Μεγάλο μέλος της βιογραφίας του Σίλβιο Μπερλουσκόνι είναι αφιερωμένο στην «αποδόμηση» του πρώην Γάλλου Προέδρου, τον οποίο και «στολίζει» με διάφορα κοσμητικά.
Ένας «κρετίνος», ένας «αυτάρεσκος, επιθετικός» άνδρας που «ζηλεύει» τα πλούτη των άλλων: ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι ζωγραφίζει με βιτριολικό τρόπο το πορτρέτο του πρώην προέδρου της Γαλλίας Νικολά Σαρκοζί στο βιβλίο «My Way», την πρώτη επίσημη βιογραφία του που μόλις κυκλοφόρησε στην Ιταλία.
Ο Σαρκοζί είναι «ένας παραφουσκωμένος πολιτικός, με υπερμέγεθες εγώ», ένα «ναπολεόντειο πρόσωπο με έντονο πνεύμα και ευέξαπτη ιδιοσυγκρασία», σύμφωνα με το βιβλίο που έγραψε ο Αμερικανός δημοσιογράφος Άλαν Φρίντμαν.
«Ζήλευε, επειδή εγώ ήμουν πλούσιος κι εκείνος όχι», διαβεβαιώνει ο Μπερλουσκόνι αφηγούμενος, γελώντας, ότι μετά τον γάμο του με την Κάρλα Μπρούνι, την κληρονόμο μιας πάμπλουτης ιταλικής οικογένειας, ο Σαρκοζί του είπε: “Δες, Σίλβιο: τώρα είμαι πλούσιος! Σαν εσένα!”.
Σε μια σύνοδο στις Βρυξέλλες, στα τέλη Οκτωβρίου 2011, λίγες εβδομάδες πριν από την αποχώρηση του Μπερλουσκόνι από την πρωθυπουργία λόγω της οικονομικής κρίσης στην Ιταλία και την απώλεια της πλειοψηφίας του, ο Σαρκοζί αρνήθηκε να κάνει χειραψία μαζί του. «Σκέφτηκα: Τι κρετίνος! Τι αλαζονεία! Κανείς δεν μου συμπεριφέρθηκε ποτέ έτσι», συνεχίζει οργισμένος ο πρώην Καβαλιέρε.
Ο Μπερλουσκόνι δεν υπέκυψε στην «πεισματική επιμονή» και τις «επιθετικές πιέσεις» που δέχτηκε για να δεχτεί την παρέμβαση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου στην Ιταλία, ούτε “κατάπιε” το «χαμόγελο συνενοχής που μετατράπηκε σε μια γκριμάτσα αυταρέσκειας» που αντάλλαξαν ο πρώην πρόεδρος της Γαλλίας με την καγκελάριο της Γερμανίας Άγγελα Μέρκελ όταν ένας δημοσιογράφος τους ρώτησε αν είχαν εμπιστοσύνη στις υποσχέσεις που έδινε η Ρώμη ότι θα προχωρούσε σε μεταρρυθμίσεις.
Εν παρόδω, ο Μπερλουσκόνι διατείνεται ότι πρόσφερε πολλά κοσμήματα αξίας, τα οποία «πλήρωσε από την τσέπη του», στην Μέρκελ η οποία πάντα έμοιαζε «ευχαριστημένη που τα λάμβανε».
Πολύ σοβαρό παράπτωμα, στα μάτια του Μπερλουσκόνι, ήταν και το γεγονός ότι ο Σαρκοζί είχε το θράσος να μείνει ανέκφραστος όταν, τον Απρίλιο του 2011, του αφηγήθηκε ένα ανέκδοτο για «την υποτιθέμενη λιβυκή προέλευση της έκφρασης μπούνγκα-μπούνγκα». Τον επόμενο μήνα, στη σύνοδο της G8 στην Ντοβίλ, η «απαστράπτουσα» Κάρλα Μπρούνι αγκάλιασε όλους τους άλλους ηγέτες εκτός από τον Μπερλουσκόνι.
Ο Σαρκοζί είναι επίσης ο πρωταγωνιστής ενός μεγάλου κεφαλαίου, αφιερωμένου στον Μουάμαρ Καντάφι, τον «φίλο» του Μπερλουσκόνι τον οποίο «καλόπιανε» δημοσίως όταν τον δέχτηκε με τιμές στο Παρίσι τον Δεκέμβριο του 2007. Όμως αφού αντιμετώπισε «αδέξια» την εξέγερση στην Τυνησία και «με ενδοιασμούς» εκείνη της Αιγύπτου, «μέθυσε» τους Δυτικούς ηγέτες για να πετύχει μια στρατιωτική επέμβαση της Δύσης στη Λιβύη.
«Ζήλευε τις άριστες σχέσεις μου με τον Καντάφι. Αντιλαμβανόταν ότι δεν θα μπορούσε ποτέ να με συναγωνιστεί για να κερδίσει νέα πετρελαϊκά συμβόλαια λόγω της φιλίας μου με τον συνταγματάρχη», αναλύει ο Μπερλουσκόνι.
Σύμφωνα με τη βιογραφία του, ο Μπερλουσκόνι «είχε καλύτερη γνώση των λιβυκών πραγμάτων από τον Σαρκοζί και ήταν πεπεισμένος ότι η εμπλοκή σε έναν πόλεμο σ’ αυτή τη χώρα ήταν καθαρή τρέλα».
Πάντως ο πρώην πρωθυπουργός που έχει αντιμετωπίσει αμέτρητες δικαστικές υποθέσεις στην Ιταλία, χαρακτηρίζει «απίθανο» να είχε χρηματοδοτήσει ο Καντάφι την προεκλογική εκστρατεία του Σαρκοζί.
