Αναζητώντας μηνύματα αισιοδοξίας ακόμα και εκεί που τίποτα δεν δικαιολογεί κάτι τέτοιο, η κυβέρνηση δεν διστάζει να κάνει το μαύρο-άσπρο και να δηλώνει ενθουσιασμένη για μεγέθη που μόνο αντικείμενο πανηγυρισμού δεν μπορούν να γίνουν.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα της απόγνωσης να βρεθούν «καλές ειδήσεις» ο αναπληρωτής Υπουργός Οικονομικών Τρύφωνας Αλεξιάδης, ο οποίος προσπαθώντας να απαντήσει στις θέσεις του βουλευτή της ΝΔ, Γιώργου Στύλιου σχετικά με την πορεία της οικονομίας, εμφανίστηκε ιδιαίτερα ικανοποιημένος για τα τα επίπεδα των ληξιπρόθεσμων οφειλών.
Όπως χαρακτηριστικά δήλωσε: «Για το 2016 μην βιάζεστε, γιατί τα προσωρινά στοιχεία δείχνουν ότι στα ληξιπρόθεσμα του Μαρτίου του 2016 έχουμε ένα πρωτοφανές θετικό οικονομικό σήμα, όπου τα ληξιπρόθεσμα αυξήθηκαν μόνο κατά 200 εκατομμύρια. Θα μας ακούσει κάποιος και θα πει “200.000.000 είναι λίγα;” Στους προηγούμενους μήνες ή στα προηγούμενα χρόνια, κάθε μήνα τα ληξιπρόθεσμα προς το δημόσιο αυξάνονταν κατά 1.200.000.000 ευρώ, είχαν φτάσει στα 1.600.000.000 ευρώ, άρα έχουμε μια πτώση των ληξιπροθέσμων».
Και συνεχίζοντας, αναφερόμενος στα ληξιπρόθεσμα του 2015, υποστήριξε πως έαν υπολογιστούν οι συνθήκες και συγκριθούν με εκείνα του 2014 και του 2016: «το 2015, μια περίοδο κρίσης, με capital controls, μια εποχή και μια περίοδο που το δημόσιο δεν μπορούσε να πάρει αναγκαστικά μέτρα εκτέλεσης, εάν αθροίσουμε την αύξηση των ληξιπροθέσμων για κάθε μήνα του 2015, θα δείτε ότι είναι πολύ μικρότερη από την αύξηση των ληξιπροθέσμων του 2014, την χρονιά του success story».
Στην συνέχεια ο κ. Αλεξιάδης υπερασπίστηκε τους Ευκλείδη Τσακαλώτο και Γιώργο Σταθάκη, λέγοντας ότι σηκώνουν ένα τεράστιο πολιτικό βάρος. Και θέλοντας να καλύψει τις διαρκείς απουσίες τους από τον κοινοβουλευτικό έλεγχο είπε: «Δείτε το πρόγραμμά τους και να δείτε αν μπορούν να ανταποκριθούν στην τεράστια πίεση της διαπραγμάτευσης. Γιατί διαπραγματεύονται όλα τα θέματα και του υπουργείου και άλλων υπουργείων κι όλα τα θέματα της οικονομίας. Σαν Έλληνες πρέπει να σταθούμε στο πλάι τους κι όχι να τους υπονομεύουμε με άδικη κριτική».
Aποστολή