Κάθε νέο τεχνολογικό προϊόν δημιουργείται και δοκιμάζεται μέσα σε μεγάλα και υπερσύγχρονα εργαστήρια. Ακόμα και η πιο απλή συσκευή όμως, κρύβει μέσα της ένα μεγάλο συνδυασμό επιστημονικών γνώσεων. Για την δημιουργία ενός τεχνολογικού προϊόντος απαιτούνται εξειδικευμένες γνώσεις που κατέχουν συγκεκριμένες ομάδες ατόμων. Για την σύλληψη της ιδέα όμως, το μόνο που χρειάζεται είναι φαντασία. Ενα προσόν που κάποιος επιστήμονας μπορεί και να μην διαθέτει, σε αντίθεση με κάθε συγγραφέα ή σεναριογράφο.
Η επιστημονική φαντασία αποτελεί ουσιαστικά μια κατηγορία του γενικότερου συνόλου της μυθοπλασίας. Οποια… τρελή ιδέα έρθει στο μυαλό ενός συγγραφέα, είναι ικανή να δημιουργήσει ένα έργο επιστημονικής φαντασίας. Με τη σειρά του, το έργο μπορεί να δώσει το έναυσμα για την υλοποίηση της ιδέας. Κάπως έτσι μπορεί ένας ονειροπόλος συγγραφέας να συμβάλλει στην εξέλιξη της τεχνολογίας.
Δεν είναι λίγα τα παραδείγματα όπου η επιστημονική φαντασία έχει οδηγήσει σε σημαντικές τεχνολογικές ανακαλύψεις. Μια από τις πιο χαρακτηριστικές περιπτώσεις είναι αυτή του Αμερικανού συγγραφέα Γουίλιαμ Γκίμπσον. Στο πρώτο του βιβλίο που ονομαζόταν «Νευρομάντης» και εκδόθηκε το 1984 ο Γκίμπσον εισήγαγε τον όρο του κυβερνοχώρου. Μέσα στις σελίδες του μυθιστορήματος βρισκόταν η περιγραφή ενός παγκοσμίου ψηφιακού δικτύου πληροφοριών, όχι πολύ διαφορετικό από το σημερινό Internet. Η ιδέα για δημιουργία ενός παγκόσμιου ιστού υπήρχε ήδη, χωρίς όμως να είναι σαφή τα χαρακτηριστικά του. Η δημιουργία του παγκοσμίου ιστού ανακοινώνεται το 1991, με τον Αμερικανό συγγραφέα να τιμάται για την έμμεση συμβολή του και να χαρακτηρίζεται «πατέρας του κυβερνοπάνκ».
Οι επιστημονικές… προφητείες όμως είχαν αρχίσει από παλαιότερα. Ο λόγος για τον Βρετανό συγγραφέα Χέρμπερτ Γουέλς, ο οποίος περίπου 30 χρόνια πριν από το «Πρόγραμμα Μανχάταν» είχε δημιουργήσει το «The World Set Free», ένα μυθιστόρημα που αναφέρεται στη χρήση ατομικής ενέργειας και το ξέσπασμα ενός πυρηνικού πολέμου. Επηρεασμένος από τις επιστημονικές ανακαλύψεις τις εποχής ο Γουέλς σκέφτηκε πως τα τεράστια ποσά ενέργειας που απελευθερώνονται από ελάχιστη ύλη, θα μπορούσαν να δημιουργήσουν ένα υπερόπλο. Οι εικασίες του πασίγνωστου πλέον συγγραφέα αποδείχτηκαν σωστές κατά την διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.
Από την λίστα των συγγραφέων-επιστημόνων δεν θα μπορούσε να λείπει ο Ιούλιος Βερν, ο πατέρας την επιστημονικής φαντασίας. Στα έργα του κατά την διάρκεια του 19ου αιώνα ο Βερν μιλάει για αεροπορικά και διαστημικά ταξίδια. Αυτά που έλεγε ο Γάλλος συγγραφέας θεωρούνταν εξωπραγματικά για τα δεδομένα της εποχής του. Κάποιες δεκαετίες αργότερα, τα δημιουργήματα της φαντασίας του Βερν αρχίζουν ένα-ένα να γίνονται πραγματικότητα.
Πλέον η σχέση της επιστημονικής φαντασίας με την τεχνολογία έχει περάσει σε επίπεδο… αλληλεξάρτησης. Η τεχνολογία δίνει τα κατάλληλα μέσα στους σεναριογράφους ταινιών και βιντεοπαιχνιδιών ώστε αυτοί να μπορέσουν να δημιουργήσουν εντυπωσιακά έργα. Από την μεριά τους οι σεναριογράφοι, λόγω της τεράστιας ποικιλίας που ήδη υπάρχει, βάζουν την φαντασία τους να… γεννήσει ο,τι πιο πρωτοποριακό. Για παράδειγμα, στα παιχνίδια πολεμικού περιεχομένου συναντιούνται μηχανές και συσκευές φτιαγμένες αποκλειστικά από το μυαλό των δημιουργών τους. Εχουν υπάρξει αρκετές περιπτώσεις όπου τέτοιου είδους μηχανήματα, που συναντιούνται σε ταινίες και βιντεοπαιχνίδια, έχουν προσελκύσει το ενδιαφέρον των επιστημόνων.
