Την… «θεωρία του σοκ» στις διαπραγματεύσεις με τους δανειστές προσπαθεί να εφαρμόσει η κυβέρνηση, προκαλώντας όμως σοκ μάλλον στην ελληνική οικονομία και κοινωνία, παρά στους ίδιους τους πιστωτές.
Το αδιέξοδο στη συνάντηση της ελληνικής αντιπροσωπίας στις Βρυξέλλες ίσως δεν ταράζει τόσο τους ξένους (οι διεθνείς αγορές είχαν κινηθεί μάλλον φυσιολογικά την Παρασκευή και αναμένεται να φανεί αν αλλάζει κάτι με το άνοιγμα της Δευτέρας), δείχνει όμως ότι η εγχώρια αγορά θα παραμείνει υπό ασφυξία και ομηρία ίσως και πέραν της 18ης Ιουνίου, με πιθανό ορίζοντα συμφωνίας πλέον έως τα τέλη του μηνός.
Όπως είχε διαφανεί τα τελευταία 24ωρα, η κυβέρνηση δεν θα ενέδιδε στα μέτρα που ζητούσαν οι τεχνοκράτες των Βρυξελλών και του ΔΝΤ για να κλείσει η «μαύρη τρύπα» του κρατικού προϋπολογισμού και η οποία, κατ’αυτούς, απαιτεί επιπλέον φορολογικά μέτρα. με δυνητικό στόχο είσπραξης άνω των 2 δισ. ευρώ, εφόσον η κυβέρνηση αρνείται περικοπές συντάξεων και ΕΚΑΣ που, ως δαπάνη, θεωρείται άμεση και σίγουρη εξοικονόμηση.
Ωστόσο ο πρωθυπουργός επιχειρούσε να καθησυχάσει προ δεκαημέρου ήδη δημοσίους υπαλλήλους και συνταξιούχους, διαβεβαιώνοντας πως «η συμφωνία είναι κοντά», «λίγο πριν τη συμφωνία θα δημιουργηθεί εικόνα ψευδούς κινδύνου» και πως «μισθοί και συντάξεις θα συνεχίσουν να καταβάλλονται κανονικά».
Μετά τις νέες εξελίξεις, η κυβέρνηση επιμένει ότι τα μέτρα που η ίδια έχει προτείνει εδώ και δύο εβδομάδες, επαρκούν για να αντιστραφεί στο β΄εξάμηνο η κατρακύλα του κρατικού προϋπολογισμού και εμφανίζεται συνεχίζει να κινείται αναμένοντας μία πολιτική (και όχι τεχνοκρατική) λύση στο οικονομικό πρόβλημα της χώρας. Έτσι η χώρα «φλερτάρει» ξανά με το φάσμα μίας άτακτης χρεωκοπίας, εντός ή εκτός ευρώ, την οποία είχε αποφύγει με πολύχρονες θυσίες στην τελευταία πενταετία.
Παράταση στην ασφυξία μέχρι… την τελική συμφωνία
