Ο κ. Τσίπρας δεν είχε και δεν έχει ούτε στρατηγική, ούτε σχέδιο για τη χώρα. Αλλάζει διαρκώς θέσεις. Οι ίδιοι οι Υπουργοί του, ο κ. Τσακαλώτος, ο κ. Χουλιαράκης, είχαν προ πολλών μηνών κρούσει των κώδωνα του κινδύνου και είχαν πει, ο μεν ένας ότι «ουαί και αλίμονο αν η αξιολόγηση προχωρήσει πέραν του Μαΐου» και ο άλλος «καλύτερα μια χειρότερη λύση νωρίτερα, από μια καλύτερη αντιπρόταση».
Δεν υπάρχει καμία σοβαρή ενημέρωση του ελληνικού λαού από την πλευρά της Κυβέρνησης, γύρω από τις συζητήσεις για το χρέος. Ο ελληνικός λαός και οι Έλληνες βουλευτές είναι στο σκοτάδι. Κανένας δεν ξέρει ποια είναι τελικά η θέση της Κυβέρνησης. Πουθενά δεν είναι καθαρό, τελικά, ποια είναι η στρατηγική της.
Καμία πρόταση δεν έχει γίνει επίσημα γνωστή, πέραν των διαρροών της Κυβέρνησης και του σημειώματος για την τοποθέτησή του κ. Τσίπρα στο Υπουργικό Συμβούλιο. Ρωτούμε: Ισχύει η θέση που διατύπωσε την προηγούμενη ημέρα, την παρα-προηγούμενη ημέρα, πριν από μια εβδομάδα;
Το 2015, όπως έλεγε ο ίδιος ο κ. Τσίπρας, η θέση της Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ ήταν για διαγραφή του χρέους. Μετά η διαγραφή του χρέους έγινε απομείωση του χρέους. Μετά την απομείωση του χρέους, η Κυβέρνηση παρακαλεί για μία καλύτερη διατύπωση που θα παραπέμπει στο μέλλον. Όλα αυτά δεν είναι σοβαρή και αξιόπιστη στάση.
Ο κ. Τσίπρας αυτοεγκλωβίστηκε στο ζήτημα του χρέους. Καθυστέρησε να κλείσει τη δεύτερη αξιολόγηση, φορτώνοντας σε όλους τους Έλληνες ένα αχρείαστο τέταρτο Μνημόνιο με νέα μέτρα λιτότητας, μείωση του αφορολόγητου και περικοπές συντάξεων. Χωρίς να έχει πετύχει τίποτα για το χρέος, έχει ήδη ψηφίσει ένα τέταρτο Μνημόνιο, επιδεινώνοντας τη ζωή όλων των Ελλήνων για πολλά χρόνια.
Η καθυστέρηση αυτή έχει, ήδη, ως οδυνηρή συνέπεια, να είμαστε εκτός του προγράμματος ποσοτικής χαλάρωσης. Ταυτόχρονα, ο κ. Τσίπρας «έκαψε» το θέμα του χρέους.
Ο κ. Τσίπρας δια του Κυβερνητικού του Εκπροσώπου, σε κάθε Eurogroup, έλεγε «κλείνει η συμφωνία». Δεν είχε κλείσει, όμως, η συμφωνία. Και αυτό είχε – και έχει – ένα πραγματικό, τεράστιο κόστος.
Λύση κοινωνικά βιώσιμη δε μπορεί να υπάρξει με τα θηριώδη πρωτογενή πλεονάσματα 3,5% του Α.Ε.Π., που έχει αποδεχτεί και υπογράψει ο κ. Τσίπρας.
Η Νέα Δημοκρατία, εδώ και ένα χρόνο, έχει καταθέσει ολοκληρωμένη πρόταση για τη ρύθμιση του χρέους, που περιελάμβανε επιμήκυνση της περιόδου χάριτος και αποπληρωμής, χαμηλότερα και σταθερά επιτόκια. Θα μπορούσε να αποτελεί μια εθνική πρόταση. Δυστυχώς, ο κ. Τσίπρας αγνόησε αυτή την πρόταση και αποδυνάμωσε την εθνική θέση. Πρέπει, επιτέλους, να αναλάβει τις ευθύνες του.
