Σύμφωνα με άρθρο του Christian Friis Bach (Αναπληρωτής Γενικός Γραμματέας του Ο.Η.Ε.) στο Reuters, oι εμπορικές διενέξεις ενέτειναν την σύγκρουση στην Ουκρανία. Τώρα πρέπει να αποτελέσουν ένα μεγάλο μέρος της λύσης.
«Ένας κύριος λόγος της έναρξης των εχθροπραξιών ήταν ότι η Μόσχα ήθελε το Κίεβο να μπει στην Ευρασιατική Τελωνιακή Ένωση, που ηγείται η ίδια, και όχι στην Συμφωνία της Ένωσης της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Η Ουκρανία δεν έπρεπε να πιεστεί να διαλέξει. Θα έπρεπε να μπορεί να ακολουθήσει και τους δύο δρόμους. Είναι καιρός να διασφαλιστεί ότι μια χώρα μπορεί να ακολουθήσει οποιονδήποτε δρόμο, χωρίς αρνητικές, εγχώριες ή διεθνείς, συνέπειες.
Η εμπειρία δείχνει ότι αυτό είναι εφικτό. Πολλές χώρες κατάφεραν να είναι μέλη σε περισσότερες από μία συμφωνία ελεύθερου εμπορίου. Κάτι τέτοιο θα ωφελούσε την Ουκρανία, αλλά και την ευρύτερη περιοχή.
Αυτό, ωστόσο, ίσως είναι δύσκολο για την Ουκρανία. Περίπου το 25% των εξαγωγών της πηγαίνουν σε χώρες της Ευρασιατικής Τελωνιακής Ένωσης, ενώ ένα άλλο 25% των εξαγωγών της πηγαίνει σε χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Πάρα ταύτα, μπορούν να βρεθούν λύσεις με βάση τους κανόνες και τις ρυθμίσεις του εμπορίου.
Η Ουκρανία έχει ήδη διαπραγματευτεί την συμφωνία ελεύθερου εμπορίου με τα μέλη της Ευρασιατικής Τελωνιακής Ένωσης (Λευκορωσία, Καζακστάν, Ρωσία). Ένας βασικός λόγος που η Ρωσία αντιστάθηκε στην προοπτική η Ουκρανία να συνάψει πλήρη συμφωνία ελεύθερου εμπορίου με την Ευρωπαϊκή Ένωση, ήταν ο φόβος ότι αυτό θα επέτρεπε στα ευρωπαϊκά προϊόντα να κατακλύσουν την αγορά της Ρωσίας.
Για το λόγο αυτό, ένα σημαντικό μέρος οποιασδήποτε λύσης πρέπει να είναι ο σχεδιασμός ενός καθεστώτος εμπορίου, που θα εμπνέει εμπιστοσύνη τόσο στην Ρωσία όσο και στην Ευρωπαϊκή Ένωση, και θα βασίζεται στην διαφάνεια.
Ας ελπίσουμε ότι οι κύριοι εμπορικοί εταίροι της Ουκρανίας θα μπορέσουν να συνεργαστούν, για να διασφαλίσουν ότι αυτό το όραμα θα πραγματοποιηθεί, και θα βοηθήσει στην επίτευξη ειρήνης και προόδου στην Ουκρανία.»
