Ο κ. Μαρινάκης τόνισε ότι η κυβέρνηση, παρά το πολιτικό κόστος, έχει καταφέρει να αντιμετωπίσει τη φοροδιαφυγή και θα συνεχίσει τη συγκεκριμένη πολιτική, επιχειρώντας ταυτόχρονα τη μείωση των αδικιών.
«Προφανώς υπάρχουν αποφάσεις, οι οποίες είχαν πολιτικό κόστος, στο πλαίσιο της ανάγκης αντιμετώπισης της φοροδιαφυγής, η οποία έχει φέρει έσοδα στο κράτος και είναι μια πολιτική που θα συνεχίσουμε και για την οποία, όμως, προσπαθούμε και βάζουμε φίλτρα για να μειώσουμε, όσο το δυνατόν να “εξαφανίσουμε”, τις αδικίες», είπε χαρακτηριστικά.
Μιλώντας με παραδείγματα, ο κ. Μαρινάκης ανέφερε ότι ένας ελεύθερος επαγγελματίας με φορολογητέα έσοδα 15.000 ευρώ, το 2019 πλήρωνε φόρο 22% για τα πρώτα 10.000 ευρώ, έναντι 9% σήμερα. Δηλαδή, ενώ το 2019 πλήρωνε 2.200 ευρώ, σήμερα πληρώνει 900 ευρώ, ήτοι 1.300 ευρώ λιγότερα.
«Από τις 10.000 μέχρι τις 15.000 ευρώ, έστω ότι είναι 15.000 ευρώ το ποσό, το οποίο φορολογείται ο ελεύθερος επαγγελματίας, ήταν 29% ο φόρος σε αυτή την κλίμακα. Αν είναι μέχρι 30 ετών έχει πάει 9%. Άρα από 1.450 ευρώ που θα πλήρωνε φόρο γι’ αυτά τα 5.000 από τα 10.000 στα 15.000 ευρώ, τώρα θα πληρώσει ένας νέος, ας πούμε, δικηγόρος, μηχανικός λογιστής, 450 ευρώ, άρα θα γλιτώσει άλλα 1.000 ευρώ φόρο, ενώ, αν είναι πάνω από 30 ετών, από το 29% έχει πάει στο 20%, ήταν 22% -το πήγαμε πιο κάτω 20%- και αν έχει και ένα παιδί 18% και πάει λέγοντας. Άρα, ήδη, είμαστε 2.300 ευρώ κάτω φόρο», πρόσθεσε.
Επιπλέον οφέλη από άλλες ελαφρύνσεις
Παράλληλα, η κυβέρνηση έχει προχωρήσει και σε άλλες φορολογικές ελαφρύνσεις, καταργώντας το τέλος επιτηδεύματος, που ανέρχεται στα 650 ευρώ και εξαλείφοντας την εισφορά αλληλεγγύης των 2%.
Ως εκ τούτου, σε κάποιες περιπτώσεις, αν ένας ελεύθερος επαγγελματίας είναι κάτω των 30 ετών ή άνω των 30 ετών και έχει ένα ή δύο παιδιά, γλιτώνει από 2.000 έως 3.000 ευρώ σε σχέση με τον φόρο που πλήρωνε πριν από 6 χρόνια, πριν δηλαδή αναλάβει τη διακυβέρνηση του τόπου η συγκεκριμένη κυβέρνηση. Ο κ. Μαρινάκης σχολίασε ότι δεν θα αναφερθεί στον νόμο Κατρούγκαλου, όπου «για κάθε παραπάνω ευρώ που έβγαζες, πλήρωνες σαν έναν άλλο φόρο και τις ασφαλιστικές σου εισφορές, ενώ θα έπαιρνες την ίδια σύνταξη, ασχέτως με το πόσες εισφορές έδινες. Δεν το βάζω αυτό στη συζήτηση. Σας μιλάω μόνο για τους φορολογικούς συντελεστές. Άρα τους φόρους που πλήρωνε ο ελεύθερος επαγγελματίας».
«Άρα θεωρώ ότι έχουμε μειώσει, δραστικά, τους υπέρογκους φόρους τους οποίους πλήρωνε ένας ελεύθερος επαγγελματίας και όχι μόνο, αλλά αναφερθήκατε σε αυτήν την επαγγελματική ομάδα. Οι μειώσεις αυτές δεν είναι αμελητέες, έχουν πολύ σημαντικά οφέλη για τους ελεύθερους επαγγελματίες και έχουν κάθε λόγο οι ελεύθεροι επαγγελματίες να ζητάνε περισσότερα. Γιατί ένας ελεύθερος επαγγελματίας δεν έχει δεδομένο έναν μισθό. Πρέπει να πληρώνει μια σειρά από έξοδα και σε μια χώρα που για πολλές δεκαετίες είχε “ποινικοποιήσει” μια τέτοια επαγγελματική ενασχόληση, χρωστάμε ως κράτος πολλά περισσότερα», κατέληξε.
