Νέο μέτωπο φαίνεται πως έχει ανοίξει στην Παιδεία έπειτα από απόφαση του υπουργείου για ανάκληση μετάταξης 4.000 περίπου εκπαιδευτικών.
Σύμφωνα με τα όσα καταγγέλουν οι ίδιοι οι εκπαιδευτικοί η απόφαση «σε ΜΙΑ ΝΥΧΤΑ ανατρέπει την οικονομική ,οικογενειακή, κοινωνική ζωή 4000 ανθρώπων και μας οδηγεί στην ανεργία. Η πρόταση περί ανάκλησης της μετάταξής μας είναι κατάφωρα άδικη και μας μετατρέπει για μια ακόμη φορά σε εξιλαστήρια θύματα των αποφάσεων του ΥΠΟΠΑΙΘ».
Οι εκπαιδευτικοί ετοιμάζουν συλλαλητήριο για τις 19 Μάη έξω από το υπουργείο Παιδείας ενώ έστειλαν επιστολή στον πρωθυπουργό.
Αναλυτικά η επιστολή:
ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΩΝ ΜΕΤΑΤΑΧΘΕΝΤΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΏΝ
ΤΟΥ Ν.4172/2013 ΑΡΘΡΟ 82 ΠΑΡ.11
ΠΡΟΣ
Πρωθυπουργό
κ. Αλέξιο Τσίπρα
Υπουργό Πολιτισμού, Παιδείας & Θρησκευμάτων
κ. Αριστείδη Μπαλτά
Αναπληρωτή Υπουργό Πολιτισμού Παιδείας & Θρησκευμάτων
κ. Αναστάσιο Κουράκη
Αξιότιμοι κύριοι,
Διευκρινίζουμε εξαρχής ότι οι πρόσφατες ανακοινώσεις (15/16-5-2015) των συνδικαλιστικών οργάνων της ΔΟΕ και της ΟΛΜΕ χρησιμοποιήθηκαν αναγκαστικά ως βάση για τη δημιουργία του εν λόγω υπομνήματος, διότι ήταν και η μόνη σχετικά αναλυτική ενημέρωση για τα διαμειφθέντα στην εν λόγω συνεδρίαση της Επιτροπής ΔΟΕ-ΟΛΜΕ απ’ όπου προέκυψε και η είδηση περί των προθέσεων του ΥΠΟΠΑΙΘ για την τύχη των μεταταχθέντων του Ν. 4172/2013.
Από τα εν λόγω ανακοινωθέντα προκύπτει ότι η Επιτροπή δεν κατέληξε σε μια ομόφωνη, συμβιβαστική έστω πρόταση, για την επίλυση του ζητήματος που έχει προκύψει σχετικά με την υπηρεσιακή κατάσταση των μεταταχθέντων εκπαιδευτικών του Ν.4172/2013 και των υπολοίπων εκπαιδευτικών ειδικοτήτων της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης. Αντιθέτως κάποιος/α, φερόμενος/η ως εκπρόσωπος της πολιτικής ηγεσίας, ανακοίνωσε τις απόψεις του/της για τη διευθέτηση του εν λόγω θέματος. Επί των απόψεων αυτών επιτρέψτε μας να κάνουμε τις ακόλουθες επισημάνσεις:
Κατά τον έλεγχο των μορίων στις αιτήσεις για υποχρεωτική μετάταξη, που διενεργήθηκε από τις υπηρεσίες του Υπουργείου σας, ευρέθησαν 247 δηλώσεις με περισσότερα μόρια και 208 με λιγότερα και κατά γενική παραδοχή όλων των εμπλεκομένων (εκπροσώπων του Υπουργείου και συνδικαλιστών) τεκμαίρεται ότι «για τα λάθη αυτά δεν υπάρχει και δεν καταλογίζεται δόλος». Παρ’ όλα αυτά, σύμφωνα με τα ανακοινωθέντα «η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου προτίθεται να προβεί σε ανάκληση όλων των «παρανόμων» διοικητικών πράξεων «ελευθέρως» αφού δεν έχει παρέλθει η διετία και να καταργήσει νομοθετικά την παρ.11 αρ.82 του 4172/13.».
Ποια όμως είναι η παρανομία που διαπράχθηκε και πρέπει να παταχθεί προκειμένου να ικανοποιηθεί το αίσθημα δικαίου των πολιτών; Αναφέρεται ότι δεν υπήρξε αγαστή συνεργασία του πρώην Υπουργού Παιδείας με τις διοικητικές υπηρεσίες του Υπουργείου του, «καθότι δεν υπάρχει η προβλεπόμενη εισήγηση από τη Γενική Δ/νση Διοίκησης Πρωτοβάθμιας-Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης» σχετικά με τον αριθμό των πλεοναζόντων, κενών θέσεων και εν γένει των υπηρεσιακών αναγκών.
Επ’ αυτών των αιτιάσεων συνοπτικά σημειώνονται τα εξής: Η εισήγηση, ακόμη και αν θεωρηθεί ως οιονεί γνωμοδότηση, σε κάθε περίπτωση συνιστά απλή γνώμη, το περιεχόμενο της οποίας δεν δεσμεύει το όργανο που έχει την αποφασιστική αρμοδιότητα. Επίσης, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 20 παρ.4 του Κώδικα της Διοικητικής Διαδικασίας, και τη νομολογία του Συμβουλίου Επικρατείας (ΣτΕ 2085/2003) εφόσον ο ίδιος ο νόμος δεν τάσσει συγκεκριμένη προθεσμία για την υποβολή της απλής γνώμης, τότε η προθεσμία αυτή τάσσεται από το αποφασίζον όργανο, το οποίο μετά την πάροδο της προθεσμίας υποβολής της γνώμης, μπορεί να προχωρήσει στην έκδοση της πράξης και χωρίς τη γνώμη αυτή. Επομένως, ο πρώην Υπουργός Παιδείας, ως το αποφασίζον όργανο στην προκειμένη περίπτωση, μη λαμβάνοντας τη εισήγηση στην προθεσμία που έθεσε, βασίστηκε, σύμφωνα με το Ν.4172/2013 στα στοιχεία του ηλεκτρονικού συστήματος του άρθρου 7 του Ν.3848/2010 (το γνωστό survey) για να εκδώσει, ως καθ’ ύλιν αρμόδιος, τις διαπιστωτικές πράξεις για τον καθορισμό των κενών θέσεων και του πλεονάζοντος εκπαιδευτικού προσωπικού ανά νομό και περιφέρεια. Δεδομένου ότι οι δυσλειτουργίες του Υπουργείου δεν συνιστούν καθ’ αυτό παρανομία αλλά μάλλον ανικανότητα των μετακλητών στελεχών του, φρονούμε ότι δεν υφίσταται νομικό έρεισμα για την ανάκληση των διοικητικών πράξεων των μετατάξεων.
Επίσης ως αιτιολογία για την ανάκληση των μετατάξεων προβάλλεται το γεγονός των επιπλέον μοριοδοτούμενων κριτηρίων, όπως των μεταπτυχιακών σπουδών και δεύτερων πτυχίων, που δεν προβλέπονται από τις γενικές διατάξεις περί μετατάξεων. Δεδομένου ότι τα κριτήρια αυτά προβλέπονται ευθέως από τις διατάξεις του Ν.4172/2013 και καθότι οι ειδικές διατάξεις του νόμου υπερισχύουν των αντίστοιχων γενικών διατάξεων σύμφωνα με την πάγια νομολογία (π.χ. 1808/2000 Διοικητικό Εφετείο Αθηνών), το επιχείρημα αυτό είναι προδήλως αβάσιμο.
Επίσης άλλη αιτιολογία που προβάλλεται για την ανάκληση των μετατάξεών μας είναι ότι «υπάρχουν δικαστικές αποφάσεις που ακυρώνουν το κριτήριο να προηγούνται στις μετατάξεις όσοι διεκδικούσαν θέσεις εντός της Περιφερειακής Δ/νσης που ανήκαν αρχικά. Υπάρχουν δικαστικές αποφάσεις που κρίνουν παράνομη τη διαδικασία που ακολουθήθηκε …προστέθηκαν κενά προς μετάταξη σε πλεονασματικές περιοχές μετάθεσης της Α/θμιας, οι πίνακες δεν ήταν σωστοί». Προφανώς γίνεται αναφορά στο δελτίο τύπου, μεσούσης της διαδικασίας υποβολής αιτήσεων μετάταξης, με το οποίο το Υπουργείο «διευκρίνισε» ότι στον πίνακα κατάταξης προηγούνται οι εκπαιδευτικοί της ίδιας Διεύθυνσης, έπονται οι ανήκοντες στην ίδια Περιφερειακή Διεύθυνση και ακολουθούν οι εκτός αυτής. Η επιχειρηματολογία αυτή είναι τουλάχιστον αντιφατική, καθώς με το σκεπτικό της θίγονται πρωτίστως οι εκπαιδευτικοί που υπηρετούσαν μακριά από τον τόπο κατοικίας τους και που πήραν μετάταξη, παρόλο που δεν είχαν κανένα προβάδισμα, γιατί είναι αυτοί που θα τιμωρηθούν σε περίπτωση ανακλήσεως της μετάταξής τους καθώς θα επανέλθουν στο πρότερο υπηρεσιακό καθεστώς, μακριά από την οικογενειακή τους εστία. Επίσης, αναρωτιόμαστε πως είναι δυνατό να αιτιολογηθεί νομικά η ανάκληση σε αυτές τις περιπτώσεις των εκπαιδευτικών που μετατάχθηκαν αποκλειστικά με βάση τα προβλεπόμενα από τα νόμο μόρια! Εξάλλου, είναι δυνατόν οι όποιες ατομικές δικαστικές προσφυγές να χαρακτηρίσουν συλλήβδην «παράνομες διοικητικές πράξεις» το ΣΥΝΟΛΟ ΤΩΝ ΑΤΟΜΙΚΩΝ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΩΝ ΠΡΑΞΕΩΝ που αφορούν ΟΛΟΥΣ τους μεταταχθέντες συναδέλφους που μετείχαν με τη βεβαιότητα νόμιμης διαδικασίας;
Από τα προαναφερθέντα είναι προφανές ότι κάθε μετάταξη συνιστά αυτοτελή ατομική διοικητική πράξη και η νομιμότητά της πρέπει να ελεγχθεί αυτοτελώς. Τυχόν διαδικασία συλλήβδην ανακλήσεως όλων των μετατάξεων δεν αποκαθιστά τη νομιμότητα όπως διατείνεται η ΔΟΕ, αντιθέτως θα αποτελούσε κατάφωρη παραβίαση της χρηστής διοίκησης και της προστατευόμενης εμπιστοσύνης των διοικουμένων στο κράτος δικαίου, το οποίο οφείλει να σέβεται τις προγενέστερες πράξεις και τις ληφθείσες αποφάσεις της Διοίκησης και δεν νομιμοποιείται να ανατρέπει με απρόβλεπτο τρόπο καταστάσεις που ήδη έχουν ρυθμιστεί με προγενέστερο νόμο. Σύμφωνα με τη νομολογία του ΣτΕ είναι αναγκαίο η συμπεριφορά από μέρους της δημόσιας εξουσίας να καλύπτεται από ένα τεκμήριο σταθερότητας, δηλαδή να έχει διάρκεια στο χρόνο, ώστε να αποτελέσει πηγή της σταθερής και ισχυρής πεποίθησης εκ μέρους του διοικούμενου (ΣτΕ 4454/1987, 3720/1987, 3507/1979).
Εξάλλου η τυχόν ανάκληση των μετατάξεων με υπουργική απόφαση ανάκλησης, θα πρέπει να στηρίζεται σε έναν νέο νόμο, που να αντικαθιστά τον ήδη εφαρμοσμένο 4172/2013. Όμως η θέσπιση ενός τέτοιου νόμου θα παραβίαζε ευθέως τις διατάξεις του 77 παρ.2 του Συντάγματος και θα ήταν αντίθετος με το άρθρο 2 του Αστικού Κώδικα, (σύμφωνα με τις οποίες ο νόμος δεν έχει αναδρομική ισχύ) διότι θα ανέτρεπε αναδρομικά προϋπάρχοντα δικαιώματα και έννομες καταστάσεις, στις οποίες εμείς οι εκπαιδευτικοί που μεταταχθήκαμε στηρίξαμε τις αποφάσεις μας για την ζωή μας και τις οικογενειακές, κοινωνικές και οικονομικές επιλογές μας. Εξάλλου, δεδομένου ότι τυχόν υπουργική απόφαση ανάκλησης έχει δυσμενή χαρακτήρα για εμάς, θα έπρεπε προηγουμένως να κληθούμε για να ασκήσουμε το δικαίωμα της προηγούμενης ακρόασης (ΣτΕ 1527/1965) και όχι να καθορίζουν άλλοι το μέλλον μας ερήμην μας.
Εν κατακλείδι για ποια αποκατάσταση της νομιμότητας συζητάμε άραγε; Θα κινηθεί δικαστικά η σημερινή πολιτική ηγεσία του Υπουργείου με κατάθεση μηνυτήριας αναφοράς στον αρμόδιο εισαγγελέα κατά των τότε αρμοδίων Υπουργών ή τυχόν εμπλεκομένων μετακλητών ή διοικητικών υπαλλήλων για τυχόν παραλείψεις τους ως προς τον έλεγχο των μορίων των μετατασσομένων; H προχειρότητα των ενεργειών του Υπουργείου συνιστά λόγο απαξίωσης και τιμωρίας των εκπαιδευτικών, των οποίων θα ανατραπεί η ζωή και η επαγγελματική σταδιοδρομία τους, μολονότι η παρούσα υπηρεσιακή τους κατάσταση προέκυψε βάσει νόμου από υπουργικές αποφάσεις, οι οποίες δεν έχουν κριθεί παράνομες από τα αρμόδια Διοικητικά Δικαστήρια;!!!
Δεδομένου ότι το όλο ζήτημα ανακινήθηκε από τους προϋφιστάμενους συναδέλφους της Πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης, οι οποίοι διατείνονται ότι θίγονται από την μετάταξή μας σε τόπους συμφερόντων τους, υπενθυμίζουμε ότι η Διοίκηση έλαβε στην πράξη μεταβατικά μέτρα προς όφελός τους, δεδομένου ότι με τη υπ’ αριθ. 59755/Δ1/15-4-2014 εγκύκλιο του Υπουργείου Παιδείας & Θρησκευμάτων, οι μεταταχθέντες αποκλειστήκαμε για το σχολικό έτος 2013-2014 από τη διαδικασία των μεταθέσεων καθώς και της οριστικής τοποθέτησης στην περιοχή όπου μεταταχθήκαμε, χωρίς αυτός ο αποκλεισμός να προβλέπεται ρητώς από διάταξη νόμου. Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία της ΔΟΕ αναρτημένα στο διαδίκτυο (alfavita.gr) ικανοποιήθηκε το έτος 2014 το 45,89% των αιτήσεων μετάθεσης των εκπαιδευτικών ΠΕ06 (Αγγλικής) ενώ το ποσοστό ικανοποίησης των αιτήσεων μετάθεσης των εκπαιδευτικών του κλάδου της Μουσικής (8,51%) ήταν αντίστοιχο του ποσοστού ικανοποίησης των μεταθέσεων των εκπαιδευτικών που υπηρετούσαν στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση και χαμηλό ήταν μόνο το ποσοστό του κλάδου της Φυσικής Αγωγής (3,2%). Εξάλλου, το ζήτημα των αμετάθετων εκπαιδευτικών οφείλεται κατά κύριο λόγο στην αναστολή των διορισμών στο Δημόσιο Τομέα και δεν οφείλεται στις υποχρεωτικές μετατάξεις, δεν υφίσταται δηλαδή άμεση αιτιώδης συνάφεια μεταξύ των υποχρεωτικών μετατάξεων και του σχετικά χαμηλού ποσοστού ικανοποίησης μεταθέσεων στους κλάδους ΠΕ11 και ΠΕ16.
Περαιτέρω άνιση μεταχείριση εις βάρος μας, με την συλλήβδην ανάκληση των μετατάξεών μας και τον υποβιβασμό μας σε «έφεδρους» εκπαιδευτικούς σε τόπο μακριά από την οικογενειακή μας εστία θα αποτελούσε πρόδηλη άνιση μεταχείριση που αντίκειται ευθέως στη συνταγματική αρχή της ισότητας. Εξάλλου ας μην ξεχνάμε ότι κατά το τρέχον σχολικό έτος η Διοίκηση έχει δεσμευτεί με την εγκύκλιο υπ’ αριθ. Γ.Τ. 11314/31-10-2014 και την υπ’ αριθ. 25614/Ε1/16-2-2015 (μάλιστα η δεύτερη εγκύκλιος εκδόθηκε με την έγκριση της παρούσας πολιτικής ηγεσίας του ΥΠΟΠΑΙΘ) να συστήσει νέες οργανικές θέσεις για τους μεταταχθέντες εκπαιδευτικούς και να τους τοποθετήσει οριστικά σε αυτές, και ως εκ τούτου έχουμε ήδη υποβάλλει αίτηση για οριστική τοποθέτηση από το σχολικό έτος 2015-16, οπότε τυχόν αθέτηση αυτής της δέσμευσης θα αντίκειτο προς την αρχή της χρηστής διοίκησης.
Ως εκ τούτου, οι μετατάξεις μας ως ατομικές επωφελείς διοικητικές πράξεις δεν είναι δυνατόν να ανακληθούν, σύμφωνα με τη νομολογία, ούτε λόγω μεταγενέστερης διαφορετικής εκτίμησης των δεδομένων που υπήρχαν κατά την έκδοσή τους, δηλαδή επειδή η Διοίκηση μετέβαλε αντιλήψεις, (ΣτΕ 4045/1976, 4412/1987, 3064/1991) ούτε για λόγους σκοπιμότητας (ΣτΕ 1317/1976, 3376/1982).
Επίσης η τυχόν επανάληψη της ήδη διενεργηθείσης κρίσεως (με την ανάκληση των πράξεων μετάταξης βάσει των ειδικών διατάξεων του Ν.4172/2013 και την διενέργεια νέων μετατάξεων με βάση τις γενικές διατάξεις) θα επέφερε αστάθεια στις έννομες σχέσεις και αβεβαιότητα περί το δίκαιο, δεδομένου ότι από τις πράξεις της Διοίκησης βάσει του Ν.4172/2013 έχουν αποκτηθεί καλόπιστα δικαιώματα που χρήζουν προστασίας. Παράλληλα, ανοίγει αναπόφευκτα ο δρόμος για αναδρομικές ακυρώσεις και ανακλήσεις όλων των υπηρεσιακών μεταβολών (μεταθέσεων & μετατάξεων) των εκπαιδευτικών από εδώ και στο εξής, στο πλαίσιο της αποκατάστασης των εκάστοτε θιγομένων συναδέλφων τους από τις δικαστικές και τις διοικητικές αρχές.
Επομένως σας επισημαίνουμε ότι τυχόν ανάκληση των μετατάξεών μας θα ανοίξει το κουτί της Πανδώρας, επιφέροντας νέο κύκλο ατέρμονων δικαστικών αγώνων που θα διχάσουν την εκπαιδευτική κοινότητα και ταυτόχρονα θα απαξιώσουν το μεταρρυθμιστικό έργο της σημερινής κυβέρνησης, η οποία μέχρι στιγμής έχει δείξει ότι έχει τη θέληση και την πυγμή να προστατεύσει τα εργασιακά δικαιώματα όλων των εργαζομένων (π.χ. επαναφορά εκπαιδευτικών και άλλων εργαζομένων που ήταν σε διαθεσιμότητα ή είχαν απολυθεί, επαναφορά του τεκμηρίου αθωότητας των δημοσίων υπαλλήλων που παραπέμπονται ενώπιον των πειθαρχικών συμβουλίων, κατάργηση της επίταξης, επαναφορά συλλογικών συμβάσεων στον ιδιωτικό τομέα κ.α.).
Έχοντας την πεποίθηση ότι θα πρυτανεύσει η λογική, συντασσόμενοι, εν πολλοίς, με τις προτάσεις της ΟΛΜΕ, προτείνουμε τη σύσταση δεύτερων οργανικών θέσεων σε όλα τα ολοήμερα δημοτικά σχολεία και στα δημοτικά σχολεία ενιαίου αναμορφωμένου εκπαιδευτικού προγράμματος (ΕΑΕΠ) της επικράτειας, όπου υπάρχουν αυξημένες ανάγκες σε εκπαιδευτικό προσωπικού ειδικοτήτων, και ακολούθως τη διενέργεια των μεταθέσεων και εν συνεχεία την οριστική τοποθέτηση όλων των εκπαιδευτικών κάθε νομού (μεταταχθέντων, σε καθεστώς διάθεσης, από μετάθεση) με βάση τα μόριά τους, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 16 του Π.Δ/τος 50-1996, όπως ισχύουν.
Μετά τιμής,
Η Συντονιστική Επιτροπή των Μεταταχθέντων Εκπαιδευτικών
του Ν.4172/2013
Οι εκπαιδευτικοί, μάλιστα, έστειλαν και εξώδικη διαμαρτυρία προς το υπουργεί στην οποία αναφέρονται τα εξής:
ΕΝΩΠΙΟΝ ΠΑΝΤΟΣ ΑΡΜΟΔΙΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΚΑΙ ΠΑΣΗΣ ΑΡΧΗΣ
ΕΞΩΔΙΚΟΣ ΔΗΛΩΣΗ – ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ
1)
2)
..
..
ΚΑΤΑ
Του Υπουργού Παιδείας και Θρησκευμάτων κατοίκου Αθηνών, οδός Α.Παπανδρέου 37, Μαρούσι.
Κοινοποιουμένη και
Στο γραφείο του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα, κατοίκου Αθηνών, οδός Ηρώδου Αττικού 19, (μέγαρο Μαξίμου).
——————–
Την Παρασκευή 15 Μαίου 2015 από διάφορες εκπαιδευτικές ιστοσελίδες λάβαμε γνώση της ανακοίνωσης της Διδασκαλικής Ομοσπονδίας Ελλάδας, σύμφωνα με την οποία εισηγηθήκατε στην άτυπη επιτροπή ελέγχου των υποχρεωτικών μετατάξεων εκπαιδευτικών από την δευτεροβάθμια στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση, την ανάκληση όλων των μετατάξεων που πραγματοποιήθηκαν πριν από δύο χρόνια με βάση τις διατάξεις της παραγράφου 11 του άρθρου 8 του Ν. 4172/2013, με την διαδικασία «ανάκλησης παράνομης διοικητικής πράξης» και την επιστροφή όλων των μεταταγμένων εκπαιδευτικών, μεταξύ των οποίων και εμείς οι δηλούντες και διαμαρτυρόμενοι με την παρούσα εξώδικη δήλωση, στην περιοχή μετάθεσης από την οποία προέρχονταν.
Όπως ήταν φυσικό η είδηση αυτή μας προξένησε μεγάλη έκπληξη, απορία και αγανάκτηση για την αντιμετώπιση που μας επιφυλάσσει το Υπουργείο και θέλουμε να πιστεύουμε ότι δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα και ότι οι προθέσεις σας είναι εντελώς διαφορετικές και κινούμενες προς την κατεύθυνση μιάς λύσης του θέματος με τις λιγότερο αρνητικές συνέπειες για όλους τους ενδιαφερομένους εκπαιδευτικούς.
Εάν όμως αυτές είναι οι προθέσεις σας, τότε αποδεικνύεται ότι δεν είστε μάλλον ενήμεροι για την ανθρώπινη πλευρά του θέματος και το δράμα το οποίο επέρχεται σε εμάς και τις οικογένειές μας σε αυτή την περίπτωση της ανάκλησης όλων των μετατάξεων.
Επιτρέψτε μας λοιπόν να σας γνωστοποιήσουμε εμείς μερικές από τις παραμέτρους του δράματος αυτού:
Εντελώς ξαφνικά και ενώ έχουμε οργανώσει την ζωή μας εδώ και δύο ολόκληρα χρόνια με βάση την υπηρεσιακή μας κατάσταση μετά την μετάταξή μας, θα βρεθούμε οικογενειακώς σε απομακρυσμένες περιοχές ή θα χωρίσουμε από τις οικογένειές μας για να υπηρετήσουμε σε αυτές.
Η συντριπτική πλειοψηφία από εμάς έχουμε οικογένειες με δύο και τρία παιδιά και φανταστείτε το ψυχολογικό άλγος που θα πρέπει να επωμιστούμε και το οικονομικό κόστος που θα πρέπει να πληρώσουμε εξ αιτίας αυτής της εντελώς απρόβλεπτης μεταβολής των εργασιακών μας συνθηκών.
Δεν θα πρέπει να αγνοείτε επίσης το γεγονός ότι εμείς δεν φέρουμε καμμία ευθύνη και δεν είμαστε σε καμμία περίπτωση υπαίτιοι οποιασδήποτε τυχόν παρανομίας ή παρατυπίας ή παράλειψης των υπηρεσιών του Υπουργείου κατά την εφαρμογή των διατάξεων του Ν. 4172/2013.
Το καλοκαίρι του 2013 σαν εκπαιδευτικοί τότε της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης υποστήκαμε αφάνταστη ταλαιπωρία και περάσαμε μεγάλη αγωνία κατά την διαδικασία των υποχρεωτικών μετατάξεων, υπό την απειλή της διαθεσιμότητας και φοβούμενοι μήπως απολυθούμε και βρεθούμε στο δρόμο εμείς και οι οικογένειές μας και εν τέλει πήραμε μέρος στην προβλεπόμενη από τον νόμο διαδικασία για να διεκδικήσουμε καλύτερες συνθήκες εργασίας και διαβίωσης και μέσα από αυτήν, μετά από αιτήσεις μας και ενστάσεις μας τοποθετηθήκαμε, άλλος κοντά και άλλος μακρυά από τον τόπο συμφερόντων μας, έπειτα από την μετάταξή μας στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση.
Θα πρέπει να σημειωθεί ότι από τότε έχουμε τεθεί σε μία ιδιότυπη ομηρία διότι μετά την μετάταξή μας σύμφωνα με τον νόμο θα διεκδικούσαμε οργανική θέση στην περιοχή της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης όπου είχαμε μεταταγεί.Αυτό θα γινόταν με μεταφορά οργανικών θέσεων από την δευτεροβάθμια στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση.Η διαδικασία αυτή δεν ακολουθήθηκε κατά το σχολικό έτος 2013 – 2014 αλλά δρομολογήθηκε φέτος με την εγκύκλιο των μεταθέσεων τον Νοέμβριο του 2014 αλλά και με την συμπληρωματική εγκύκλιο του Φεβρουαρίου του 2015, η οποία σημειωτέον εκδόθηκε από το υπουργείο σας υπό την σημερινή πολιτική του ηγεσία, με τις οποίες καλούνταν όλοι οι εκπαιδευτικοί που προέρχονταν από μετάταξη να υποβάλλουν δήλωση οριστικής τοποθέτησης, όπως και το πράξαμε όλοι ανεξαιρέτως.
Σήμερα λοιπόν μετά από δύο ολόκληρα χρόνια εκπαιδευτικοί οικογενειάρχες με 10, 15 αλλά και 20 χρόνια υπηρεσίας και αφού οργανώσαμε οικονομικά και κοινωνικά την ζωή μας στις νέες μας θέσεις, στις οποίες τοποθετηθήκαμε ακολουθώντας μία νόμιμη διαδικασία όπως την υπαγόρευε ακριβώς ο νόμος για τις μετατάξεις, το υπουργείο σας έχει την πρόθεση να μας κάνει να ξαναζήσουμε τις ημέρες της απειλής και της ομηρίας που είχαμε ζήσει το καλοκαίρι του 2013 εμείς αλλά και οι υπόλοιποι συνάδελφοι των περίπου τριών χιλιάδων εξακοσίων μεταταγμένων.
Εμείς, ως καλόπιστοι διοικούμενοι πολίτες εκπαιδευτικοί, που μεταταγήκαμε υποχρεωτικά στις περιοχές της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης όπου κατοικούμε με την οικογένειά μας, άλλοι γονείς τριών και δύο μικρών παιδιών και όλοι από περιοχές δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης είτε νησιωτικές είτε ηπειρωτικές αλλά σε πολύ μεγάλη απόσταση από τα σπίτια μας, έχουμε εδώ και δύο ολόκληρα χρόνια διαμορφώσει την οικονομική και κοινωνική μας ζωή με την αίσθηση της σιγουριάς και ασφάλειας ότι δεν μπορεί η Διοίκηση να μας μεταφέρει ξαφνικά μακριά από τα σπίτια μας και τις οικογένειές μας, ακυρώνοντας μία δική της πράξη, λόγω τυχόν πλημμέλειας για την οποία εμείς ως καλόπιστοι διοικούμενοι πολίτες δεν φέρουμε καμμία ευθύνη.
Πέραν όμως της ανθρώπινης διάστασης του δράματος που θα κληθούμε να αντιμετωπίσουμε στην περίπτωση που η πρόθεση του υπουργείου σας υλοποιηθεί, θα πρέπει να τεθεί υπόψην σας και η νομική υπόσταση της τυχόν ανάκλησης εξ ολοκλήρου των ατομικών διοικητικών πράξεων μετάταξής μας εμάς και όλων των περίπου τριών χιλιάδων εξακοσίων (3.600) εκπαιδευτικών και το κατά πόσον μία τέτοια ανάκληση θα ήταν νόμιμη και συνταγματικά και διοικητικά ορθή.
Κατά τα παγίως νομολογηθέντα από το Συμβούλιο της Επικρατείας και τα Διοικητικά Δικαστήρια, μετά την περαίωση της διαγραφόμενης από τον νόμο διαδικασίας, η υπόθεση τερματίζεται οριστικά από απόψεως διοικητικής και δεν συγχωρείται η επάνοδος της διοικήσεως επί όσων έχει αποφασίσει με την έννοια της αναδρομικής ανατροπής τους.Δεν αποκλείεται όμως στην Διοίκηση να ανακαλέσει για λόγους νομιμότητας την οριστικοποιηθείσα απόφασή της, αφού τηρηθούν βέβαια οι γενικές αρχές περί ανακλήσεως των διοικητικών πράξεων, κατά τις οποίες όμως οι νόμιμες πράξεις της Διοίκησης δεν ανακαλούνται λόγω μεταγενέστερης διαφορετικής εκτίμησης των ιδίων περιστατικών ή μεταβολής αντιλήψεων της Διοίκησης, δεδομένου ότι η αρμοδιότητα του οργάνου που εξέδωσε την διοικητική πράξη εξαντλείται, κατ’ αρχήν, στην εφ’ άπαξ άσκησή της, η δε επανάλειψη της ήδη διενεργηθείσης κρίσεως θα επέφερε αστάθεια στις έννομες σχέσεις και αβεβαιότητα περί το δίκαιο, όταν ειδικώτερα από την πραξη της Διοίκησης έχουν αποκτηθεί καλόπιστα δικαιώματα που χρήζουν προστασίας.
Επομένως οι υποχρεωτικές μετατάξεις ως ατομικές επωφελείς διοικητικές πράξεις δεν είναι δυνατόν να ανακληθούν ούτε λόγω μεταγενέστερης διαφορετικής εκτίμησης των δεδομένων που υπήρχαν κατά την έκδοσή τους, δηλαδή επειδή η Διοίκηση μετέβαλε αντιλήψεις (Βλέπετε ΣτΕ 4045/1976, 4412/1987, 3064/1991) αλλά ούτε και για λόγους σκοπιμότητας (Βλέπετε ΣτΕ 1317/1976, 3376/1982).
Επειδή από την ανακοίνωση της Δ.Ο.Ε. προκύπτει ότι προτίθεστε να ανακαλέσετε όλες τις μετατάξεις μας με την αιτιολογία ότι αποτελούν δήθεν παράνομες διοικητικές πράξεις διότι, όπως ισχυρίζεστε, δεν εφαρμόστηκαν ορθά οι διατάξεις του Ν. 4172/2013, δεν υπάρχει η προβλεπόμενη εισήγηση από την Γενική Διεύθυνση Διοίκησης Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και δεν ενεπλάκησαν σε αυτές οι διοικητικές υπηρεσίες του Υπουργείου, οι πίνακες δεν ήταν σωστοί και ορίστηκαν επιπλέον κριτήρια, όπως οι μεταπτυχιακές σπουδές.
Τίποτε από τα παραπάνω δεν προσάπτει παράνομο χαρακτήρα στις διοικητικές πράξεις των μετατάξεών μας, διότι πρώτον ως προς την συμμετοχή και την εισήγηση από την Γενική Διεύθυνση Διοίκησης Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας εκπάιδευσης και την εμπλοκή στη διαδικασία των διοικητικών υπηρεσιών του Υπουργείου, ο νόμος 4172/2013 είναι σαφής και προβλέπει τον ποσοστικό προσδιορισμό των κενών θέσεων, των υπηρεσιακών αναγκών και του πλεονάζοντος προσωπικού από μονομελή όργανα του υπουργείου, οπότε η μη σύμπραξη των υπηρεσιακών συμβουλίων στη διαδικασία των μετατάξεων δεν θέτει ζήτημα νομιμότητας, δεδομένου ότι οι ειδικές διατάξεις του εν λόγω νόμου υπερισχύουν των αντίστοιχων γενικών διατάξεων περί μετατάξεων.
Δεύτερον τα επιπλέον κριτήρια όπως οι μεταπτυχιακές σπουδές επίσης προβλέπονται ευθέως από τις διατάξεις του Ν 4172/2013 και ισχύουν τα όσα αναφέρουμε παραπάνω για την συμμετοχή των υπηρεσιακών συμβουλίων.
Τρίτον το ότι δεν εφαρμόστηκαν σωστά οι διατάξεις του Ν. 4172/2013 αρμόδια να το κρίνουν είναι τα Διοικητικά Δικαστήρια, τα οποία θα κρίνουν επί αιτήσεων ακύρωσης ενδιαφερομένων και θιγομένων εκπαιδευτικών δεδομένου ότι διέθεταν όλα τα προβλεπόμενα ένδικα μέσα (ενστάσεις, αιτήσεις ακύρωσεις κλπ) και το γεγονός αυτό δεν προσδίδει καμμία παρανομία στις διοικητικές πράξεις μετάταξής μας.
Τέταρτον πρέπει να επισημανθεί ότι ο Ν.4172/2013 προέβλεπε τη σύνταξη αξιολογικού πίνακα κατάταξης (μορίων), χωρίς όμως να επιτάσσει τη δημοσίευσή του.Eπομένως η μη δημοσίευσή του δεν θέτει επ’ ουδενί ζήτημα ακυρότητας των διοικητικών πράξεων των μετατάξεων.Προφανώς για λόγους διαφάνειας θα έπρεπε να δημοσιευθεί, όπως γίνεται στην περίπτωση των μεταθέσεων, αλλά η μη δημοσίευσή του δεν θέτει επ’ ουδενί ζήτημα ακυρότητας των διοικητικών πράξεων των μετατάξεων.
Πέμπτον είναι αβάσιμο το επιχείρημα των εκπαιδευτικών των προϋπαρχουσών ειδικοτήτων στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση ότι οι μετατάξεις μας είναι παράνομες διότι με την διαδικασία αυτή στερήθηκαν την δυνατότητα να μετατεθούν στον τόπο τους, διότι εμείς οι μεταταχθέντες εκπαιδευτικοί δεν καταλάβαμε προϋπάρχουσες κενές οργανικές θέσεις στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση, αλλά μεταφέραμε τις οργανικές θέσεις που κατείχαμε στην δευτεροβάθμια εκπαίδευση με ταυτόχρονή κατάργησή τους.
Επί του προκειμένου θα πρέπει να αναφερθεί ότι καμμία δικαστική απόφαση δεν έχει εκδοθεί ακόμα που να έχει κρίνει έστω και πρωτοδίκως οποιαδήποτε αίτηση ακύρωσης θιγομένου εκπαιδευτικού και να έχει καταλήξει στην κρίση περί παρατυπίας τόσο της διαδικασίας όσο και πολύ περισσότερο της παρανομίας ή όχι των διοικητικών πράξεων μετάταξής μας, δεδομένου ότι πολλοί προσφεύγοντες εκπαιδευτικοί έχουν παραιτηθεί από τις αιτήσεις ακύρωσης που είχαν ασκήσει, λόγω εκ των υστέρων ικανοποίησης της ένστασής τους αλλά και η εκδίκαση των εναπομεινασών έχει αναβληθεί για μελλοντικές δικασίμους για τον έναν ή τον άλλο λόγο.Εάν έχει εκδικαστεί κάποια από αυτές ακόμα δεν έχει εκδοθεί απόφαση.Επιπλέον δεν υπάρχει ακόμα πόρισμα από τον έλεγχο που διενεργεί το σώμα ελεγκτών δημόσιας διοίκησης και δεν έχουν κοινοποιηθεί οι πίνακες μορίων των μεταταγμένων έτσι ώστε να στοιχειοθετείται τυχόν παρατυπία και πλημμέλεια.
Περαιτέρω και επικουρικά κατά γενική αρχή του Διοικητικού δικαίου όπως η αρχή της ασφάλειας δικαίου που απορρέει από την συνταγματική αρχή του κράτους δικαίου, οι ατομικές διοικητικές πράξεις, εφόσον έχουν δημιουργήσει υπέρ του διοικουμένου πραγματική «εξ υποκειμένου» κατάσταση δεκτική έννομης προστασίας, δεν επιτρέπεται να ανακαλούνται έστω και αν είναι παράνομες μετά την παροδο εύλογου χρόνου από την έκδοσή τους.(Βέπετε ΣτΕ 1593, 503/1980, ΣτΕ 2341/1987, ΣτΕ 1551/1977, ΣτΕ 1068/1981).
Επομένως κατά την ίδια αρχή, ανάκληση των ατομικών διοικητικών πράξεων είναι δυνατή μόνο εφόσον η ανακαλούμενη πράξη εκδόθηκε κατά παράβαση του νόμου και η ανάκληση έγινε σε εύλογο χρόνο από την έκδοσή της, ο οποίος σε κάθε περίπτωση αμαχήτως θεωρείται ότι δεν μπορεί να είναι μικρότερος τουλάχιστον της πενταετίας, συνυπολογιζομένων των ειδικών συνθηκών της κάθε περίπτωσης, επομένως στην δική μας υπόθεση ακόμα και στην υποτιθέμενη περίπτωση της παράνομης διοικητικής πράξης η ανάκλησή της μετά το πέρας σχεδόν δύο ετών και σίγουρα δύο σχολικών ετών δεν αποτελεί εύλογο χρονικό διάστημα ανάκλησης, δεδομένου ότι ανατρέπονται και οι προγραμματισμοί των σχολείων στα οποία προσφέραμε τις υπηρεσίες μας.
Πάντως και σε κάθε περίπτωση η ανάκληση γίνεται με την προϋπόθεση της αιτιολογήσεως της ενέργειας αυτής με αναφορά σε συγκεκριμένα περιστατικά ή στοιχεία ή ύπαρξη ή η έλλειψη των οποίων στην συγκεκριμένη περίπτωση, σε συνάρτηση με το ισχύον κατά την έκδοση της ανακαλούμενης πράξης νομοθετικό καθεστώς, θεμελιώνει την διαπιστούμενη παρανομία και κατ’ ακολουθία την συνδρομή νομίμου λόγου ανακλήσεως.(Βέπετε ΣτΕ 2092/1972, 1906/1977, ΣτΕ 41/1996, ΣτΕ 598/1987, 2341/1987 κ.ά.), άλλως η πράξη ανάκλησης θα υπόκειται σε αίτηση ακύρωσης από τον ενδιαφερόμενο που θίγεται από αυτήν.
Η ανάκληση παράνομης διοικητικής πράξης, αυτεπάγγελτα ή κατ’ αίτηση του ενδιαφερομένου εναπόκειται στη διακριτική εξουσία της Διοικήσεως, περιοριζομένη εντός ευλόγου χρόνου, ο οποίος δεν μπορεί να είναι μικρότερος της πενταετίας, εκτός αν ο νόμος απαγορεύει ρητώς την ανάκληση ή αν εκ της πράξεως που έχει όλα τα εξωτερικά στοιχεία νόμιμης πράξεως απέρρευσαν δικαιώματα ή νομικές καταστάσεις οι οποίες με την πάροδο του χρόνου δεν δύνανται να ανατραπούν, αλλά επιβάλλεται η διατήρησή της ισχύος τους.(Βλεπετε ΣτΕ 2565/1975, ΣτΕ 1343/1980).
Επιπλέον, όπως γίνεται πάγια δεκτό για την ανάκληση διοικητικής πράξεως για λόγους νομιμότητας, επειδή η ανακλητική αυτή πράξη έχει δυσμενή χαρακτήρα για τον θιγόμενο, πρέπει προηγουμένως ο ενδιαφερόμενος να κληθεί για να ασκήσει το δικαίωμα της προηγούμενης ακρόασης.(Βλέπετε ΣτΕ 1527/1965).
Επίσης η εκ των υστέρων ανάκληση των μετατάξεών μας με υπουργική απόφαση ανάκλησης, θα έπρεπε να στηρίζεται σε έναν νέο νόμο, ο οποίος πρέπει να αντικαταστήσει τον ήδη εφαρμοσμένο 4172/2013.Η δε αναδρομική ισχύς ενός νέου νόμου θέτει κατ’ αρχήν ηθικά προβλήματα αναγόμενα στην μεροληπτική και άνιση μεταχείριση πολιτών, διότι θα ανατρέπει αναδρομικά προϋπάρχοντα δικαιώματα και έννομες καταστάσεις, στις οποίες εμείς οι εκπαιδευτικοί που μεταταχθήκαμε στηρίξαμε τις αποφάσεις μας για την ζωή μας και τις οικογενειακές, κοινωνικές και οικονομικές επιλογές μας και εν κατακλείδι και νομικά διότι δεν είναι και συνταγματικά ανεκτή.
Τέλος και ως επιστέγασμα παράνομης συμπεριφοράς, προτίθεστε να μας αποκλείσετε, αφού μας ανακαλέσετε την μετάταξή μας και από τις φετινές αιτήσεις μετάθεσης, όπως έχουμε εκ των πραγμάτων αποκλειστεί από τις μεταθέσεις της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης που διενεργήθηκαν όλο αυτό το χρονικό διάστημα, διότι είχαμε μεταταχθεί και επομένως οι θέσεις μας στην δευτεροβάθμια εκπαίδευση έχουν καταληφθεί από άλλους συναδέλφους.
Αυτό και αν αποτελεί μνημείο αδικίας, παρανομίας και αντισυνταγματικής διαφορετικής δυσμενούς μεταχείρισης μεταξύ τους ίσων πολιτών και εκπαιδευτικών.
Επειδή από όλα τα παραπάνω προκύπτει η ηθική, νομική και δικαιική ορθότητα των επιχειρημάτων μας και επειδή από την σχεδιαζόμενη από το υπουργείο σας ανάκληση των μετατάξεών μας θίγεται βάναυσα η ψυχολογική, οικογενειακή, οικονομική και κοινωνική μας υπόσταση ως κατ’ αρχήν ανθρώπινων όντων και πολύ περισσότερο και ειδικώτερα ως εκπαιδευτικών, σας κάνουμε γνωστή την πρόθεσή μας να χρησιμοποιήσουμε όλα τα προβλεπόμενα ένδικα μέσα που μας παρέχει ο νόμος προκειμένου να προστατεύσουμε τα νόμιμα δικαιώματά μας. Ενδεικτικά δε αναφέρουμε:
Αίτηση ακύρωσης της τυχόν σχεδιαζόμενης υπουργικής απόφασης ανάκλησης αμέσως μετά την έκδοσή της.
Αίτηση αναστολής εκτέλεσης της απόφασης ανάκλησης αμέσως μετά την άσκηση της αίτησης ακύρωσής μας, με την οποία θα αιτούμαστε και προσωρινή διαταγή αναστολής εκτέλεσης (παρ. 6 άρθρο 52 του Π.Δ. 18/1989), με το σκεπτικό ότι η άμεση εκτέλεση της προσβαλλόμενης πράξης ανάκλησης θα προκαλέσει σε εμάς τους αιτούντες βλάβη ανεπανόρθωτη ή δυσχερώς επανορθώσιμη σε περίπτωση ευδοκίμησης της αίτησης ακυρώσεως.Με τον τρόπο αυτόν δεν θα μπορεί να διενεργηθεί καμμία από τις σχεδιαζόμενες και προγραμματισμένες υπηρεσιακές μεταβολές (όπως νέες μετατάξεις, μεταθέσεις κλπ) πριν την κρίση των ενδίκων μέσων μας.
Αγωγή αποζημίωσης κατά παντός υπευθύνου είτε συλλογικά (Δημόσιο και διοικητικά όργανα) είτε ατομικά (υπηρεσιακοί παράγοντες και άλλοι τυχόν εμπλεκόμενοι) κατά τις διατάξεις των άρθρων 105 και 106 του Εισαγωγικού Νόμου του Αστικού Κώδικα όπου θεμελιώνεται η νομική ευθύνη του κράτους για την παράνομη ανάκληση, για αποζημίωση υλικής και ηθικής βλάβης όπου θα συνυπολογίζεται όλο το οικονομικό κόστος αλλά και η ψυχική φθορά που έχουμε υποστεί από τις ενέργειες αυτές της διοίκησης.
Διερεύνηση τυχόν ποινικών ευθυνών οποιουδήποτε έχει εμπλοκή, με καταγγελία στον αρμόδιο εισαγγελέα για παράλειψη – άρνηση οφειλόμενης νόμιμης ενέργειας που πηγάζει από την μη απόδοση – σύσταση – μεταφορά των οργανικών θέσεών μας επί διετία, όπως ο εν ισχύ Ν. 4172/2013 προβλέπει.
Ελπίζουμε ότι τις στιγμές αυτές θα πρυτανεύεσει η λογική σας και η ηθική σας υπόσταση ως υπουργού όλων των εκπαιδευτικών, οι οποίοι τα τελευταία χρόνια λόγω και της οικονομικής κρίσης που μαστίζει την πατρίδα μας, έχουν καταστεί έρμαια και όμηροι καταστάσεων που τους θίγουν ως ανθρώπους και οικογενειάρχες και θα εργαστείτε για να εξευρεθεί μία λύση του θέματος χωρίς «αιματοχυσία» και «ανθρωποθυσίες» που θα ανοίξουν έναν νέο κύκλο ατέρμονων δικαστικών αγώνων και μάλιστα εκπαιδευτικών, που το μόνο μέλημά τους πρέπει να είναι η προσήλωσή τους στο ιερό καθήκον της μόρφωσης και διαπαιδαγώγησης των ελληνόπουλων.
Για τον λόγο άλλωστε αυτόν, την δήλωσή μας αυτήν την κοινοποιούμε και στο γραφείο του πρωθυπουργού, ο οποίος ως πρωθυπουργός της πρώτης κυβέρνησης της αριστεράς, διαπνέεται από τα ιδεώδη του ανθρωπισμού και του πολιτικού πολιτισμού και είναι γνωστό ότι διαθέτει τις ευαισθησίες αυτές που τον καθιστούν υπεύθυνο για την ηθική υπόσταση και νομιμότητα των πράξεων των υπουργών του και μπορεί να συνεισφέρει προς την κατεύθυνση αυτή και τον καλούμε να ασχοληθεί με την δίκαιη υπόθεσή μας.
Αρμόδιος δικαστικός επιμελητής να επιδώσει νόμιμα την παρούσα σε αυτούς που απευθύνεται για να λάβουν γνώση και για τις νόμιμες συνέπειες αντιγράφοντας αυτήν ολόκληρη στην έκθεση επίδοσης που θα συντάξει.
Θεσσαλονίκη 18 Μαίου 2015
Οι καλούντες
