Ρήτρα επανεπένδυσης τόκων προτείνει το ΙΝΕ/ΓΣΕΕ για την έξοδο από την κρίση – Στο 70% έφτασε η μερική απασχόληση
Mε τα μελανότερα χρώματα σκιαγραφεί η Ετήσια Έκθεση για την Ελληνική Οικονομία και την Απασχόληση του Ινστιτούτου Εργασίας της ΓΣΕΕ για το 2015 την υποβάθμιση του επιπέδου ζωής και την «πτωχοποίηση» των Ελλήνων μετά από τα πέντε χρόνια των μνημονίων, προβλέποντας ότι μετά το 2017 (και βλέπουμε…) θα φανεί φως στο τούνελ.
Ο αναπληρωτής καθηγητής του Οικονομικού Τμήματος Αθηνών και Επιστημονικός Διευθυντής του ΙΝΕ/ΓΣΕΕ Γιώργος Αργείτης, ο οποίος παρουσίασε σήμερα την έκθεση στη Θεσσαλονίκη, στο πλαίσιο της ΔΕΘ, πρότεινε τρεις λύσεις που θα μπορούσαν να συμβάλουν στην έξοδο της οικονομίας από την κρίση.
Α) Επανασχεδιασμός της χρηματοδότησης των δανειακών υποχρεώσεων της χώρας βάσει του άξονα: βιώσιμο πρωτογενές πλεόνασμα-βιώσιμο χρέος. Η ενεργοποίηση της εγχώριας ζήτησης με αύξηση των επενδύσεων και της ιδιωτικής κατανάλωσης: Βασικό προαπαιτούμενο για την αύξηση των επενδύσεων αποτελεί η χρηματοδότησή τους μέσω της «ρήτρας επανεπένδυσης των τόκων». Δηλαδή να συμφωνηθεί να μην πληρώνονται οι τόκοι του χρέους για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα και το κονδύλι που εξοικονομείται να διατίθεται για επενδύσεις, συμπράξεις ιδιωτικού και δημοσίου τομέα κλπ
Β)Για την ενίσχυση της κατανάλωσης, προτείνεται η θεσμοθέτηση «προγραμμάτων εγγυημένης απασχόλησης»
Γ) Επαναρρύθμιση της αγοράς εργασίας και αποκατάσταση του συστήματος των συλλογικών διαπραγματεύσεων, των συλλογικών συμβάσεων και του κατώτατου μισθού.
Ο κ. Αργείτης δήλωσε μεταξύ άλλων: «Η επιβολή βίαιης δημοσιονομικής και εισοδηματικής λιτότητας προκάλεσε τον εγκλωβισμό της ελληνικής οικονομίας σε τρεις θανάσιμες παγίδες: Στην παγίδα δημόσιου χρέους, που κρατά την οικονομία συνεχώς στο χείλος της χρεοκοπίας και επιτρέπει στους δανειστές να ασκούν ασφυκτικές πιέσεις σε βάρος της εθνικής μας κυριαρχίας και ανεξαρτησίας. Στην παγίδα λιτότητας, η οποία συρρικνώνει την οικονομική δραστηριότητα και καθιστά το τραπεζικό σύστημα εύθραυστο και τη χώρα αφερέγγυα υπονομεύοντας τη δυνατότητά της να αποπληρώσει το χρέος της. Στην παγίδα ρευστότητας, που πνίγει καθημερινά την πραγματική οικονομία και κάθε επενδυτική και παραγωγική δραστηριότητα, δημιουργώντας σημαντικές αρνητικές επιδράσεις στους εργαζομένους και στο βιοτικό επίπεδο των Ελλήνων. Στη δική μας μακροκοινωνική προσέγγιση, τα προγράμματα οικονομικής προσαρμογής και η συρρίκνωση των μισθών και των συντάξεων δεν είναι διέξοδος αλλά μία από τις αιτίες της κρίσης. Δεν δημιουργούν ανταγωνιστικότητα και βιώσιμες επιχειρήσεις, αλλά ενισχύουν παρασιτικές συμπεριφορές και αναδιανέμουν πόρους σε βάρος παραγωγικών δραστηριοτήτων».
Η Έκθεση σκιαγραφεί την αποτυχία της στρατηγικής οικονομικής προσαρμογής με κύριους άξονες τη δημοσιονομική λιτότητα, την εσωτερική υποτίμηση και την απορρύθμιση της αγοράς εργασίας, έννοιες ασύμβατες με τη σημερινή δομή του ελληνικού μοντέλου ανάπτυξης, καθώς δεν αποτυπώνουν τη δυναμική σχέση κατανάλωση-εγχώρια ζήτηση-οικονομική μεγέθυνση.
Σύμφωνα με το ΙΝΕ τα δομικά αυτά χαρακτηριστικά θα έπρεπε να αποτελούν το βασικό πλαίσιο σχεδιασμού της οικονομικής πολιτικής για την έξοδο της Ελλάδας από την κρίση χρέους και την οικονομική και κοινωνική κρίση.
Η Έκθεση αναδεικνύει ότι η ανάκτηση της φερεγγυότητας της χώρας είναι απολύτως εξαρτημένη από το ρυθμό οικονομικής μεγέθυνσης και την εξέλιξη των δανειακών υποχρεώσεων κυρίως των τόκων.Το ποσοστό ανεργίας εξακολουθεί να είναι το υψηλότερο στην ΕΕ ενώ η ποιότητα των θέσεων εργασίας συνεχίζει να χειροτερεύει. Οι άτυπες και μη ηθελημένες μορφές απασχόλησης αυξάνονται με σημαντικές αρνητικές συνέπειες στο εισόδημα των εργαζομένων, στο ανθρώπινο κεφάλαιο της οικονομίας και στην παραγωγικότητα. Τα εμπειρικά ευρήματα της Έκθεσης δείχνουν επίσης ότι υπάρχει υψηλή συσχέτιση μεταξύ των επισφαλών θέσεων εργασίας και της φτώχειας, ενώ η μείωση των κατά κεφαλήν κοινωνικών δαπανών έχει συμβάλει στην περαιτέρω υποβάθμιση του βιοτικού επιπέδου των εργαζομένων και των συνταξιούχων.
Η έκθεση αναδεικνύει τη δραματική υποβάθμιση του επιπέδου ζωής των ελλήνων επισημαίνοντας τα εξής:
α) η αγοραστική δύναμη του πραγματικού κατώτατου μισθού την περίοδο 2010-2014 μειώθηκε κατά 24,9% και κατά 34,5% για τους νέους κάτω των 25 ετών.
β) η θέση της Ελλάδος στην κατάταξη των χωρών που έχουν θεσμοθετημένο κατώτατο μισθό κατρακύλησε από την έβδομη στη δέκατη θέση (ή στην ενδέκατη μετά την εισαγωγή του κατώτατου μισθού στη Γερμανία από το 2015). Είναι χαμηλότερος από τον αντίστοιχο κατώτατο μισθό της Ισπανίας, της Μάλτας και της Σλοβενίας, σε αντίστοιχο επίπεδο με τον κατώτατο μισθό της Πολωνίας.
γ) η μερική απασχόληση έχει κατακλύσει την αγορά σε ποσοστό 70%. Αυτό σημαίνει ότι δεν υπάρχουν θέσεις πλήρους απασχόλησης η οι εργαζόμενοι δέχονται λόγω της ανεργίας να αμείβονται με το μισθό της μερικής απασχόλησης παρότι δουλεύουν 8ωρο.
δ) οι απόφοιτοι λυκείου θίγονται περισσότερο από την ανεργία (28,6%) συγκριτικά με τους πτυχιούχους ΑΕΙ/ΤΕΙ (20%) και τους κατόχους μεταπτυχιακών (12,5%)
ε) οι επιχειρήσεις παρά την εσωτερική υποτίμηση δεν μείωσαν τις τιμές ούτε περιορίστηκαν τα φαινόμενα ολιγοπωλίων στην αγορά.
Η ΓΣΕΕ οργανώνει συλλαλητήριο στο πλαίσιο της ΔΕΘ στο Άγαλμα Βενιζέλου, στις 6 το απόγευμα του Σαββάτου.
