Από το 1970 ο Παύλος Γιαννακόπουλος είναι κοντά στον Παναθηναϊκό.
Και τώρα περίπου 45 χρόνια μετά ήρθε η ώρα της αναγνώρισης για τον διοικητικό ηγέτη του ΠΑΟ που στο τμήμα μπάσκετ έφερε τεράστις επιτυχίες στον σύλλογο σε Ελλάδα και Ευρώπη, ενώ βοηθούσε όλα τα τμήματα.
Πλέον, ο «Τάφος του Ινδού», το κλειστό κάτω από τις εξέδρες στην Λεωφόρο Αλεξάνδρας φέρει το όνομα του. Από την πλευρά του ο κορυφαίος παράγοντας του Παναθηναϊκού δεν μπορούσε να κρατήσει τα δάκρυά του (όπως πολύς κόσμος). Αρκέστηκε σε «Ένα μεγάλο ευχαριστώ. Ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους τους φίλους του Παναθηναϊκού που σήμερα είναι κοντά μας», στον κόσμο που τον αποθέωνε και… χάθηκε στις αγκαλιές των Διαμαντίδη, Μποντιρόγκα, Βράνκοβιτς, Φώτση και Αλβέρτη.
Αλλά και ο αδερφός του Θανάσης δεν συγκρατήθηκε, δακρυσμένος έκανε μια παράκληση σε όλο τον κόσμο που βρέθηκε στο ΟΑΚΑ. «Ένα πράγμα θέλω από εσάς. Όταν πεθάνω να με θάψετε με μια σημαία του Παναθηναϊκού». Οπως είναι λογικό, γνώρισε την αποθέωση, ενώ πολλοί άνθρωποι του Παναθηναϊκού ξέσπασαν σε λυγμούς.
