Ο υπουργός Παιδείας, Πολιτισμού και Θρησκευμάτων Αριστείδης Μπαλτάς έχει καταφέρει να στρέψει επάνω του τα βέλη σύσσωμης της ακαδημαϊκής κοινότητας και των προκατόχων του, οι οποίοι θεωρούν ότι ο νόμος του για την Παιδεία συνιστά επιστροφή στη φαυλοκρατία, στη συνδικαλιστική διαπλοκή και σε όσα μας κατέστρεψαν. Τον κατηγορούν -και όχι αδίκως- για βιασύνη και προχειρότητα και τον χαρακτηρίζουν έρμαιο παρωχημένων και οπισθοδρομικών ιδεοληψιών.
Μιλώντας στο «ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ», ο πρώην υπουργός Παιδείας και πανεπιστημιακός Κωνσταντίνος Αρβανιτόπουλος επισημαίνει: «Συγκροτούμε μέτωπο απέναντι στις δυνάμεις που μας γυρίζουν στο παρελθόν και τη χρεοκοπία. O νόμος Μπαλτά μας γυρίζει πίσω στη δεκαετία του 1980 και στις παθογένειες που μας οδήγησαν στη χρεοκοπία», προσθέτοντας πως ο επίμαχος νόμος φτιάχτηκε «στο πόδι».
– Γιατί λέτε ότι ο νόμος Μπαλτά γυρίζει πίσω την Παιδεία;
Γιατί θωπεύει τις αδυναμίες της κοινωνίας και ικανοποιεί τις συντεχνίες. Καταργεί την αξιολόγηση και την αριστεία. Αποδομεί το Νέο Λύκειο που ήταν απόρροια πολυετούς εθνικού διαλόγου. Μας οδηγεί σε ένα Λύκειο απαξιωμένο, χωρίς εκπαιδευτική αυτοτέλεια και χωρίς έλεγχο της μάθησης. Ενα Λύκειο της «ήσσονος προσπάθειας». Εις βάρος, τελικά, των ίδιων των παιδιών. Στα ΑΕΙ καταργεί τα συμβούλια που είχαν στελεχωθεί από προσωπικότητες διεθνούς κύρους και εμβέλειας, επαναφέρει το άσυλο της παρανομίας και τους αιώνιους φοιτητές. Μας γυρίζει στη φαυλοκρατία και τη συναλλαγή, στη συνδικαλιστική διαπλοκή και τον κομματισμό. Πλήρης οπισθοδρόμηση. Πίσω στη δεκαετία του 1980 και τις παθογένειες που μας οδήγησαν στη χρεοκοπία.
– Γιατί συνιστά κομματικοποίηση της Παιδείας η επιλογή περιφερειακών διευθυντών, η συμμετοχή των φοιτητών στην ανάδειξη πρυτανικών αρχών και ο τρόπος επιλογής διευθυντών;
Οσον αφορά στους περιφερειακούς διευθυντές εκπαίδευσης, τους προκαλώ να δημοσιοποιήσουν τα βιογραφικά αυτών που επέλεξαν για να τα συγκρίνουμε με εκείνα των περιφερειακών διευθυντών εκπαίδευσης που επέλεξε η δική μας κυβέρνηση κατόπιν ενδελεχούς αξιολόγησης. Για την επιλογή των διευθυντών καταργούν τη διάταξη του ν. 3848/2010 που προέβλεπε στα κριτήρια επιλογής των στελεχών της εκπαίδευσης να λαμβάνονται υπόψη και στοιχεία αξιολόγησης. Ουσιαστικά προκρίνουν μια επιλογή διευθυντών όπου θα ψηφίζεται αυτός τον οποίο θα υποδείξουν οι συνδικαλιστές – είτε φανερά είτε κάτω από το τραπέζι. Οι επιπτώσεις θα είναι διαλυτικές. Ενα σχολείο όπου κάθε δάσκαλος θα κάνει ό,τι θέλει και ο διευθυντής δεν θα έχει κανένα θεσμικό κύρος. Αν αυτό συνδυαστεί με την κατάργηση της αξιολόγησης, θα οδηγηθούμε σε ένα σχολείο χωρίς πραγματική ιεραρχία και ατομική ευθύνη.
Τα Πρότυπα και Πειραματικά Σχολεία – Ποια είναι η γνώμη σας για τον διαχωρισμό των Πειραματικών και Πρότυπων Πειραματικών Σχολείων;
Ο θεσμός των πρότυπων πειραματικών σχολείων επανήλθε το 2011. Η φιλοσοφία του συνδύαζε την αριστεία με τον πειραματισμό. Η εισαγωγή, όμως, παρέμενε με κλήρωση, καταργώντας έτσι στην πράξη τον χαρακτήρα του Πρότυπου Σχολείου. Ως υπουργός έδωσα ιδιαίτερη βαρύτητα στην εδραίωση των θεσμών των ΠΠΣ. Με δύο νομοθετικές παρεμβάσεις αναβαθμίσαμε τη λειτουργία τους (Ν. 4072/2012 και 4186/2013). Από το σχολικό έτος 2012-2013 εφαρμόσαμε την εισαγωγή των μαθητών στην Α’ τάξη Γυμνασίου και στην Α’ Λυκείου των ΠΠΣ με εξετάσεις. Τεστ δεξιοτήτων που δεν προϋποθέτουν απομνημόνευση ούτε φροντιστηριακή προετοιμασία. Παρά τις τεράστιες πολιτικές αντιδράσεις που συναντήσαμε, κυρίως από τον ΣΥΡΙΖΑ, οι αιτήσεις την επόμενη χρονιά αυξήθηκαν κατά 30% επιβεβαιώνοντας την ορθότητα της επιλογής. Τώρα έρχονται να καταργήσουν τις εξετάσεις στα ΠΠΣ ακυρώνοντας στην πράξη τις αξιολογημένες πρότυπες σχολικές μονάδες που εδραιώσαμε σε όλη τη χώρα.
– Πώς κρίνετε το νέο σύστημα εισαγωγής στα πανεπιστήμια και γενικότερα τις αλλαγές στις Πανελλαδικές;
Πρόχειρες και βεβιασμένες αλλαγές στον τρόπο διεξαγωγής των Πανελλαδικών Εξετάσεων δεν αντέχουν σε κριτική. Είναι ο απόλυτος παραλογισμός. Δεν θα έπρεπε καν να αγγίξουν ένα σύστημα που θεσμοθετήθηκε και εφαρμόστηκε το 2013, δέκα χρόνια μετά την τελευταία αλλαγή. Και αυτό μετά από πολυετή εθνικό διάλογο. Και μάλιστα να το αντικαταστήσουν με ένα μεταβατικό σύστημα το οποίο θα αλλάξουν πάλι σε δύο χρόνια. Αυτό δείχνει προχειρότητα και ανευθυνότητα. Οδηγός στις αποφάσεις τους είναι η ικανοποίηση συντεχνιακών και συνδικαλιστικών αιτημάτων. Θα έπρεπε να αφήσουν το σύστημα που θεσμοθετήσαμε να εφαρμοστεί, να κάνει τον κύκλο του, να αξιολογηθεί. Και αν υπήρχε ανάγκη αλλαγής, αυτό να γινόταν κατόπιν προετοιμασίας και μελέτης. Οχι στο πόδι.
«Επαναφέρει το άσυλο της παρανομίας και τους αιώνιους φοιτητές. Μας γυρίζει στη φαυλοκρατία και τη συναλλαγή, στη συνδικαλιστική διαπλοκή και τον κομματισμό. Πλήρης οπισθοδρόμηση»
– Ποιος είναι ο κοινός τόπος στον οποίο συμφωνείτε πολιτικοί από διαφορετικά κόμματα και απόψεις για την Παιδεία;
Τα τελευταία χρόνια είχαμε πετύχει ευρεία συναίνεση για την ανάταξη του εκπαιδευτικού συστήματος. Σε όλες τις βαθμίδες. Με έμφαση στην αξιολόγηση και στην αριστεία. Ολοι οι υπουργοί των τελευταίων χρόνων κινηθήκαμε πάνω σε αυτόν τον άξονα. Ο νόμος-πλαίσιο για τον εκσυγχρονισμό της Ανώτατης Εκπαίδευσης ψηφίστηκε από τη Βουλή του 2009 με ευρεία διακομματική συναίνεση. Χρειάστηκε να νομοθετήσω την ηλεκτρονική ψηφοφορία για να ξεπεραστεί η αντίδραση των μειοψηφιών που παρακώλυαν, αντιδημοκρατικά, τη διαδικασία και να εφαρμοστεί ο νόμος. Να διεξαχθούν οι εκλογές και να εκλεγούν συμβούλια στα ιδρύματα. Στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση νομοθετήσαμε (4186/2013) το Νέο Λύκειο, το νέο Επαγγελματικό Λύκειο, τις Σχολές Επαγγελματικής Κατάρτισης και τον θεσμό της Μαθητείας.
Η αξιολόγηση των εκπαιδευτικών, τα πρότυπα, η ενίσχυση των μαθημάτων Γενικής Παιδείας, η Τράπεζα Θεμάτων, η εισαγωγή στα ΑΕΙ με βάση την επίδοση και στα τρία χρόνια του Λυκείου, η βάση του 10 στη Γλώσσα και τα Μαθηματικά, και η μείωση των μαθημάτων των Πανελλαδικών σε 4 αποτέλεσαν μια ολοκληρωμένη μεταρρύθμιση. Απόρροια πολυετούς εθνικού διαλόγου που δημιουργούσε ένα σχολείο υψηλών απαιτήσεων. Είναι φανερό ότι στην Παιδεία συγκρούονται οι δυνάμεις της προόδου με τις δυνάμεις της οπισθοδρόμησης. Εμείς όλοι, πολιτικοί από διαφορετικά κόμματα, συγκροτούμε ένα μέτωπο προόδου και αντίστασης απέναντι στις δυνάμεις που θέλουν να μας γυρίσουν στο παρελθόν και τις παθογένειες που μας οδήγησαν στη χρεοκοπία, οικονομική, ηθική και αξιακή.
