Οκ, έχουμε μια συμφωνία για την Ελλάδα σύμφωνα με την οποία… τι;
Έχουμε τέσσερις μήνες χρηματοδότησης συν κάτι που μοιάζει με συμφωνία να μην δεσμευθεί η Ελλάδα σε δημοσιονομικούς στόχους για την ώρα υπό τον κίνδυνο της πιθανής επιδείνωσης των δημοσιονομικών. Το ερώτημα είναι τι πηγαίνει μαζί με αυτό.
Η Ελλάδα φαινομενικά υποχώρησε αρκετά σε γλωσσικό επίπεδο: όσα αναφέρονται για τη δημοσιονομική προσαρμογή με βάση τη συμφωνία στο Eurogroup του Νοεμβρίου του 2012 επέστρεψαν,κάτι που η Γερμανία πιθανότατα η Γερμανία να ισχυριστεί ότι αποτελεί δέσμευση τήρησης του στόχου του πρωτογενούς πλεονάσματος της τάξης του 4,5%. Αλλά η Ελλάδα προφανώς ισχυρίζεται ότι η συμφωνία προσφέρει νέα ευελιξία, κάτι που σημαίνει ότι θα ισχυριστεί ότι δεν έχει συμφωνήσει σε κάτι τέτοιο.
Οπότε βρισκόμαστε σε ένα περίεργο σημείο: Αυτό μοιάζει με ήττα για την Ελλάδα αλλά αφού δεν λύθηκε κάτι ουσιαστικό, είναι ήττα για την Ελλάδα μόνο αν οι Έλληνες τη θεωρούν ήττα. Αυτό σημαίνει, δηλαδή, ότι για τίποτε δεν δόθηκε καθαρή λύση. Και πιθανόν αυτό να είναι ένα καλό αποτέλεσμα – χρόνος για την Ελλάδα να συγκεντρωθεί.
Γι’ αυτό θυμάμαι ένα παλιό αστείο, το οποίο με μια μικρή παραλλαγή ταιριάζει απόλυτα με την κατάσταση: τι παίρνεις αν ενώσεις έναν «νονό» της Μαφίας με μια ομάδα υπουργών Οικονομικών; Κάποιον που σου κάνει μια προσφορά την οποία δεν μπορείς να καταλάβεις.΄
