Για μια εθνική ομάδα όπως η Μάλτα, οι νίκες είναι σπάνιες. Οι μεγάλες νίκες μάλιστα μένουν στην ιστορία και η επέτειός τους αποτελεί ξεχωριστό κεφάλαιο. Η επίσημη ιστοσελίδα της UEFA, με αφορμή τη συμπλήρωση 40 χρόνων από την επικράτηση της Μάλτας επί της Ελλάδας με σκορ 2-0, ετοίμασε σήμερα ένα όμορφο φωτογραφικό αφιέρωμα βρίσκοντας μάλιστα τους ήρωες εκείνου του απογεύματος.
Ο Μίμης Δομάδος, ο Βασίλης Κωσταντίνου και οι υπόλοιποι Έλληνες διεθνείς ποδοσφαιριστές, είχαν ταδιξέψει στη Μάλτα για ένα παιχνίδι, το οποίο έμοιαζε… ματς ρουτίνας. Οι Μαλτέζοι, οι οποίοι λίγες ημέρες νωρίτερα είχαν ηττηθεί από τη Δ.Γερμανία, έδειχναν εύκολη λεία όμως τα πράγματα δεν εξελίχθηκαν θετικά για την Εθνική μας. Ο ήρως τον Μαλτέζων εκείνο το βράδυ στο ξερό γήπεδο της Τζίρα, μιας πόλης στα βορειοανατολικά της χώρας, ο Βίνσεντ Μάγκρο εκμυστηρεύθηκε ότι ο προπονητής του τον είχε ενημερώσει πως στον Βασίλη Κωνσταντίνου άρεσε να παίζει αρκετά έξω από το τέρμα και «Έτσι σκέφτηκα να τον κρεμάσω και τελικά τα κατάφερα. Πέτυχα το δεύτερο γκολ από δύσκολη θέση και δεν το πίστευα» δήλωσε ο μεγάλος πρωταγωνιστής εκείνου του απογεύματος.
Η Ελλάδα προερχόταν από την ισοπαλία με τη Δ.Γερμανία και ήταν ένα από τα φαβορί για την προκριση στην τελική φάση του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος του 1976. Εκείνη η ήττα όμως στάθηκε καθοριστική. Ο Εντι Βέλα θυμάται τον ομοσπονδιακό τεχνικό της Μάλτας να του αναφέρει ότι θα δούλευε μέχρι να γινόταν καλύτερος του Αλκέτα Παναγούλια καθώς και ότι ήταν η πρώτη φορά που η ομάδα είχε διανυκτερεύσει σε ξενοδοχείο, λειτουργώντας σε καθαρά επαγγελματικά πρότυπα.
Ο Ρόμπερτ Γκατ είχα κάνει το ντεμπούτο του κάτω από τα δοκάρια με την εθνική ομάδα σε εκείνο το ματς και θυμάται την πίεση των Ελλήνων μετά το 1-0. «Στην αρχή σκοράραμε και η Ελλάδα μας πίεσε αλλά κατάφερα να σώσω πολλά από τα σουτ που επιχείρησε ο Δομάζος. Μετά το 2-0 μας πίεσαν ακόμη περισσότερο αλλά αντέξαμε» τόνισε χαρακτηριστικά ενώ ο Μάγκρο κρατούσε το καλύτερο για το τέλος «Ο κόσμος μας χειροκροτούσε για αρκετή ώρα μετά το τέλος του αγώνα. Δυστυχώς το μόνο που κατάφερα να κρατήσω από εκείνο το παιχνίδι είναι η φανέλα που αντάλλαξα με έναν Έλληνα. Τα παπούτσια έπρεπε να τα επιστρέψουμε στην ομοσπονδία αφού δεν είχαμε δικά μας»
