΓΠ 1 για να ενθαρρύνουν τους ανθρώπους κάτω από την ηλικία των 40 να γίνουν αγρότες.
Η ΚΑΠ ανοίγει την πόρτα σε αγρότες κάτω των 40 ετών να βρουν επιχορηγήσεις start-up για αγροτικές επιχειρήσεις (έως € 70.000) με τη χρήση του Πυλώνα 2, ενώ οι μικροκαλλιεργητές θα είναι επιλέξιμοι για ενίσχυση για start-up μέχρι € 15.000.
Σε μια άλλη σημαντική αλλαγή από το παρελθόν, οι πολιτικοί ηγέτες υποστήριξαν τις προσπάθειες για να επιτρέψουν στις εθνικές κυβερνήσεις την ευελιξία να μεταφερθούν τα κονδύλια του Πυλώνα 2 στον πυλώνα 1 προκειμένου να παρέχουν επιπλέον στήριξη του εισοδήματος των παραγωγών τροφίμων.
Ποσοστώσεις
Με επικεφαλής τον Γάλλο Michel Dantin (ΕΛΚ), οι ευρωβουλευτές χρησιμοποίησαν τη νέα νομοθετική τους εξουσία για να αναβάλει τις προσπάθειες απελευθέρωσης της αγοράς που υποστηρίχθηκε από την Επιτροπή. Για παράδειγμα, ψήφισε την παράταση των ποσοστώσεων ζάχαρης και των δικαιωμάτων φύτευσης αμπέλου που επρόκειτο να λήξουν το 2016. Οι ποσοστώσεις ζάχαρης θα τελειώσουν το 2017, δύο χρόνια αργότερα από ό, τι προβλέπεται στο πλαίσιο μιας συμφωνίας του 2005.
Οι ευρωβουλευτές πέτυχαν την εισαγωγή ενός νέου καθεστώτος φύτευσης αμπέλου μετά το 2016 που θα επιτρέψει τη σταδιακή αύξηση – μέχρι και 1% ετησίως.
ΑΠΟΨΕΙΣ
Η μονομαχία των κυρώσεων μεταξύ της ΕΕ και της Ρωσίας είναι μια σημαντική ανησυχία για τους αγρότες. Η Copa-Cogeca – η οργάνωση των ευρωπαίων γεωργών και γεωργικών συνεταιρισμών – χαιρέτισε την ανακοίνωση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής τον Ιούλιο του 2015, και συγκεκριμένα τα σχέδια για να στηρίξει τους αγρότες που επλήγησαν από το εμπορικό εμπάργκο που έχει επιβληθεί ως αποτέλεσμα της σύγκρουσης της Ουκρανίας.
«Τα γαλακτοκομικά προϊόντα της ΕΕ, το χοιρινό κρέας και οι παραγωγοί φρούτων και λαχανικών έχουν υποφέρει πολύ από την απαγόρευση εξαγωγής που επέβαλε η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Ρωσίας», δήλωσε ο Γραμματέας της Copa-Cogeca, Pekka Pesonen, στις 13 Ιουλίου 2015. Το εμπορικό εμπάργκο «έχει μειώσει περίπου το μισό, € 5.5 δις, των εξαγωγών γεωργικών προϊόντων μας. Χαιρετίζουμε, συνεπώς, την ανακοίνωση του Phil Hogan [Επίτροπος Γεωργίας] κατά τη σύνοδο των Υπουργών Γεωργίας της ΕΕ σήμερα περί πρότασης για την στήριξη των παραγωγών φρούτων και λαχανικών στον απόηχο της κρίσης με τη Ρωσία. Αυτό θα βοηθήσει να σταθεροποιηθεί η αγορά, αλλά πρέπει να αναλύσουμε πρώτα τις λεπτομέρειες».
«Χαιρετίζουμε επίσης ως ένα βήμα προς τα εμπρός την κίνηση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής να παρατείνει τη δημόσια παρέμβαση της ΕΕ και τα μέτρα για την ιδιωτική αποθεματοποίηση στον τομέα των γαλακτοκομικών προϊόντων στην ΕΕ», δήλωσε ο Pesonen. «Αλλά με τις τιμές παραγωγού να είναι κάτω από το κόστος παραγωγής σε πολλές χώρες, η τιμή παρέμβασης της ΕΕ στο γάλα πρέπει να αυξηθεί για να ληφθεί υπόψη το υψηλότερο κόστος παραγωγής. Καλούμε επίσης την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να προωθήσει τις άμεσες ενισχύσεις πριν από την 1η Δεκεμβρίου και για να διασφαλιστεί ότι η εισφορά 2014/2015 θα επιστρέψει στον τομέα των γαλακτοκομικών προϊόντων για να βοηθήσει τους παραγωγούς γαλακτοκομικών προϊόντων με τα προβλήματα ταμειακών ροών τους».
Κάλεσε επίσης τη Μόσχα να άρει την απαγόρευση των εισαγωγών βοείου κρέατος.
Σε μια δήλωση ανακοινώνοντας έξι βήματα «απλοποίησης» για περιοχές οικολογικής εστίασης, ο Phil Hogan, ο Επίτροπος για τη Γεωργία, ανέφερε σε δήλωσή του στις 11 Μαΐου 2015: «Ορισμένες από τις προτάσεις που αφορούν στις άμεσες πληρωμές δεν απαιτούν αλλαγή των νομοθετικών κανόνων, αλλά μπορούν να εφαρμοστούν στο επίπεδο των υφιστάμενων κατευθυντήριων γραμμών μας, και ισχύει ήδη αυτό το έτος. Σκοπεύω να επανέλθω επί των προτάσεων αυτών, κάνοντας 6 συγκεκριμένες αλλαγές που θα πρέπει να διευκολύνουν τη ζωή των αγροτών και των εθνικών διοικήσεων».
Οι υπουργοί Γεωργίας της Δημοκρατίας της Τσεχίας, Δανίας, Εσθονίας, Γερμανίας, Σουηδίας και Ηνωμένου Βασιλείου έστειλαν επιστολή στον Επίτροπο Phil Hogan στις 15 Δεκεμβρίου 2014 επιδιώκοντας αλλαγές στο πρασίνισμα των μέτρων της ΚΑΠ.
«Όπως θα γνωρίζετε, οι διοικήσεις των κρατών μελών, καθώς και των υπηρεσιών της Επιτροπής σας, αυτή τη στιγμή εργάζονται σκληρά για να διασφαλιστεί η αποτελεσματική και αποδοτική εφαρμογή της πρόσφατης μεταρρύθμισης της ΚΑΠ, ιδίως το νέο καθεστώς άμεσων πληρωμών και των πράσινων απαιτήσεων. Υπό το φως των εμπειριών μας, πιστεύουμε ότι υπάρχουν μια σειρά από ευκαιρίες για την απλοποίηση και τον εξορθολογισμό ορισμένων από τις κεντρικές απαιτήσεις της ΚΑΠ και χαιρετίζουμε τη δέσμευσή σας να επανεξετάσετε τις πτυχές της πολιτικής, προκειμένου να επιτευχθεί ένα απλό, αποτελεσματικό και ευέλικτο σύστημα».
«Είμαστε ιδιαίτερα πρόθυμοι να συνεργαστούμε μαζί σας το συντομότερο δυνατό σχετικά με τις απαιτήσεις για τον περιβαλλοντικό προσανατολισμό που είναι δυστυχώς πολύπλοκος. Ως εκ τούτου, ζητούμε από την Επιτροπή να υιοθετήσει μια πραγματιστική προσέγγιση ως προς την ερμηνεία της καθοδήγησης των πράσινων απαιτήσεων καθώς αυτές θα τεθούν σε ισχύ το επόμενο έτος», ανέφερε η επιστολή.
Σε ένα σχόλιο που δημοσιεύθηκε στην EurActiv, ο Angelo Caserta της περιβαλλοντικής ομάδας του BirdLife Europe κατηγόρησε τα κράτη μέλη της, ότι χρησιμοποιούν την απλούστευση για να αποδυναμώσουν περαιτέρω προσπάθειες για τη στήριξη βιώσιμων γεωργικών πρακτικών.
«Η Επιτροπή πρότεινε αρχικά να συνδέσει τις πληρωμές με ορισμένες βασικές καλές αγρονομικές πρακτικές. Ωστόσο, στο όνομα της ευελιξίας και της επικουρικότητας, τα κράτη μέλη ζήτησαν παρεκκλίσεις και εξαιρέσεις, που οδηγούν σε μια σύνθετη πολιτική που είναι απίθανο να εφαρμοστεί. Οι ίδιοι ηθοποιοί που δημιούργησε αυτή την πολυπλοκότητα τώρα ικετεύουν για απλούστευση, ακόμη και πριν οι πολιτικές αυτές αρχίσουν να εφαρμόζονται σωστά. Κάποιος μπορεί να αναρωτηθεί κατά πόσον αυτές οι απαιτήσεις γίνονται καλή τη πίστει ή αν ο πραγματικός στόχος είναι να συνεχιστεί η αποσυναρμολόγηση σε ό, τι πράσινο έχει απομείνει στην ΚΑΠ».
Ο Συνασπισμός Αγροτικών Προϊόντων (AFCC), που εκπροσωπεί 11 ενώσεις του κλάδου, παρουσίασε μια κοινή δήλωση σχετικά με το μέλλον της γεωργίας και της βιομηχανίας τροφίμων στον Phil Hogan, Επίτροπο γεωργίας, κατά την Παγκόσμια Έκθεση στο Μιλάνο στις 29 Ιουνίου του 2015 .
Ο Alexander Döring, πρόεδρος του AFCC και ΓΓ της Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας Κατασκευαστών Ζωοτροφών, είπε σε μια δήλωση: «Ο AFCC είναι στην ευχάριστη θέση να δει τη δέσμευση του Επιτρόπου Hogan για την τόνωση της καινοτομίας στην αγροδιατροφική αλυσίδα, ως ύψιστης προτεραιότητας. Τα μέλη της AFCC επιμένουν στην ανάγκη αναμόρφωσης του πλαισίου πολιτικής της ΕΕ από την εξάλειψη των σημείων συμφόρησης και την παροχή νέων κινήτρων που ευνοούν την ανάπτυξη μιας ολοκληρωμένης εργαλειοθήκης καινοτομίας που επιτρέπει στους εταίρους της γεωργο-τροφικής αλυσίδας να γίνουν πιο παραγωγικοί με βιώσιμο τρόπο».
Στην «Παρακολούθηση και Αξιολόγηση της Αγροτικής Πολιτικής» για το 2015, ο Οργανισμός Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ) λέει τα καθεστώτα άμεσης ενίσχυσης, «αν συνδεθούν με σαφείς στόχους και δικαιούχους μπορούν να είναι μια αποτελεσματική εναλλακτική λύση για να επιτύχουμε ένα ευρύ φάσμα δημόσιων στόχων, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που σχετίζονται με την επίτευξη περιβαλλοντικών οφελών. Οι ανησυχίες για τις αρνητικές επιπτώσεις της γεωργίας στο φυσικό περιβάλλον θα πρέπει να αντιμετωπιστούν μέσω ενός συνδυασμού που βασίζεται σε λύσεις βασισμένες στην αγορά, τη ρύθμιση και τη φορολογία».
«Οι γεωργικές επενδύσεις, συμπεριλαμβανομένων τόσο των εγχώριων όσο και των ξένων άμεσων επενδύσεων, μπορούν να έχει μεταμορφωτικό και θετικό αντίκτυπο σε τοπικό, εθνικό και περιφερειακό επίπεδο», σύμφωνα με τηνΓεωργική Προοπτική 2015-2020 που δημοσιεύθηκε από τον ΟΟΣΑ και τον Οργανισμό Τροφίμων και Γεωργίας των Ηνωμένων Εθνών. «Η αύξηση των γεωργικών επενδύσεων είναι, στην πραγματικότητα, μια από τις πιο σημαντικές και αποτελεσματικές μεσοπρόθεσμες και μακροπρόθεσμες στρατηγικές για την αύξηση της γεωργικής παραγωγής, την προώθηση της οικονομικής ανάπτυξης, τη μείωση της φτώχειας και την ενίσχυση της επισιτιστικής ασφάλειας».
Σε έκθεση που δημοσιεύθηκε την 1η Ιουλίου του 2015, γενικός γραμματέας του ΟΟΣΑ Angel Gurría είπε σε μιαδήλωση: «Οι προοπτικές για την παγκόσμια γεωργία είναι πιο ήρεμες από ό, τι ήταν τα τελευταία χρόνια, αλλά δεν υπάρχουν περιθώρια για εφησυχασμό. Δεν μπορούμε να αποκλείσουμε τον κίνδυνο για νέες αυξήσεις των τιμών κατά τα επόμενα χρόνια».
«Οι κυβερνήσεις θα πρέπει να επωφεληθούν από τις τρέχουσες συνθήκες να και να επικεντρωθούν στην ανάπτυξη πολιτικών που αυξάνουν την παραγωγικότητα, ωθούν την καινοτομία, κάνουν καλύτερη διαχείριση των κινδύνων και διασφαλίζουν ότι τα ισχυρά συστήματα της γεωργίας ωφελούν τους καταναλωτές και τους αγρότες εξίσου», δήλωσε ο Gurría.
Ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Περιβάλλοντος, στην έκθεσή του με τίτλο «Το περιβάλλον στην Ευρώπη – κατάσταση και προοπτικές το 2015», λέει: «Παρά τις περιβαλλοντικές βελτιώσεις των τελευταίων δεκαετιών, οι προκλήσεις που αντιμετωπίζει σήμερα η Ευρώπη είναι σημαντικές. Το ευρωπαϊκό φυσικό κεφάλαιο αποδομείται από κοινωνικοοικονομικές δραστηριότητες όπως η γεωργία, η αλιεία, οι μεταφορές, η βιομηχανία, ο τουρισμός και η αστική εξάπλωση. Και οι παγκόσμιες πιέσεις στο περιβάλλον έχουν αυξηθεί σε πρωτοφανή ρυθμό από το 1990, αν μη τι άλλο καθοδηγείται από την οικονομική και πληθυσμιακή ανάπτυξη, και την αλλαγή των καταναλωτικών προτύπων».
