Στο βήμα της βουλής βρίσκεται αυτή την ώρα ο πρόεδρος της ΝΔ Κυριάκος Μητσοτάκης. Στην αρχή της ομιλίας του ο κ.Μητσοτάκης σχολίασε την ομιλία του υπουργού Οικονομικών Ευκλείδη Τσακαλώτου, την οποία χαρακτήρισε «αρχηγική».
Ηγετική εμφάνιση κάνατε κ. Τσακαλώτε εν τη απουσία του πρωθυπουργού. Ισως η ανάγκη να αναφερθείτε στο 3% των συριζαίων που αποτελούν την βάση του κόμματός σας είναι προβολή στο μέλλον καθώς εκεί θα επιστρέψετε. Χαίρομαι κ. Τσακαλώτε να σας ακούω. Μαζί νομίζω μπορούμε να κάνουμε ουσιαστική αντιπαράθεση. Σας λέω όμως ένα πράγμα: την μάχη κατά των ανισοτήτων δεν την χαρίζουμε στον ΣΥΡΙΖΑ. Όμως κάποια στιγμή η Οικονομία πρέπει να παράγει πλούτο. Εσείς παράγετε μόνο μιζέρια.
Η τριήμερη συζήτηση ενδιαφέρουσα και αποκαλυπτική. Είδαμε ακούσαμε και μάθαμε πολλά. Μάθαμε πως μια κυβερνητική πλειοψηφία που στηρίζετε σε βουλευτές που αντάλλαξαν αρχές με καρέκλες έχει ανοχή σε κάθε χυδαία συμπεριφορά. Εμείς γι αυτό καταθέσαμε πρόταση μομφής κατά Πολάκη. Ο Τσίπρας έσπευσε να μετατρέψει σε πρόταση εμπιστοσύνης. Ταυτισε όλους εσάς με την αλαζονική και φασιστική συμπεριφορά του υπουργού σας. καταλήξαμε σε μια εφ όλης της ύλης αντιπαράθεση. Είναι αλήθεια ότι την περασμένη Τετάρτη εκτραχύνθηκε. Ολοι ξέρουν ότι αυτό δεν έιναι το ήθος μου. Κανει λάθος όμως ο Τσίπρας να νομίζει ότι η ευγένεια με την οποία πολιτεύομαι είναι ένδειξη αδυναμίας. Το ξαναλεω ότι δεν θα δεχθώ καμία χυδαία αναφορά εναντίον της οικογένειάς μου.
Καλώ θα ήταν ο κ.Τσίπρας να είναι πιο προσεκτικός και να έχει πολιτική συνείδηση όταν έχει έμπνευση να απαντά με στίχους. Ο Ανέστης Αναγνωστάκης δήλωσε ότι ο στίχος που επικαλέστηκε ο κ. Τσίπρας γράφηκε από τον πατέρα του για κάποιους σαν τον κ. Τσίπρα. Συνπεπώς σας τον επιστρέφω και με την σειρά μου σας αφιερώνω ένα δίστιχο από το ποίημα «Φοβαμαι»: Φοβάμαι τους ανθρώπους που με καταλερωμένη την φωλιά πασχίζουν να βρουν λεκέδες στη δική σου
Και θα σας πω τώρα ποιες είναι οι άλλες αλήθειες που προέκυψαν από τη συζήτηση:
Αλήθεια πρώτη. Τσίπρας ίσον Πολάκης και Πολάκης ίσον Τσίπρας. ΣΥΡΙΖΑ σημαίνει Τσίπρας, συνεπώς και ΣΥΡΙΖΑ σημαίνει Πολάκης. Όλα τα άλλα περι συλλογικοτήτων που είπε ο κ. Τσακαλώτος ίσως αφορούν τις ευθύνες
Όλα αυτά είναι απόφαση του Πρωθυπουργού.
Και θα σας πω τώρα ποιες είναι οι άλλες αλήθειες που προέκυψαν από τη συζήτηση:
Αλήθεια πρώτη. Τσίπρας ίσον Πολάκης και Πολάκης ίσον Τσίπρας. ΣΥΡΙΖΑ σημαίνει Τσίπρας, συνεπώς και ΣΥΡΙΖΑ σημαίνει Πολάκης. Όλα τα άλλα περι συλλογικοτήτων που είπε ο κ. τσακαλώτος ίσως αφορούν τις ευθύνες
Όλα αυτά είναι απόφαση του Πρωθυπουργού.
Γιατί θα μπορούσε από την αρχή να ζητήσει από τον υπουργό του να ανασκευάσει, όταν επιτέθηκε άνανδρα σε έναν ήρωα της ζωής.
Να τον ανακαλέσει στην τάξη γιατί μείωσε έναν άξιο επιστήμονα με αναπηρία. Ή ακόμη και να τον αποπέμψει.
Αν το είχε κάνει, τίποτε από αυτά που έγιναν την τελευταία εβδομάδα δεν θα είχαν συμβεί.
Και πάντα η ειλικρινής συγγνώμη είναι ένδειξη γενναιότητας και όχι αδυναμίας.
Όπως εγώ έχω το θάρρος να πω δημόσια ότι κακώς ευρωβουλευτής μας χρησιμοποίησε στη δημόσια αντιπαράθεση συγκεκριμένες φωτογραφίες που δεν είναι αληθινές.
Όμως, ο κ. Τσίπρας διάλεξε άλλον δρόμο: Πήρε την ευθύνη να καλύψει τον κ. Πολάκη -και μάλιστα να τον κρύψει πίσω από ένα ολόκληρο κόμμα.
Αυτή η πρωθυπουργική επιλογή, βέβαια, δυσκολεύει τη θέση των βουλευτών του. Είναι αυτοί που καλούνται, τώρα, να καταπιούν τα όσα οι ίδιοι είπαν -ακόμη και από αυτό το βήμα- για τις αθλιότητες Πολάκη.
Που θα αναμετρηθούν με την αξιοπρέπειά τους και με το δίλημμα που τους θέτει ο κ. Τσίπρας: «Ή με τον Πολάκη ως το τέλος ή εξουσία τέλος».
Είναι αυτοί που το βράδυ θα ψηφίσουν αν ανήκουν στον ΣΥΡΙΖΑ των Πολάκηδων ή στην Ελλάδα των πολλών. Η ελληνική κοινωνία βλέπει και κρίνει.
Αλήθεια δεύτερη. Ο κ. Τσίπρας πήγε να γενικεύσει τη συζήτηση για να διασπάσει την προσοχή της κοινής γνώμης από την υπόθεση Πολάκη. Αυτό όμως έγινε μπούμερανγκ για την κυβέρνηση.
Στην πίεση φαίνεται ο χαρακτήρας των πρωταγωνιστών. Φαίνεται αν υπάρχει κουράγιο στην ψυχή τους.
Μπρος στις αποκαλύψεις για τις σκαφάτες διακοπές, ο κ.Τσίπρας έβγαλε τον Πολάκη που έχει μέσα του.
Μίλησε με ύφος ανοίκειο και απαράδεκτο για αντιπαράθεση πολιτικών αρχηγών. Δεν θυμάμαι ποτέ στο παρελθόν -ακόμη και σε ταραγμένες εποχές- κανέναν πρωθυπουργό να απευθύνεται με τέτοιο ύφος στον οποιοδήποτε πολιτικό του αντίπαλο.
Είναι και αυτό ένα από τα ήθη του ΣΥΡΙΖΑ που έφερε μαζί του και ευτυχώς θα φύγουν μαζί του.
Κ. Τσίπρα όταν μου μιλάτε στον ενικό δεν θίγετε εμένα αλλά το αξίωμά σας. Όταν εγώ σας μιλώ στον πληθυντικό σέβομαι τα αξιώματά μας και το κοινοβουλιο.
Ακόμα χειρότερο όμως από τους χαρακτηρισμούς καφενείου, ήταν η εντελώς αχαρακτήριστη – προκαλεί θλίψη και ντροπή – επιλογή σας να αποκαλέσετε «περιφερόμενη γλάστρα» τον Στέλιο Κυμπουρόπουλο.
Ο Στέλιος απάντησε απλά και νηφάλια: «Είναι άδικο αυτό που είπατε για μένα», είπε. Γιατί το ύφος είναι ο ίδιος ο άνθρωπος.
Και όλη αυτή η ασχήμια των αντιδράσεων Τσίπρα και Πολάκη προήλθε γιατί ο Στέλιος ζήτησε ίσες ευκαιρίες. Αλλά και γιατί σας ενοχλεί βαθιά που είναι δικός μας υποψήφιος.
Τόσα mea culpa έχουν ακουστεί σε αυτήν αίθουσα. Πείτε κι εσείς ένα – για τον Στέλιο.
Αλήθεια τρίτη.
Η συζήτηση για τα σκάφη και τις διακοπές δεν είναι παραπολιτικό κουτσομπολιό. Είναι βαθιά πολιτική. Για δύο λόγους:
Πρώτον, διότι ο πολιτικός, και δη ο πρωθυπουργός ουσιαστικά δεν έχει ιδιωτική ζωή. Και οι διακοπές του πρωθυπουργού σε μια δημοκρατία οφείλουν να είναι δημόσια γνωστές.
Αφού, όπως μας είπατε, το ζήτημα ήταν ασήμαντο, γιατί δεν το δημοσιοποιήσατε. Στο κάτω-κάτω το πρώτο αίτημα για την προοδευτική άσκηση της εξουσίας σε μια Δημοκρατία είναι η διαφάνεια.
Δεύτερον, όταν έχεις κάνει καριέρα ενοχοποιώντας τους πολιτικούς αντιπάλους για σχέσεις με την ελίτ και τους επιχειρηματίες και αποκαλύπτεται ότι κάνεις στα κρυφά διακοπές σε πανάκριβα κότερα, λίγες εβδομάδες μετά από μια εθνική τραγωδία, πρέπει να είσαι έτοιμος να υποστείς τις συνέπειες.
Πόσο μάλλον όταν υπάρχουν βάσιμες υπόνοιες συναλλαγής.
Σας είπα στη δευτερολογία μου προχθές ότι διεκδικώ να κρινόμαστε με τα ίδια μέτρα και με τα ίδια σταθμά. Ηθική ανωτερότητα δεν έχει εξ ορισμού καμία παράταξη.
Και η κατάρρευση του δήθεν ηθικού πλεονεκτήματος του ΣΥΡΙΖΑ, είναι πλέον μια πραγματικότητα.
Και είναι μια μεγάλη νίκη, όχι μόνο της παράταξης που έχω την τιμή να ηγούμαι αλλά και όσων υπέστησαν αυτό το ιδιότυπο ιδεολογικό bullying εδώ και δεκαετίες.