Πολιτική

Μονομαχία Κασσελάκη – Ανδρουλάκη για τη 2η θέση: Όποιος χάσει, χάνεται

Στέφανος Κασσελάκης και Νίκος Ανδρουλάκης. Σαν δύο ξένοι στην ίδια πόλη. Σαν στριμωγμένοι άγνωστοι συνεπιβάτες, αν όχι σε κοινό, σε παραπλήσιο βαγόνι. Παρότι συμμετέχουν στο ίδιο παιχνίδι, είναι ανέπαφοι μεταξύ τους. Οι βίοι τους δεν είναι διόλου παράλληλοι, έστω και αν κάποιες από τις πολιτικές επιλογές τους τέμνονται περιστασιακά. Δεν μοιράζονται, άλλωστε, καν κοινές μνήμες, συμπεριφορές, νοοτροπίες, ιδέες. Εχουν διανύσει ανόμοιες διαδρομές και κινούνται σε ασύμπτωτες τροχιές.

Με συνέπεια οι αποστάσεις τους να μη γεφυρώνονται. Κι αν αμφότερους τους συνεπαίρνουν ταυτόσημοι στόχοι, με τίποτε δεν συμπλέουν. Αντίθετα, ανταγωνίζονται σκληρά για το ποιος θα φτάσει πρώτος στη δεύτερη θέση των προσεχών ευρωεκλογών. Η κατάκτηση του ασημένιου μεταλλίου, μακράν του χρυσού του νικητή, είναι και για τους δύο ένα κρίσιμο έπαθλο. Αποτελεί την ανταμοιβή τους για την εδραίωση εκάστου στην ηγεσία του κόμματός του. Συνιστά οιονεί κατοχύρωση του ρόλου του ως αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Και ταυτόχρονα τοποθετεί το εφαλτήριο επικράτησης στην ανάμεσά τους κούρσα για την ηγεμονία της Κεντροαριστεράς. Ειδικότερα τώρα που η μάχη ανάβει.

Το έφερε έτσι η συγκυρία ώστε οι πρόσφατες δημοσκοπήσεις να δείχνουν ισοπαλία των ποσοστών ανάμεσα σε ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ. Γεγονός που εν όψει ευρωκάλπης προδικάζει ντέρμπι. Αναπόδραστα, όπως σε κάθε τέτοια αναμέτρηση με αβέβαιο αποτέλεσμα, τα επιτελεία τους βρίσκονται σε αναβρασμό, σκάβοντας επιμελώς βαθύτερα χαρακώματα για τη συγκρουσιακή αντιπαράθεσή τους. Η οποία δεν ξεκίνησε, προφανώς, με την ανάγνωση των τελευταίων δημοσκοπικών ευρημάτων.

Η έναρξη της αντιπαλότητας Κασσελάκη και Ανδρουλάκη έχει τη δική της αφετηρία, μόλις τέσσερις μήνες πριν.

Στις 4 το απόγευμα εκείνης της Δευτέρας 6 Νοεμβρίου 2023, ο νεοεκλεγμένος πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ περνούσε κοστουμαρισμένος την πόρτα του γραφείου στη Βουλή του προέεδρου του ΠΑΣΟΚ. Ηταν η πρώτη εθιμοτυπική τους συνάντηση, που θα έγραφε το πρελούδιο μιας ωδής στην ψυχρότητα μεταξύ των δύο πολιτικών αρχηγών. Μέχρι εκείνη τη στιγμή, η Χαριλάου Τρικούπη, αισιόδοξη για το δημοσκοπικό προβάδισμα του ΠΑΣΟΚ έναντι του ΣΥΡΙΖΑ, μετά 11 «πέτρινα» χρόνια από τον μακρινό Μάιο του 2012, έδειχνε άνετη, χαλαρή, καταδεκτική. Με αυτοπεποίθηση που καθρεφτιζόταν στον πρόεδρό της. Ετσι κι αλλιώς, το τετ α τετ με τον Κασσελάκη είχε θεσμικό χαρακτήρα, εξαιτίας του τόπου του ραντεβού στον ναό της Δημοκρατίας.

Την ίδια στιγμή, ο Ανδρουλάκης ήταν ο οικοδεσπότης που υποδεχόταν έναν εξωκοινοβουλευτικό πολιτικό ηγέτη στη Βουλή. Οσο να ‘ναι, περιβεβλημένος με το κύρος του εκλεγμένου βουλευτή, ο αρχηγός του ΠΑΣΟΚ απέπνεε έναν αέρα αίγλης απέναντι στον φιλοξενούμενό του. Ξεχνώντας ίσως ότι και ο ίδιος παρέμεινε ως πρόεδρος του κόμματός του επί περίπου 1,5 χρόνο μακριά από το Κοινοβούλιο, διατηρώντας τη θέση του στην Ευρωβουλή, καθώς και τον εκεί διόλου ευκαταφρόνητο μισθό του.

Κι όταν εκλεγμένος πια βουλευτής, πριν κάνει την πρώτη του εμφάνιση στην αίθουσα της Ολομέλειας, φρόντισε να την επισκεφθεί νωρίτερα, όταν ήταν άδεια, για να εξοικειωθεί με τον χώρο. Μεθοδικός μεν, αλλά με το τρακ του πρωτάρη. Πράγμα που αναμένεται να κάνει και ο Κασσελάκης, αν και εφόσον εκλεγεί βουλευτής στις επόμενες, οπόταν διενεργηθούν, εθνικές εκλογές.

Σημειολογία

Οπως, πάντως, και αν είχε, ελάχιστοι αντιλήφθηκαν σε εκείνη τη συνάντηση ότι ο Κασσελάκης προσήλθε ξεκάλτσωτος. Στυλιστικό χούι ίσως, αλλά για τους λάτρεις της σημειολογίας φανέρωνε ότι μάλλον θα έγραφε στα παλιά του μοκασίνια όσα θα συζητούνταν. Στη συζήτησή τους δεν χτίστηκε τίποτε τελεσφόρο πέρα από τα τυπικά. Συμφώνησαν να καταδικάσουν την κυβέρνηση, εξαπολύοντας πυρά από κοινού στη Ν.Δ. για τους χειρισμούς της στο σκάνδαλο των υποκλοπών και τις ενέργειές της στη διαλεύκανση της τραγωδίας των Τεμπών.

Επειτα από μία ώρα κουβέντας, μπροστά από τις κάμερες ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ περιχαρής υπογράμμιζε ότι «πρέπει να υπάρχουν δίαυλοι επικοινωνίας για να οικοδομούμε σε ένα πολιτικό πεδίο σχέσεις εμπιστοσύνης και συναινέσεων όπου είναι δυνατόν». Δύο μόλις ώρες αργότερα, το ίδιο βράδυ κιόλας, αυτά τα λόγια-πετιμέζια είχαν μεταστραφεί σε ξίδια, αν όχι σε διαβρωτική καυστική ποτάσα. Η υποτιθέμενη συνεννόησή τους είχε γίνει φτερά και πούπουλα.

Εκείνη τη δευτεριάτικη βραδιά διοργανωνόταν στο Ιδρυμα Μείζονος Ελληνισμού τιμητική εκδήλωση για τον Κώστα Σημίτη. Ο προσκεκλημένος Στέφανος Κασσελάκης είχε ενημερώσει προκαταβολικά πως δεν θα παρευρεθεί. Την ίδια νύχτα, ο Παύλος Πολάκης πανηγύρισε την απουσία του αρχηγού του, αναρτώντας αμιγώς προσβλητικό σχόλιο για τον πρώην πρωθυπουργό. Τα πράγματα χειροτέρεψαν την επομένη, όταν ο ίδιος ο Κασσελάκης εξηγούσε στους δημοσιογράφους ότι δεν παραβρέθηκε στην εκδήλωση, διερωτώμενος εριστικά «τι δουλειά έχω εγώ με όλους εκείνους που έχουν σπαταλήσει τόσα δισεκατομμύρια του ελληνικού λαού;».

Διαβάστε ακόμη

Περισσότερα στην κατηγορία: Πολιτική